Από τότε πέρασαν 54 χρόνια. Το μόνο που έχει μείνει για να θυμίζει την ιστορία, είναι το κτήριο που σήμερα χρησιμοποιείται από τον Δήμο για το Κοινωνικό Παντοπωλείο Παραμυθιάς και ως αποθηκευτικός χώρος.
Τα 54 αυτά χρόνια ο αγροτικός κλάδος είχε και καλές και άσχημες περιόδους. Είχε επιμόρφωση και ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Όμως οι πολιτικές του κράτους οδήγησαν τον βασικό παραγωγικό φορέα της χώρας στην απομόνωση. Οι αγρότες δεν εξελιχτήκαν καθώς με την πάροδο των ετών δεν υπήρξε καθοδήγηση. Παρέμειναν στις ίδιες καλλιέργειες (με μικρές εξαιρέσεις) και παράγουν τα ίδια προϊόντα χωρίς τυποποίηση χωρίς προώθηση και χωρίς εξωστρέφεια. Δεν είχαν την παραμικρή βοήθεια στην διαχείριση των επιδοτήσεων από το 80 και μετά, και έτσι καταφέραμε ένα μοναδικό φαινόμενο… Την μετονομασία του ουίσκι από ποτό σε «αγροτικό»… Ο αγροτικός κλάδος απαιτεί την προσοχή της πολιτείας καθώς χωρίς αυτούς, ολόκληρη η Ελληνική ύπαιθρος θα μετατραπεί σε περιοχές φαντασμάτων.
Αυτό που κρατάμε σαν μια αλησμόνητη ιστορία, είναι η πολυσχιδή δράση των συλλόγων και τα οράματα των μεγάλων Παραμυθιωτών.
Join the Conversation