• Πως μπορεί να συνδυαστεί όχι μόνο η ανάπτυξη της κτηνοτροφικής παραγωγής, αλλά και η αγροτική παραγωγή ολόκληρου του κάμπου της Παραμυθιάς, με μια ενεργή περιβαλλοντική βόμβα, που η Περιφέρεια Ηπείρου φροντίζει να φορτίζει συνεχώς. Να θυμίσουμε ότι όχι μόνο ανέχεται χρόνια τώρα την παράνομη λειτουργία ενός διάτρητου ΧΥΤΑ, αλλά η Περιφέρεια Ηπείρου σπαταλά και άλλα χρήματα του ελληνικού λαού για να αποκαταστήσει παρανομίες, μελετητών, υπηρεσιών και εργολάβων και αλλάζει κατά πώς γουστάρει και τον Περιφερειακό Σχεδιασμό, μεταφέροντας και τα απορρίμματα του ΧΥΤΑ της Κορύτιανης στο Καρβουνάρι.
• Πώς θα προστατευτεί αγροτικός κόσμος από την τοκογλυφική επέλαση του ιδιωτικού πιστωτικού κεφαλαίου, μετά το χάρισμα σ’ αυτόν της Αγροτικής Τράπεζας, καθώς και η κτηνοτροφική παραγωγή του τόπου μετά την παράδοση του βασικού πυλώνα της, τη ΔΩΔΩΔΗΣ, σε απολύτως ύποπτα ξένα επενδυτικά κεφάλαια. Αυτές οι εγκληματικές «μεταρρυθμίσεις» δεν δείχνουν τις επιλογές του μνημονιακού κράτους, του οποίου αναπόσπαστο κομμάτι αποτελεί η Περιφερειακή βαθμίδα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ίσως αυτά τα ερωτήματα φοβήθηκαν οι διοργανωτές της συζήτησης που οργανώθηκε την Τετάρτη 9 Γενάρη στο Καρβουνάρι, με μια ομολογουμένως μυστηριακή μέθοδο καθ’ ότι όχι μόνο δεν υπήρξε κάποια δημόσια ανακοίνωση, αλλά και πολλοί από τους κατοίκους του ίδιου του χωριού δεν το ήξεραν παρ΄ όλο που εμφανίστηκε κάποιοι από άλλες περιοχές, ποιος ξέρει από ποιά πληροφόρηση.
Κατ’ αναλογία των εξαγγελιών στο Καρβουνάρι, να μην ξαφνιαστούμε αν η Περιφέρεια εξαγγείλει αξιοποίηση των νερών από τις πηγές που βρίσκονται κάτω από το ΧΥΤΑ Ελληνικού (βρέθηκαν ήδη μετά τη δοκιμαστική λειτουργία του ΧΥΤΑ μολυσμένα) και γενικά να συνηθίσουμε στην ιδέα να παρουσιάζεται τα «φύκια σαν μεταξωτές κορδέλες», την ίδια στιγμή που βάζουν πλάτη στην παραγωγική αποσάθρωση του τόπου.
Έτσι λοιπόν συζητήθηκε το θέμα για τις «Άδειες Λειτουργίας των Κτηνοτροφικών Μονάδων», που για πάνω από μια δεκαετία αναμασάται ξανά και ξανά από τους ίδιους κύκλους, με σχεδόν μηδενικό αποτέλεσμα, αντιμετωπίζοντας αυτό το ζωτικό ζήτημα καταφανώς για καθαρά πελατειακούς σκοπούς. Την ίδια στιγμή δεν έχει οριστεί η τιμή παραλαβής του γάλακτος, η νέα διοίκηση της ΔΩΔΩΝΗΣ δεν δίνει ούτε αυτό το ελάχιστο πριμ παραγωγής ούτε τις συνηθισμένες προκαταβολές, το κόστος διατροφής των κοπαδιών έχει εκτιναχθεί στα ύψη, ο τραπεζικός δανεισμός είναι ανύπαρκτος και τα χαράτσια του κράτους αλλεπάλληλα, φέρνοντας τον κτηνοτροφικό κόσμο σε απόγνωση.
Η απουσία έστω ενός ελαχίστου από αυτούς τους προβληματισμούς στην κάθοδο του Περιφερειάρχη στα μέρη μας, αναδεικνύει αυτή την υψηλόβαθμη «ενημέρωση» των κτηνοτρόφων σαν μια πολιτική φιέστα άλλων εποχών, Μαυρογιαλούρικου τύπου (οι συνήθειες βλέπεται δεν κόβονται εύκολα), που απέχει πολύ από τις πραγματικές ανάγκες του κτηνοτροφικού κόσμου.
Αυτός ο κόσμος, που παρά το ότι με τον μόχθο του πλουτίζει αδιάκοπα το αγροτοδιατροφικό σύμπλεγμα που τον περιβάλει, αλλά ο ίδιος δυσκολεύεται να ταΐσει τα ζώα του και βρίσκεται στα όρια της επιβίωσης, πρέπει γρήγορα να βρεθεί απέναντι και ενάντια σε τέτοιες καιροσκοπικές τακτικές. Να συνειδητοποιήσει την σπουδαιότητα του παραγωγικού τομέα που υπηρετεί, να πάρει στα χέρια του τα συνδικαλιστικά του όργανα από τη θλιβερή παλαιοκομματική γραφειοκρατία που «ξανατρύπωσε» στο Δ.Σ. της ιδιωτικοποιημένης Εταιρείας, και να διεκδικήσει αυτά που του αρμόζουν, μη ξεχνώντας ότι τίποτε δεν χαρίζεται και όλα κατακτιούνται. Πίσω από κάθε κιλό γάλα και κάθε κιλό κρέας βρίσκεται ένας σκληρός αγώνας, με μεγάλη αγωνία και ιδρώτα, που δεν μπορεί να χαρίζεται ούτε στους πολιτικάντικους ελιγμούς ούτε στην άγρια κερδοσκοπία των μεγάλων ξένων και ντόπιων κεφαλαίων.
Μ-Λ ΚΚΕ
Join the Conversation