Νέα δεδομένα
Ο Αντώνης Μπέζας έκανε λόγο για νέα δεδομένα, συνοψίζοντάς τα ως εξής:
* Η παγκόσμια οικονομία, παρά τα ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης στις αρχές του χρόνου, παρουσιάζει πλέον ενδείξεις επιβράδυνσης, κυρίως λόγω των δημοσιονομικών προβλημάτων στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας.
* Η δημοσιονομική προσαρμογή που επιχειρήθηκε στην πατρίδα μας τα προηγούμενα χρόνια, ήταν η πιο απότομη και σκληρή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Οι Έλληνες έχουν υποβληθεί σε τεράστιες θυσίες, που για την περίοδο 2010-2012 έφθασαν αθροιστικά τα 49 δις ευρώ. Μαζί με τα μέτρα των επόμενων δύο ετών, θα διαμορφωθούν στο 30% του ΑΕΠ σε μία πενταετία.
Το δημοσιονομικό αποτέλεσμα, δεν ήταν όμως ανάλογο των θυσιών που έγιναν. Το πρωτογενές έλλειμμα την ίδια περίοδο (2010- 2012), μειώθηκε μόνο κατά 23,1 δις ευρώ, ενώ η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη και η πραγματική οικονομία βυθίστηκε σε μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα ύφεση. Αυτή δυστυχώς είναι η αφετηρία, από την οποία ξεκινάει η προσπάθεια που απεικονίζεται στον τωρινό προϋπολογισμό.
4 Από τη στιγμή που η χώρα μας προσέφυγε στο μηχανισμό στήριξης, υπάρχουν πολύ περιορισμένοι βαθμοί ελευθερίας για την άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής. Οι περιορισμοί που μας τίθενται είναι πολλοί και αυστηροί και αν σ’ αυτούς προστεθούν και τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας (διογκωμένο δημόσιο χρέος, στρεβλή λειτουργία του δημόσιου τομέα κλπ), εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια για εναλλακτικές κινήσεις και αποφάσεις. Η χώρα πληρώνει βαρύ τίμημα από αυτή την έλλειψη χρηματοδότησης. Έπρεπε να είχε αποδεσμευθεί δόση ύψους 31,3 δις ευρώ από το δεύτερο τρίμηνο, 5 δις ευρώ από το τρίτο τρίμηνο ενώ εκκρεμεί και μία ακόμη δόση 7 δις ευρώ για το τέταρτο τρίμηνο του έτους.
4 Οι αποκλίσεις των μακροοικονομικών εκτιμήσεων του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής είναι συνεχείς και μεγάλες. Η ύφεση ήταν μεγαλύτερη, ενώ άστοχες ήταν και οι προβλέψεις για την ανεργία. Επειδή ακριβώς ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός θέλει να αποφύγει νέες τέτοιες αστοχίες, γι’ αυτό και είναι ίσως ο πιο ρεαλιστικός των τελευταίων ετών.
Κριτική στην Αντιπολίτευση
Κατά την διάρκεια της ομιλία του ο Αντώνης Μπέζας αναφέρθηκε και στην στάση της Αντιπολίτευσης, η οποία όπως είπε: «ακόμη και αν δεν ξέρει κανείς τόσο καλά οικονομικά, όσο για παράδειγμα οι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ, εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η εμμονή σε μονομερείς ενέργειες του τύπου «θα χρεοκοπήσουμε και δεν θα σας δώσουμε αυτά που σας χρωστάμε», είναι σαν να παίζεις στα ζάρια την τύχη της χώρας, είναι σαν να παίζεις μες τη φωτιά. Δυστυχώς όμως, χρήματα δεν υπάρχουν έξω από την Ευρώπη. Δεν υπάρχουν ούτε στη Βενεζουέλα, την Κίνα ή την Ρωσία, αλλά ούτε μέσα στην Ευρώπη υπάρχουν, όταν ταυτίζεσαι με τις περιθωριακές απόψεις της ευρωπαϊκής αριστεράς. Αυτή είναι η πραγματικότητα».
Μικρές νίκες…
Βέβαια, από την ομιλία του Θεσπρωτού βουλευτή δεν έλειψε και η νότα αισιοδοξίας για όλα όσα έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Κάνοντας λόγο για μικρές νίκες, εννοούσε, μεταξύ άλλων:
* Το ύφος και το περιεχόμενο των δηλώσεων αλλά και οι επισκέψεις των ξένων ηγετών, που έχουν αυξήσει το κεφάλαιο αξιοπιστίας της χώρας.
* Το αυξημένο ενδιαφέρον των ξένων επιχειρήσεων και των επενδυτικών ταμείων.
* Τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα μας κατά 22 θέσεις, σύμφωνα με την πρόσφατη ετήσια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας.
* Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, τη βελτίωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και την αύξηση των εξαγωγών. Η Ελλάδα έχει βελτιώσει το τελευταίο διάστημα τη θέση της στη διεθνή κατάσταση ανταγωνιστικότητας κατά 11 θέσεις.
* Η συνεχιζόμενη επιστροφή καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες και η δημιουργία νέων ισχυρών τραπεζικών ομίλων.
«Επομένως, δεν είναι όλα μαύρα. Η ελληνική οικονομία είναι ακόμη ζωντανή, προσαρμόζεται, εκσυγχρονίζεται και ελπίζει», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Οι βασικές προβλέψεις
Παράλληλα, απαρίθμησε τις μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες που αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό που συζητείται στη Βουλή, όπως:
* Την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων
* Τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά εργασίας
* Την δημιουργία ενός αξιόπιστου και αυστηρά ελληνικού, μηχανισμού συνεχούς ελέγχου των δαπανών
* Τον εξορθολογισμό των δαπανών όλων των Υπουργείων
* Την αξιοποίηση της αδρανούς ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου
* Την καλύτερη στόχευση των κοινωνικών δαπανών
* Τη διαμόρφωση ενός διαφορετικού φορολογικού συστήματος μακράς πνοής
* Την τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών
* Την επιτάχυνση του ΕΣΠΑ, με την απλούστευση των διαδικασιών του και με την αναθεώρηση πολλών έργων και στόχων.
Join the Conversation