Βαγγέλης Κούρτης: Απάντηση σε τοπική εφημερίδα

Κύριε Αλέξη  με τιμά το ενδιαφέρον σας, έστω και αν σχολιάζεται στη στήλη των Κεραυνῶν   ἐν αίθρίᾳ. Μου προκάλεσε όμως αλγεινή εντύπωση, όπως και σε πολλούς άλλους κ. Διευθυντά, η αναφορά του ονόματος του αδελφού μου Θωμά Κούρτη σε μια υπόθεση που είναι καθαρά προσωπική μου υπόθεση. Γνωρίζω πολύ καλά από πού προέρχεται η παλαιοκομματική αυτή ανάλυση και τακτική που ο δοτός συντάκτης της πρέπει να γυρίσει στα 1900 για να αντλήσει επιχειρήματα. Η θέση αυτή δεν τιμά την εφημερίδα σας. Απλώς τη βάζει στη θέση της φυλλάδας. Το ύφος του άρθρου  μαρτυρεί συγχρόνως και το ύφος του συντάκτη του. Ο οποίος συντάκτης όταν ανατρέχει στο παρελθόν πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός όταν αναφέρεται σε πρόσωπα που στέκουν στην κοινωνία με το κεφάλι ψηλά. Όσο για το σχόλιό σας για το ποιοι με ψήφισαν, αυτό κρίνεται σαν  επιεικώς απαράδεκτο και δείχνει απλώς τον εμπαθή χαρακτήρα του συντάκτη του. Δεν έχετε απολύτως κανένα δικαίωμα να βάζετε ταμπέλες  στους συνδημότες  και μάλιστα ψηφοφόρους δημοτικών εκλογών σε μια στενή κοινωνία. Η αναφορά σας αυτή είναι προσβλητική  τόσο για τους ψηφοφόρους τους οποίους εμμέσως πλην σαφώς αποκαλείτε πιόνια και κατευθυνόμενους όσο και για το πρόσωπό μου, χωρίς να σας έχει δώσει κανείς το δικαίωμα και τη νομιμοποίηση γι’ αυτό. Ποιος είστε εσείς  που βάζετε σε καλούπια τους ψηφοφόρους και ποιος σας νομιμοποίησε να το κάνετε μέσω εμένα;  Η εμπάθεια δεν είναι καλός σύμβουλος για όλους και κυρίως για το λειτούργημα της δημοσιογραφίας.

Τέλος ο πολιτικός σας συντάκτης πρέπει να γνωρίζει ή αν δεν γνωρίζει είναι υποχρεωμένος να μάθει ότι άλλη είναι η σημασία της λέξης διαφωνία  και άλλη της λέξης καταγγελία. Για το λόγο αυτό άλλωστε υπάρχει και το λεξικό του Μπαμπινιώτη. Μια περιήγηση σε αυτό δεν θα έβλαπτε.

Πρέπει ακόμη να μάθει πολύ καλά και ποιός είναι  ο ρόλος του Δημοτικού Συμβούλου όταν του το επιτρέπει κυρίως η προσωπική του εμπάθεια.