Ο σ. Στέφανος γεννήθηκε το 1953 στην Αμπελιά Θεσπρωτίας. Έφυγε ξαφνικά από κοντά μας από ενδονοσοκομειακή μόλυνση πρόσφατα, στην μάχη που έδινε ενάντια στον καρκίνο.
Από μικρός ήλθε σε επαφή με το εργατικό κίνημα σαν εργαζόμενος στην AEG που του σημάδεψε την ζωή. Εντάχτηκε στο κίνημα, αρχικά μέσα από τούς γραμμές της ΚΝΕ και στη συνέχεια μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μαζί με την Ελένη συντρόφισσα του στην ζωή και στον αγώνα. Ήταν μια παράλληλη πορεία που βρήκε έκφραση και στο κτίσιμο της οικογένειας τους φέρνοντας στον κόσμο δυο παιδιά τους Δημήτρη και Νανά.
Η δραστηριότητα του στο κίνημα συνεχίστηκε και ως υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών μέσα από το σωματείο, για τα προβλήματα της καθημερινότητας και στην προοπτική οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας της σοσιαλιστικής.
Οι συνάδελφοι του εκτιμώντας την δραστηριότητα σου, την εντιμότητα του και το ακέραιο του χαρακτήρα του, τον τίμησαν με την ψήφο τους στα όργανα του συνδικαλιστικού οργάνου που ανήκε στο χώρο δουλειάς, όπως και μετέπειτα στο σωματείο συνταξιούχων του δημοσίου.
Ως μέλος της κομματικής οργάνωσης Ηγουμενίτσας του ΚΚΕ, από τον ερχομό του στην πόλη μας – με εξαίρεση ένα μικρό διάλλειμα στα κρίσιμα χρόνια των ανατροπών που συντελέστηκαν στις χώρες του σοσιαλισμού και της μεγάλης κρίσης που πέρασε το κόμμα μας – υπήρξε δραστήριο μέλος.
Στα όποια καθήκοντα του ανατέθηκαν ανταποκρινότανε στα μέγιστα, πάντα πρόθυμος ακούραστος, με κομουνιστική μαχητικότητα και αδιαλλαξία υπερασπιζόμενος τα ιδανικά μιας κοινωνίας που οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν όλα τα αγαθά που οι ίδιοι με την εργασία τους παράγουν.
Ακόμα και όταν πριν από 10 χρόνια χάθηκε αιφνίδια η σύντροφός της ζωής του Ελένη, βρήκε το κουράγιο να σηκωθεί να σταθεί όρθιος, να ανασυντάξει τις δυνάμεις του και να συνεχίσει να μάχεται για το δίκαιο του εργάτη.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο τίτλος του υποδειγματικού κομμουνιστή του ταίριαζε απόλυτα στην όλη του δραστηριότητα άλλα και σαν στάση ζωής στην κοινωνία.
Στους τωρινούς δύσκολους καιρούς με τη ανησυχία που τον διέκρινε, με ανεβασμένο το αίσθημα ευθύνης σαν μέλος του ΚΚΕ, και από την υπεύθυνη θέση του γραφείου της Κ.Ο. Ηγουμενίτσας, έως την τελευταία στιγμή που η υγεία του κλονίστηκε, ήταν μπροστάρης στην όλη δραστηριότητα που ανέπτυξε η κομματική μας οργάνωση.
Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις στην AEG την δεκαετία του ’70 μέχρι ελάχιστες μέρες πριν εμφανιστεί το πρόβλημα υγείας, τον Νοέμβρη του ‘24, που πορευότανε στην μεγαλειώδη συγκέντρωση και διαδήλωση των συνταξιούχων στην Αθήνα ήταν πάντα μπροστά σε κάθε μικρό η μεγάλο αγώνα. Η απουσία του θα είναι αισθητή στους επόμενους αγώνες.
Θα λείψει στα παιδιά του Δημήτρη και Νανά, στους υπόλοιπους συγγενείς του, θα λείψει στους φίλους του. Θα λείψει σε όλους μας.
Η κηδεία του σ. Στέφανου ήταν πολιτική και έγινε την Παρασκευή 04/04/2025 στον χώρο του νεκροταφείου Ηγουμενίτσας. Στη τελετή παρευρέθηκαν αντιπροσωπείες της Ε.Π. Ηπείρου Κέρκυρας Λευκάδας του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Δημήτρη Πιτσιάβα μέλος του Γ.Π. και της Τ.Ε. Θεσπρωτίας.
Παρευρέθηκε επίσης αντιπροσωπεία του Δ.Σ. του συλλόγου συνταξιούχων Δ/Υ Θεσπρωτίας μέλος του οποίου μέλος ήταν ο σ. Στέφανος μέχρι πρόσφατα, καθώς και πλήθος κόσμου.
Τον αποχαιρετισμό από μεριάς του Κόμματος έκανε ο Γιάννης Παπαθεοδώρου γραμματέας της ΚΟ Ηγουμενίτσας και μέλος της Τ.Ε. Θεσπρωτίας.
Ο επικήδειος λόγος του σ. Γιάννη Παπαθεοδώρου:
Σύντροφε Στέφανε,
δεν μας είναι εύκολο να το πιστέψουμε ότι αυτή μας η συνάντηση αφορά τον ύστατο αποχαιρετισμό που ήρθαμε να σου απευθύνουμε.
Είναι ένας θλιβερός αποχαιρετισμός
δεν μας το χωρά ο νους, δεν μπορούμε να το πιστέψουμε ότι δεν θα σε ξανά δούμε, να περπατάς στους δρόμους της πόλις μας, στα στέκια που σύχναζες με τις παρέες σου, που δεν θα σε έχουμε συνοδοιπόρο στους καθημερινούς αγώνες.
βιάστηκες να φύγεις σ Στέφανε , έφυγες έτσι στα ξαφνικά από το πουθενά και άδικα,
ελάχιστες μέρες είχαν περάσει πριν εμφανιστεί το πρόβλημα υγείας , που πορευόσουν στην μεγαλειώδη συγκέντρωση και διαδήλωση των συνταξιούχων στην Αθήνα, απέναντι σε μια πολιτική που βλέπει τους συνταξιούχους σαν τα άλογα που τα σκοτώνουν όταν γεράσουν.
Ακόμα και τις μέρες τις νοσηλείας σου, έδωσες μια παλικαρίσια μάχη να κρατηθείς στη ζωή, άλλα εκτός από την ασθένεια – η οποία ήταν αντιμετωπίσιμη – είχες να παλέψεις με την άθλια κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία η οποία είναι αυτή που τελικά σε οδήγησε στο τέλος της ζωής σου, από την μάστιγα της νοσοκομειακής λοίμωξης.
Γιατί, το δημόσιο σύστημα υγείας είναι μια άλλη πλευρά της εγκληματικής πολιτικής που εφαρμόζει το αστικό κράτος για την προστασία της υγεία, ίδια πολιτική όπως και στους σιδηροδρόμους που οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών,
είναι πολλά τα Τέμπη σύντροφέ μας που συναντάμε στην καθημερινότητα μας, ένα τέτοιο έλαχε στο δρόμο σου και σε παίρνει από κοντά μας.
Σύντροφε Στέφανε, η απώλεια σου γέμισε με πίκρα τα παιδιά σου, τους συγγενείς σου, τους φίλους σου,
Μεγάλη πίκρα και αγανάκτηση για το αίτιο , για εμάς τους συντρόφους σου που πορευτήκαμε επί σειρά ετών στους κοινούς ταξικούς αγώνες μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.
Γιατί εσύ σ. Στέφανε, δεν βολευόσουν σ αυτή την άδικη και βάρβαρη κοινωνία της φτώχειας και των άδικων ιμπεριαλιστικών πολέμων που σήμερα για ακόμα μια φορά είναι σε εξέλιξη με τους φονιάδες των λαών να μην διστάζουν σε κανένα έγκλημα για τα ατομικά τους συμφέροντα.
Από τα φοιτητικά σου χρόνια μαζί με την σύντροφο της ζωής σου την Ελένη, ενταχτήκατε στο κίνημα, αρχικά, μέσα από τούς γραμμές της ΚΝΕ και στη συνέχεια μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.
Ήταν μια παράλληλη πορεία που βρήκε έκφραση και στο κτίσιμο της οικογένειας σας φέρνοντας στον κόσμο δυο καταπληκτικά παιδιά, τον Δημήτρη και την Νανά.
Η δραστηριότητα σου στο κίνημα συνεχίστηκε και ως υπάλληλος του Υπουργείο Οικονομικών μέσα από το σωματείο, για τα προβλήματα της καθημερινότητας και στην προοπτική οικοδόμηση μιας δίκαιης κοινωνίας την σοσιαλιστική, μιας κοινωνίας που το σύστημα υγεία δεν θα λογίζεται σαν κόστος για το κράτος και σαν εμπύρευμα στα χέρια των ιδιωτών, άλλα σαν κοινωνικό αγαθό εξασφαλισμένο για όλους.
Οι συνάδελφοι σου εκτιμώντας την δραστηριότητα σου, την εντιμότητα σου και το ακέραιο του χαρακτήρα σου, για κάποιο χρονικό διάστημα σε τίμησαν με την ψήφο τους στα όργανα του συνδικαλιστικού οργάνου που ανήκες στο χώρο δουλειάς, όπως και μετέπειτα στο σωματείο συνταξιούχων του δημοσίου.
Ως μέλος της κομματικής οργάνωσης Ηγουμενίτσας του ΚΚΕ, από τον ερχομό σου στην πόλη μας – με εξαίρεση ένα μικρό διάλλειμα στα κρίσιμα χρόνια των ανατροπών που συντελέστηκαν στις χώρες του σοσιαλισμού και της μεγάλης κρίσης που πέρασε το κόμμα μας – υπήρξες δραστήριο μέλος.
Στα όποια καθήκοντα σου ανατέθηκαν ανταποκρινόσουν στα μέγιστα , πάντα πρόθυμος ακούραστος, με κομουνιστική μαχητικότητα και αδιαλλαξία υπερασπιζόμενος τα ιδανικά μιας κοινωνίας που οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν όλα τα αγαθά που οι ίδιοι με την εργασία τους παράγουν.
Ακόμα και όταν μετά από κάποια χρόνια η ζωή στάθηκε άδικη απέναντι σου παίρνοντας στην κυριολεξία μέσα από τα χέρια σου την σύντροφό της ζωής σου την Ελένη, βρήκες το κουράγιο να σηκωθείς να σταθείς όρθιος, να ανασυντάξεις τις δυνάμεις σου και να συνεχίσεις να μάχεσαι για του δίκαιο του εργάτη.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο τίτλος του υποδειγματικού κομουνιστή σου ταίριαζε απόλυτα στην όλη σου δραστηριότητα άλλα και σαν στάση ζωής στην κοινωνία.
Σε δύσκολη και κρίσιμη εποχή φεύγεις σ. Στέφανε.
Σε μια εποχή που ο καπιταλισμός στην προσπάθεια του να ξεπεράσει την έτσι κι αλλιώς αγιάτρευτη οικονομική κρίση προετοιμάζει την πολεμική βιομηχανία προς μια γενικευμένη πολεμική αναμέτρηση στα πλαίσια των δικών τους ανταγωνισμών, με επίκεντρο την αρπαγή του κοινωνικού πλούτου των λαών της εκάστοτε χώρας για το ξανά μοίρασμα των αγορών και συνόρων με το αίμα των λαών.
Θα είναι μια αναμέτρηση με ανυπολόγιστες καταστροφές για τους λαούς, και το ερώτημα είναι, από αυτή την καταστροφή τι θα προκύψει;
Θα επιτρέψουμε πάνω στις στάχτες από τις καταστροφές του πολέμου να σηκώσει κεφάλι πάλι το τέρας του καπιταλισμού;
Ας θυμηθούμε τον σχολιασμό του Μπέρτολτ Μπρεχτ καθώς σχολίαζε τους πανηγυρισμούς μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…
Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το κτήνος. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό»,
Πόσο επίκαιρος είναι αυτός ο σχολιασμός καθώς βλέπουμε στις μέρες μας το τέρας – που γεννιέται από τη μήτρα του καπιταλισμού – να είναι έτοιμο να κατασπάραξη τα πάντα στο διάβα του για ακόμα μια φορά.
Κι αυτό το βλέπουμε σήμερα να έχει ξεκινήσει η κατασπάραξη σε διάφορες περιφερειακές συγκρούσεις όπως είναι η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, το βλέπουμε στο έδαφος της Ουκρανίας μεταξύ των λαών της Ρωσίας και της Ουκρανίας που όσο υπήρχε η σοσιαλιστική κοινωνία ζούσαν αδελφωμένοι και σε καθεστώς ευημερίας, το βλέπουμε στην Συρία και σε άλλες περιοχές.
Είναι πολεμικές εστίες που δεν θέλει πολύ να επεκταθούν και να γενικευτούν.
Οι κίνδυνοι για τον Ελληνικό λαό είναι μεγάλοι καθώς η Αστική τάξη της Ελλάδας μέσο των σχετικών πολιτικών αποφάσεων της κυβέρνησης και με την στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων, στηρίζει και συμμετέχει σ αυτές τις πολεμικές εστίες που είναι ενταγμένες στις γενικότερες αποφάσεις και σχεδιασμούς των εγκληματικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
σ Στέφανε σ αυτούς τους δύσκολους καιρούς με την ανησυχία που σε διέκρινε, με ανεβασμένο το αίσθημα ευθύνης ως μέλος του ΚΚΕ, και από την υπεύθυνη θέση του γραφείου της κομματικής οργάνωσης Ηγουμενίτσας, έως την τελευταία στιγμή που η υγεία σου κλονίστηκε, ήσουν μπροστάρης στην ολη δραστηριότητα που ανέπτυξε η κομματική μας οργάνωση.
Θα μας λείψεις σ. Στέφανε, θα λείψεις στα παιδιά σου, τον Δημήτρη, την Νανά, την Ρένα, θα λείψεις στην αδερφή σου, θα λείψεις στην ανιψιά σου την Βαρβάρα και τα παιδιά της, θα λείψεις στον κουνιάδο σου.
Είναι οι άνθρωποι σου που στάθηκαν στο πλευρό σου μέχρι την τελευταία στιγμή.
Θα λείψεις στους υπόλοιπους συγγενείς σου, θα λείψεις στους φίλους σου.
Θα λείψεις σε όλους μας σύντροφέ μας.
η απουσία σου θα είναι αισθητή στους επόμενους αγώνες.
Όμως, Θα συνεχίσουμε με μεγαλύτερο πείσμα, προσπαθώντας να καλύψουμε το κενό που αφήνεις, με πρώτο σταθμό την απεργία της 9 του Απρίλη ως συνέχεια των προηγούμενων κινητοποιήσεων όπως αυτή τις 28 Φεβρουαρίου.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας Στέφανε.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι σ αυτό το στερνό ταξίδι που θα διαβείς προς την αιωνιότητα να συναντήσεις την σύντροφο της ζωής σου, την αγαπημένη σου Ελένη, και να είστε για πάντα μαζί.
Στο ευχόμαστε όλοι μας.
