Εψάλη ευλαβώς ο Ακάθιστος ύμνος στους ναούς της Μητροπόλεως Παραμυθίας.
Ο Μητροπολίτης Σεραπίων χοροστάτησε στο ναό του Ιωάννου του Προδρόμου Νέας Σελεύκειας Ηγουμενίτσας, όπου στο κήρυγμά του τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι “δεν είμαστε μόνοι, δεν είμαστε αβοήθητοι, έχουμε τη δύναμη της Παναγίας”.
Ειδικότερα τόνισε ότι “η ζωή κάθε ανθρώπου είναι μια πορεία εν μέσω παγίδων πολλών. Είναι μια πορεία στην οποία συναντούμε πολλούς ορατούς, αλλά και αοράτους εχθρούς, οι οποίοι μας απειλούν καθημερινά. Πολλές φορές μάλιστα αισθανόμαστε ότι υπερβαίνουν τις δυνάμεις και τις αντοχές μας αυτές οι ενοχλήσεις και αυτός ο πόλεμος, που μας γίνεται, και φοβόμαστε ότι δεν μπορεί κανείς να μας βοηθήσει”.
Και πρόσθεσε: “Αντιλαμβανόμαστε πολλές φορές ότι οι δυνάμεις μας δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους και τους εχθρούς, που μας απειλούν. Στις δύσκολες, λοιπόν, αυτές στιγμές, στις δύσκολες αυτές δοκιμασίες, στους πειρασμούς και στους κινδύνους, που συναντάει ο καθένας στην προσωπική του ζωή, αλλά όχι μόνο στη ζωή μας την κοσμική, την επίγεια, αλλά και στη ζωή μας, που έχει σχέση με τον πνευματικό μας κόσμο, την πνευματική ζωή, δεν είμαστε μόνοι, δεν είμαστε αβοήθητοι, έχουμε τη δύναμη του αγίου Θεού, έχουμε τη δύναμη της Υπεραγίας Θεοτόκου, της μητέρας τους Κυρίου Ιησού Χριστού, της μητέρας όλου του κόσμου, η οποία, δια του Υιού της, μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορεί να μας βοηθήσει σε κάθε ανάγκη. Έχουμε, λοιπόν, την προστασία και την παρηγοριά της στις ανάγκες και στις θλίψεις μας, διότι η Παναγία Παρθένος δεν είναι μόνο το φυλακτήριο πάντων, δεν είναι μόνο το χαράκωμα, δεν είναι μόνο το κραταίωμα, αλλά είναι και το ιερό καταφύγιο, όπως ομολογεί ο υμνογράφος του Ακαθίστου Ύμνου”.
Και κατέληξε, λέγοντας: “Να καταφεύγουμε καθημερινά στην Παναγία μας και να της ζητούμε την προστασία και τη βοήθειά της για ό,τι μας απασχολεί. Να μην απομακρυνόμαστε από τη Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, ώστε να μπορεί κι εκείνη να είναι κοντά μας και να μας προστατεύει από κάθε κίνδυνο και να μας προφυλάσσει από κάθε κακό και κάθε απειλή. Μπορούμε να είμαστε κοντά της, όταν προσπαθούμε να βαδίζουμε στα ίχνη της. Όταν προσπαθούμε να την μιμηθούμε στις αρετές της, στην υπακοή της και στην υπομονή, που έδειξε ενώπιον του Θεού”.
Να σημειωθεί ότι ο Ακάθιστος Ύμνος συγκεντρώνει τους πιστούς στις εκκλησίες, γιατί θέλουν να νιώθουν την Παναγία δίπλα τους.
Και για να συμβεί αυτό, πρέπει στην καρδιά μας να καίει άσβεστη η φλόγα της πίστης. Να είμαστε πυροφόροι και πνευματοφόροι, για να ακτινοβολούμε το φως και τη θερμότητα της ψυχής μας.
Αν μας διδάσκει κάτι η Παναγία είναι ότι η χαρά και η αγαλλίαση μέσα στις δυσκολίες και στους κινδύνους δεν είναι κάτι το εξωτερικό και παροδικό. Είναι κατάσταση ψυχής. Πηγάζει από την αστείρευτη πηγή. Τον Χριστό.
Και όταν μας διαπερνά το πλούσιο αυτό ρεύμα της χαράς, της εσωτερικής ειρήνης, οι Χριστιανοί, ας μη το κρατάμε για τον εαυτό μας, να το προσφέρουμε και στους άλλους. Για να δροσίσουμε τις κουρασμένες ψυχές. Για να ζυμώσουμε αθόρυβα το φύραμα.
Το ζήτημα, όμως, είναι αν η ζωή των σημερινών Χριστιανών, η ζωή μας, αποτελεί εικονογραφημένη παρουσίαση της πίστης μας.
