Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως πολλοί πιστοί βρέθηκαν στους ναούς της Θεσπρωτίας, ενώ ο Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργης κ. Σεραπίων χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και ιερούργησε κατά τη Θεία Λειτουργία στο ναό Αγίου Δημητρίου Φιλιατών.
Για τους Ορθοδόξους ο Σταυρός είναι καύχημα, που μας υπενθυμίζει ότι κάθε στιγμή μας δίνεται η ευκαιρία να σταυρώσουμε, να αρνηθούμε ό,τι δεν μας αφήνει να απογειωθούμε πνευματικά.
Είτε πρόκειται για εξωτερικές επιδράσεις, όπως αδικίες, συκοφαντίες, αρρώστιες, είτε πρόκειται για ψυχικά πάθη, όπως ο εγωισμός και οι αμαρτωλές επιθυμίες.
Και οι Ορθόδοξοι δεν μπορούμε να μην αντιλαμβανόμαστε ότι ο Χριστός με το σταυρό χτυπάει την πόρτα της καρδιάς μας, ώστε να τον ποθήσουμε.
Στο χέρι μας είναι να ανασηκώσουμε τον πεσμένο εαυτό μας. Στο χέρι μας είναι να κάνουμε το μαρτυρικό σταυρό, που σηκώνουμε σ’ αυτό τον κόσμο, σταυρό ανακούφισης, ακολουθώντας το Χριστό.
Ο Σταυρωμένος Χριστός γεύθηκε το πικρό ποτήριο σε βαθμό, που κανείς άνθρωπος δεν δοκίμασε επί της γης. Εγκαταλείφθηκε απ’ όλους σχεδόν τους ανθρώπους και πέθανε με τον πλέον ατιμωτικό και βασανιστικό τρόπο επάνω στο Σταυρό.
Γνωρίζει, επομένως, τις δυσκολίες μας, τις δοκιμασίες μας, τους πειρασμούς μας. Γνωρίζει τα βάσανά μας. Τα γνωρίζει εκ πείρας. Διότι τα υπέστη και ο ίδιος. Ας μην απελπιζόμαστε, λοιπόν. Ο Χριστός μας καταλαβαίνει και γι’ αυτό είναι συμπαθής στις αδυναμίες μας. Είναι συνοδοιπόρος μας σε κάθε θλίψη και δοκιμασία μας.
