Το ζητούμενο σε μια πρόταση ανάπτυξης είναι ποιες δυνάμεις μπορούν να αναδείξουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα μιας περιοχής, πως μπορεί αυτή να είναι βιώσιμη και ποια είναι τα χρηματοδοτικά εργαλεία στήριξης.
Σαφώς και η ανάπτυξη μιας περιοχής σχετίζεται άμεσα και με τις κεντρικές εφαρμοζόμενες πολιτικές, όπως η στήριξη του κόσμου της εργασίας με την επίδοση του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα και του 13ου & 14ου μισθού στο δημόσιο τομέα, στήριξη της επιχειρηματικότητας με ειδικά φορολογικά κίνητρα και με την διαχείριση των πόρων του ευρωπαϊκού ταμείου σταθερότητας και συνοχής και όχι μόνο με διαφάνεια και κανόνες, νέες ανταποδοτικές κρατικές δομές, δίκτυα και υποδομές.
Η Θεσπρωτία με μια σειρά πολιτικών του ΠΑΣΟΚ που εφαρμόστηκαν μέχρι και τις αρχές του 2000 βγήκε από την απομόνωση και μπήκε σε ισχυρή αναπτυξιακή τροχιά. Η ίδρυση των ΤΕΙ Ηγουμενίτσας με τρία τμήματα, η Εγνατία οδός, το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, η ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών και του πρωτογενή τομέα με νέες καλλιέργειες, η ίδρυση της συνοριοφυλακής, η επέκταση του Νοσοκομείου Φιλιατών και η πλήρης στελέχωσή του, η ένταξη στον τουριστικό χάρτη της χώρας των Συβότων, της Πέρδικας και του Αχέροντα, δημιούργησαν θέσεις εργασίας, εισοδήματα και για πρώτη φορά η Θεσπρωτία είχε έναν ακμάζοντα νεανικό πληθυσμό μετά από δεκαετίες.
Τα τελευταία χρόνια η αντιστροφή αυτής της πορείας υπήρξε καταλυτική: αποικιακού τύπου σύμβαση παραχώρησης σε ιδιώτη ανάδοχο του κερδοφόρου με 2 εκ. € ετησίως και αποθεματικό 20 εκ. € λιμένα Ηγουμενίτσας που κόστισε 6 δις. €, αντί πινακίου φακής με αλλαγή από αναπτυξιακή σε καθαρά κερδοσκοπική υποδομή, κλείσιμο των ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, κλείσιμο του τάγματος Φιλιατών, ακρίβεια, υπερφορολόγηση, κρίση εμπιστοσύνης στους δημόσιους θεσμούς και μη εκτέλεση κανενός νέου έργου υποδομής. Όλα αυτά αποτελούν κεντρικές κυβερνητικές επιλογές εντασσόμενες πλήρως στο ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο της Ν.Δ. και του κ. Μητσοτάκη, της πλήρους απόσυρσης του κράτους, της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, της κατεύθυνση των πόρων σε αντιαναπτυξιακές επιλογές, και έχουν επιφέρει δημογραφική κατάρρευση, νέα μετανάστευση, υπανάπτυξη και ακραία φτώχια στη Θεσπρωτία και συνολικά στη χώρα.
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Θεσπρωτίας είναι ιδιαίτερα και μπορούν να ενταχθούν μέσα σε μια πρόταση ανάπτυξης με τους εξής άξονες:
Περιφερειακότητα: Επέκταση της τουριστικής παράκτιας ζώνης στην τουριστική ενδοχώρα Φιλιατών, Παραμυθιάς, Μαργαριτίου με ανάπτυξη ήπιων μορφών τουρισμού αλλά και δημιουργία υποστηρικτικών δομών όπως η λειτουργία της πολύπαθης ΒΙΟΠΑ Παραμυθιάς, νέας κρατικής δομής που αντικαθιστά το προς κλείσιμο τάγμα Φιλιατών, Σχολή Επαγγελματικής Κατάρτισης στο Μαργαρίτι στα κατασκευαστικά και τουριστικά επαγγέλματα.
Δίκτυα και υποδομές: Γρήγορο διαδίκτυο, περιφερειακή οδός Ηγουμενίτσας και σύνδεση με την Αλβανία, αναβάθμιση του τελωνείου Μαυροματίου, αναβάθμιση του οδικού τουριστικού άξονα Ηγουμενίτσας-Πρέβεζας, καταρχήν αποδοχή των συμβατικών υποχρεώσεων του αναδόχου του λιμένα Ηγουμενίτσας και νέο master plan ανάπτυξης του με ενδεχόμενο επαναπροσδιορισμό σημείων της σύμβασης παραχώρησης, σιδηροδρομική Εγνατία.
Σύνδεση τοπικής παραγωγής-κατανάλωσης-εκπαίδευσης: Φορολογικά κίνητρα ώστε η τοπική πρωτογενής παραγωγή να μπορεί να ενταχθεί στο τοπικό τουριστικό προϊόν (σχέδιο από το χωράφι στο πιρούνι), ίδρυση τμήματος Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης στην Ηγουμενίτσα συνδεδεμένο με την τοπική παραγωγή κατά τα πρότυπα των σχολών του πρώην ΤΕΙ Ηγουμενίτσας, ένταξη σε ΠΟΠ τοπικών προϊόντων με την κατοχύρωση της τοπικής ταυτότητας και ιδιαίτερης κουλτούρας.
Όλες οι παραπάνω προτάσεις προϋποθέτουν την αλλαγή πολιτικής προς ένα μοντέλο διακυβέρνησης που έχει στον πυρήνα της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και που στη δεδομένη συγκυρία το ΠΑΣΟΚ με το επεξεργασμένο πολιτικό και οικονομικό του πρόγραμμα έχει κάνει εφικτό το συγκεκριμένο όραμα.
Η επιλογή είναι στο χέρι των πολιτών: Μητσοτάκης και χάος ή ΠΑΣΟΚ και αλλαγή πολιτικής;
Ο Ιωάννης Γεωργίου είναι Γραμματέας της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Θεσπρωτίας
