Μέσα στην πορεία μας προς το Άγιον Πάθος και με την προσμονή της Λαμπροφόρου Αναστάσεως του Χριστού μας ως “κρότος εν τω μέσω της νυκτός” κατέφθασε στα αυτιά μας ότι ο Γέροντας μας Μητροπολίτης πρώην Παραμυθίας Τίτος αναχώρησε για την αιωνιότητα. Και ξαφνικά “πάγωσαν” οι αισθήσεις μας. Πώς να δεχτείς ότι ο Επίσκοπος της ζωής μας,αν και πλήρης ημερών, ανεχώρησε του κόσμου τούτου;
Ο ταπεινός και Άγιος Ιεράρχης Τίτος “ηρπάγη” , φτερούγισε η καθαρή και αγνή ψυχή του προς το θρόνο της δόξης του Θεού. Και στεκόμαστε αμίλητοι και κατ άνθρωπον θλιμμένοι ενώπιον του χοϊκού του σκηνώματος προσπαθώντας να κατανοήσουμε το “φοβερόν του θανάτου μυστήριον” .. και καλούμαστε να δεχτούμε ότι η αγγελική φωνή του δεσπότη μας σίγησε δια παντός,η οσιακή μορφή του θα πάψει σωματικά να βρίσκεται μαζί μας,μα εκείνος πια βρίσκεται εκεί, όπου η καρδιά του ποθούσε! Ηξιώθη από το Θεό να λάβει και τον τρίτο βαθμό της Ιερωσύνης και να εγκατασταθεί ως Ποιμενάρχης της ακριτικής Μητροπόλεως Παραμυθίας Φιλιατών Γηρομεριου και Πάργης, την οποία σημάδεψε με την πεντηκονταετή -σχεδόν – αγία ποιμαντορία του.
Αναλογιζόμενοι όλες τις στιγμές που ζήσαμε πλάι σε αυτόν τον μεγάλο ιεράρχη με το ταπεινό φρόνημα ένδακρυς κλείνουμε γόνυ ευχαριστίας ενώπιον του Αρχιποίμενος Χριστού και τον ευχαριστούμε γιατί μας χάρισε τον πατέρα Τίτο τόσα πολλά χρόνια! Δοξάζουμε το Θεό, γιατί ανατραφήκαμε κάτω από τη στοργική αγκαλιά ενός ανεξικάκου Επισκόπου, ενός μοναδικού λειτουργού των μυστηρίων του Θεού, ενός σοφού φίλου και στοργικού πατρός, μα προπάντων ενός ανθρώπου που δεν μας έκρινε ποτέ για τα οποία λάθη μας.
Σας ευχαριστούμε γέροντα μας, γιατί η κάθε συναναστροφή μαζί σας ήταν ένα πνευματικό μάθημα. Ευχαριστούμε για όλα, όσα διδαχθηκαμε από εσάς, τόσο με τα πνευματοφόρα κηρύγματα σας, όσο και με την όλη παρουσία σας. Ευχαριστούμε, γιατί πάντα γνωρίζαμε ότι μπορούμε να ακουμπάμε στην καλοσύνη της αγαπώσης καρδίας σας. Ενθυμούμαστε τις συναναστροφές μας στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Πούντας, όπου η Χάρη του Θεού θέλησε ως σχολάζων Αρχιερεύς να διαμενετε μετά την παραίτηση σας από το θρόνο της καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Παραμυθίας. Πόση αγάπη και φιλοξενία δεχτήκαμε από εσάς! Πόσο μεγάλο μάθημα ταπείνωσης και υπακοής πήραμε από την παραίτηση σας, καρπό της δικής σας υπακοής. Πόση χαρά γέμισε η καρδιά μας όταν μας είπατε ” δόξα τω Θεώ, περνάω πολύ όμορφα εδώ με τις αδερφούλες, είμαι άρχοντας” σε ερώτηση μας για τις ημέρες σας στο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, έργο και αυτό των δικών σας τιμίων χειρών!
Καλέ μου δεσπότη, βουβός ο πόνος που κατακλύζει τις καρδιές μας, αλλά και θερμή προσευχή να αξιωθείτε της γλυκύτητας του Παραδείσου,τον οποίο ευελπιστούμε ότι προγεύεσθε ήδη! Είμαστε πεπεισμένοι ότι απολαμβάνετε τους καρπούς των αγώνων σας.Δεχτείτε τα δάκρυα μας,τα δάκρυα των κληρικών σας και του λαού, που σας αγαπά,ως αντίδωρο ευγνωμοσύνης στην πολυετή Αρχιεροσύνη σας. Ζητούμε, μοναδικέ και ανεπανάληπτε δέσποτα ,να συγχωρήσετε τη θλίψη μας, γνωρίζουμε εκ πείρας ότι δεν επιθυμούσατε να βλέπετε τα παιδιά σας θλιμμένα,μα η “φυγή” σας από τον κόσμο τούτο δεν μας αφήνει περιθώρια να πράξουμε διαφορετικά.
Καλή αντάμωση Άγιε πατέρα μας, σας αγαπώ πολύ και θα σας θυμάμαι δια παντός!
Π.Τ.
