Όταν το 1966, “μετρούσαν” τους δρόμους στα ορεινά χωριά της Παραμυθιάς για το “τρένο”… | Γράφει ο Δημήτριος Τσαρκοβίτσας

Με αφορμή το πρόσφατο "Τουρκικό ενδιαφέρον για σιδηροδρομική σύνδεση Κωνσταντινούπολης Θεσπρωτίας"

Με αφορμή το άρθρο της ιστοσελίδας “Τουρκικό ενδιαφέρον για σιδηροδρομική σύνδεση Κωνσταντινούπολης Θεσπρωτίας” αλλά ορμώμενος περισσότερο από τα σχόλια αναγνωστών (κατά κύριο λόγο περιπαιχτηκά ) θέλω να σημειώσω το εξής.

Το 1966 εμφανίστηκαν στο χωριό μου (το Σαλονίκη) δυό τρία τεράστια τζιπ με Αγγλικές πινακίδες .Εμείς πρώτη φορά βλέπαμε τέτοια αυτοκίνητα με μεγάλες ρόδες , ψηλά, η εξάτμιση ήταν προς τα πάνω ,τα κοιτάζαμε και χαζεύαμε .Τέλος πάντων για να μην μακρηγορώ αυτοί ήταν Άγγλοι μηχανικοί συνοδευόμενοι και από Έλληνες που από ότι μάθαμε ζητούσαν νέους από το χωριό να τους οδηγήσουν σε συγκεκριμένα σημεία του κάμπου και να τους βοηθήσουν για κάποιες μετρήσεις . Είχαν βγάλει εκεί μηχανήματα ,κάτι ασπροκόκκινες σανίδες , χάρτες κ.λ.π. , και ρωτούσαν που είναι το τάδε σημείο πού είναι αυτή η εκκλησία ο τάδε λόφος κ.λ.π.

Από τα πολλά βρήκαν τρεις τέσσερις νέους άντρες , κέρασαν και όσους ήταν εκεί και έφυγαν λέγοντας ότι θα ξαναγυρίσουν. Τι είναι αυτοί έπεσε το ερώτημα , τι θέλουν να κάνουν και ήρθαν από την Αγγλία .Τις απορίες ανέλαβε να απαντήσει ο γραμματισμένος του χωριού ,ποιος άλλος από το γραμματικό που έτυχε να έχει καί το καφενείο και πιθανόν να είχε και καμιά πληροφόρηση παραπάνω από την υπηρεσία.

Όπως είπαμε ήταν Άγγλοι μηχανικοί και θα μέτραγαν τον τόπο να κάνουν ένα μεγάλο δρόμο για τα αμάξια και για το τρένο που θα τον έλεγαν ΕΓΝΑΤΙΑ και που θα ξεκίναγε από την Ηγουμενίτσα και θα έφτανε μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Καλά…… έπεσε το γέλιο της αρκούδας .Άλλος γέλαγε άλλος έλεγε “….μωρέ μακάρι να γίνει….” και διάφορα τέτοια.

Οι Άγγλοι ξανάρθαν με κάποιους Έλληνες πάλι ,μέτρησαν και ξανά μέτρησαν ,μας κέρασαν και μας ξανά κέρασαν και όπως ξαφνικά ήρθαν έτσι και εξαφανίστηκαν. Πέρασαν χρόνια , πάνω από τριάντα σχεδόν , ξανάγιναν μετρήσεις και μελέτες πάνω ακριβώς στα ίδια σημεία και αυτό πού είχε ειπωθεί τότε το χίλια εννιακόσια εξήντα έξη ξεδιπλώνονταν μπροστά στα μάτια μας .

Η ΕΓΝΑΤΙΑ έγινε όπως έγινε , ασχέτως αν στοίχησε εφτά φορές παραπάνω από τον προϋπολογισμό .Έγινε αλλά έγινε κουτσουρεμένη .Οι πρώτες μετρήσεις προέβλεπαν και σιδηροδρομική γραμμή που κάποιοι νεότεροι την θεώρησαν περιττή , τι να την έκαναν βέβαια …..βρε αδερφέ για τέτοια είμαστε τώρα.

Προσφάτως ( πριν κάνα δυό χρόνια δηλαδή ) από τα πλέον επίσημα χείλη το πάγιο αίτημα για σιδηροδρομική σύνδεση Ηγουμενίτσας Καλαμπάκας απορρίφθηκε συλλήβδην. Είναι ασύμφορο κατά τους δικούς μας κυβερνόντες . (Να πεις για καμιά ανεμογεννήτρια να σου μπράβο). Δεν ξέρω τι λεν οι Τούρκοι και αν το λεν. Με ποιους μιλάν και τι σχεδιάζουν .

Δεν ξέρω αν η αναμονή θα είναι και πάλι τριάντα χρόνια, όπως δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ταξιδέψω με το τρένο στην Κωνσταντινούπολη που μάλλον είναι απίθανο. Έχω την αίσθηση όμως ότι από την στιγμή που κάποιοι είπαν κάτι τέτοιο και προφανώς πίσω από τούς Τούρκους ποιος ξέρει ποιος κρύβετε , μάλλον θα γίνει .

Αναλογιζόμενος το χίλια εννιακόσια εξήντα εφτά και συγκρίνοντας το χρόνο , πιθανολογώ πως κάποια στιγμή θα το επιβάλουν και θα το κάνουν άλλοι όπως επέβαλαν και έκαναν την ΕΓΝΑΤΙΑ αν δεν τους προλάβουν τα γεγονότα που οι ίδιοι εξυφαίνουν. ΟΨΟΜΕΘΑ……!!

In this article