Εόρτασε ο ιερός ναός του Αγίου Βλασίου στη Φροσύνη Σουλίου

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος

Η Φροσύνη, που παλαιά ονομαζόταν Κορύστιανη, είναι ένα ορεινό χωριό του Σουλίου, του οποίοι οι κάτοικοι, με την αγάπη της καρδιάς τους, το κρατάνε ζωντανό.

Την Τρίτη 11 Φεβρουαρίου του 2025 εόρτασε ο ενοριακός ναός του χωριού, που τιμάται στ’ όνομα του αγίου Βλασίου και οι χωριανοί συγκεντρώθηκαν στην Εκκλησία.

Ιερούργησε ο Μητροπολίτης Παραμυθίας κ. Σεραπίων, πλαισιούμενος από ιερείς της Μητροπόλεως, αναφέροντας στο κήρυγμά του ότι ο εορτασμός της μνήμης του αγίου Βλασίου μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη προς τον Θεό δικαιώνει τον άνθρωπο και τον ενώνει με τον Θεό με άρρηκτους δεσμούς και με μεγάλη δύναμη, που καμία άλλη δύναμη δεν μπορεί να λύσει αυτούς τους δεσμούς”.

Και πρόσθεσε: “Αν περιμένουμε η καρδιά μας να γεμίσει από ανθρώπινη αγάπη, να ξέρουμε ότι αυτή η αγάπη θα είναι ατελής. Μόνο με την αγάπη του Θεού γεμίζει πραγματικά η καρδιά μας”.

Η Φροσύνη του Σουλίου, στις εποχές, που διάβηκαν, δεν σφραγίστηκε με τη λέξη “τέλος”. Με υψηλότερο σημείο την κορυφή Στρουμπί στα 1425 μ., κρατάει ανοιχτές τις φτερούγες της.

Και μας γυρνάει πίσω στην ιστορία, όταν ανήκε στα Σκαπετοχώρια, τα χωριά τα συνδεδεμένα με την περιοχή του Σουλίου. Όταν, μέχρι την κατάληψη του Σουλίου από τις δυνάμεις του Αλή Πασά κατά το 1803, το χωριό βρισκόταν υπό τον έλεγχο της σουλιώτικης φάρας των Μπουσμπαίων, οι οποίοι, όπως γράφουν κάποιοι ιστορικοί, κατάγονταν από εκεί.

Και ο ναός του αγίου Βλασίου αποτελεί τις πνευματικές φτερούγες του χωριών. Δεν είναι απλά τόπος επιβεβαιώσεων, μα και προσευχής. Και σ’ αυτόν οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού, γονατίζοντας, αφήνοντας ελεύθερη την ψυχή τους.

H πίστη μας βοηθάει να ξεφύγουμε από το σιδερένιο κύκλωμα μέσα μας, που μας φυλακίζει και μας καταπιέζει. Και να γεμίσει με ευφροσύνη η καρδιά μας.

In this article