H Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Αλβανίας και σύσσωμος ο Ελληνισμός θρηνούμε την απώλεια του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστασίου.
Εμείς οι ακρίτες της Ηπείρου που ζούμε από κοντά την πορεία, τις αγωνίες και τους αγώνες του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, είδαμε με τα μάτια μας την παλιγγενεσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας και διαπιστώσαμε ως αυτόπτες μάρτυρες το ιεραποστολικό και εθνικό του έργο στη γειτονική χώρα.
Ο Αναστάσιος συγκρότησε ενορίες, κήρυξε το Λόγο του Θεού, μόρφωσε και χειροτόνησε κληρικούς, αναστύλωσε θρησκευτικά μνημεία, ανοικοδόμησε και αγιογράφησε ναούς, ίδρυσε εκπαιδευτικά ιδρύματα και δομές υγείας, ενίσχυσε αναξιοπαθούντες, μερίμνησε για τη νεότητα, αγωνίστηκε για την εκκλησιαστική περιουσία, δημιούργησε θέσεις εργασίας, κατασκεύασε τεχνικά έργα, πολέμησε τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό και ένωσε το ποίμνιό του υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα και τα δικαιώματά του.
Το κενό όμως που αφήνει πίσω του ο Αναστάσιος είναι δυσαναπλήρωτο, όχι μόνο για την Αλβανία αλλά και για ολόκληρη την Εκκλησία. Στη μακρόχρονη ορθόδοξη μαρτυρία του, συνδύασε τη θεολογική γνώση και θρησκειολογική έρευνα με την ποιμαντική διακονία, την κοινωνική ευαισθησία με την προσφορά και τη διαχριστιανική και διαθρησκειακή προσέγγιση με το διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη λαών και θρησκειών. Σε μια εποχή αναταράξεων και γεωπολιτικών αλλαγών θα απουσιάζει, δυστυχώς, από τη χορεία των Προκαθημένων της Ορθοδοξίας η σοφία, η λογική, η σοβαρότητα, η νηφαλιότητα και το διεθνές κύρος του.
Καθώς η γη θα δεχθεί σε λίγες ημέρες στην αγκαλιά της το χοϊκό του σκήνος, είμαι βέβαιος ότι ο Αναστάσιος θα αναφωνήσει τον φοβερό λόγο του Αποστόλου Παύλου: «Τον αγώνα τον καλό ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα, απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος, ον αποδώσει μοι ο Κύριος εν εκείνη την ημέρα, ο Δίκαιος Κριτής».
