Το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παραμυθιάς κ. Σεραπίων.

Πρό
τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο,
τίς Μο­να­στι­κές Ἀ­δελ­φό­τη­τες
καί τούς εὐ­σε­βεῖς χρι­στια­νούς
τῆς κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Κα­τά τή με­γά­λη Δε­σπο­τι­κή ἑ­ορ­τή τῶν Χρι­στου­γέν­νων ἑ­ορ­τά­ζου­με τόν ἐρ­χο­μό τοῦ Θε­οῦ ἐν σαρ­κί στή γῆ. Ὁ Ὑι­ός καί Λό­γος τοῦ Θε­οῦ ἔ­λα­βε σάρ­κα καί ἦρ­θε νά κα­τοι­κή­σει ἀ­νά­με­σά μας, πλή­ρης χά­ρι­τος καί ἀ­λη­θεί­ας.

Ὅ­πως γνω­ρί­ζου­με, ἡ ἑ­ορ­τή τῶν Χρι­στου­γέν­νων δέν εἶ­ναι ἁπλῶς μί­α γι­ορ­τή οἰ­κο­γε­νεια­κῆς θαλ­πω­ρῆς ἤ μί­α ἀ­φορ­μή γιά κοι­νω­νι­κές συ­να­θροί­σεις. Εἶ­ναι τό κέν­τρο τῆς πί­στε­ώς μας, ἡ ρί­ζα τῆς χρι­στι­α­νι­κῆς ἐλ­πί­δας καί τῆς ἀ­γά­πης πού ἀ­πο­κα­λύ­φθη­κε στόν κό­σμο.

Ἡ Γέν­νη­ση τοῦ Κυ­ρί­ου μας εἶ­ναι τό ση­μεῖ­ο ὅ­που ὁ Θε­ός καί ὁ ἄν­θρω­πος συ­ναν­τι­οῦν­ται. Εἶ­ναι τό ὑ­πέρ­τα­το θαῦ­μα τῆς Θεί­ας Οἰ­κο­νο­μί­ας, ἡ ἐκ­πλή­ρω­ση τῆς ἐ­παγ­γε­λί­ας τοῦ Θε­οῦ γιά σω­τη­ρί­α καί εἰ­ρή­νη. Μέ­σα ἀ­πό τόν Χρι­στό, ὁ Θε­ός ἔρ­χε­ται κον­τά μας καί ἑ­νώ­νε­ται μέ τήν ἀν­θρώ­πι­νη φύ­ση μας, ἀ­πο­δει­κνύ­ον­τας τήν ἀ­γά­πη Του καί τήν ἐ­πι­θυ­μί­α Του νά μᾶς σώ­σει. Ὁ Ἰ­η­σοῦς Χρι­στός δέν ἔρ­χε­ται ἁ­πλῶς γιά νά δι­δά­ξει ἤ νά ἐ­πι­φέ­ρει μί­α ἠ­θι­κή ἀ­να­μόρ­φω­ση, ἀλ­λά γιά νά προ­σφέ­ρει τή ζω­ή Του ὡς λύ­τρο, ὡς ἀν­τάλ­λαγ­μα γιά τήν ἁ­μαρ­τί­α μας, κα­θι­στῶν­τας ἔ­τσι τόν δρό­μο τῆς σω­τη­ρί­ας ἀ­νοι­χτό γιά ὅ­λους τούς ἀν­θρώ­πους.

Ἡ τα­πεί­νω­ση τοῦ Χρι­στοῦ κα­τά τή Γέν­νη­σή Του εἶ­ναι ἀ­νυ­πο­λό­γι­στη. Ὁ Ὑι­ός τοῦ Θε­οῦ ἐ­πι­λέ­γει νά γεν­νη­θεῖ σέ μί­α τα­πει­νή φάτ­νη, σέ μί­α μι­κρή πό­λη, τή Βη­θλε­έμ. Ἐ­πι­λέ­γει νά γεν­νη­θεῖ μέ­σα σέ συν­θῆ­κες ἁ­πλό­τη­τας καί πτω­χεί­ας, μα­κριά ἀ­πό τή με­γα­λο­πρέ­πεια καί τήν αἴ­γλη τῶν βα­σι­λι­κῶν αὐ­λῶν. Αὐ­τή ἡ ἐ­πι­λο­γή ἀπο­κα­λύ­πτει τή φύ­ση τοῦ Θε­οῦ ὡς Ἀ­γά­πη πού προ­σέρ­χε­ται στόν κό­σμο χω­ρίς ὅ­ρους καί χω­ρίς ἀ­παι­τή­σεις, γιά νά μᾶς ἀ­να­δεί­ξει κλη­ρο­νό­μους τῆς Βα­σι­λεί­ας Του.

Ἀ­να­λο­γι­ζό­με­νοι, λοι­πόν, τήν ἑ­ορ­τή τῶν Χρι­στου­γέν­νων, εἶ­ναι ση­μαν­τι­κό νά θυ­μό­μα­στε ὅ­τι δέν γι­ορ­τά­ζου­με ἁ­πλῶς ἕ­να ἱ­στο­ρι­κό γε­γο­νός, ἀλ­λά τή συ­νε­χό­με­νη πρά­ξη τῆς θεί­ας Ἀ­γά­πης, πού ἀ­πο­κα­λύ­πτε­ται στήν κα­θη­με­ρι­νή μας ζω­ή. Ὁ Χρι­στός γεν­νή­θη­κε γιά νά ἀ­να­και­νί­σει τή φύ­ση μας, νά μᾶς ἀ­πε­λευ­θε­ρώ­σει ἀ­πό τόν θά­να­το καί νά μᾶς προ­σφέ­ρει ζω­ή καί ἀ­φθαρ­σί­α. Μέ­σα ἀ­πό τή Γέν­νη­σή Του, ὁ Θε­ός μᾶς κα­λεῖ νά ἀ­να­νε­ώ­σου­με τή σχέ­ση μας μα­ζί Του, νά ζή­σου­με ἐν με­τα­νοί­ᾳ καί πί­στῃ, καί νά προ­ε­τοι­μα­στοῦ­με γιά τήν αἰ­ώ­νια ζω­ή.

Ἀ­δελ­φοί μου,

Ἡ Γέν­νη­ση τοῦ Χρι­στοῦ φέρ­νει ἐλ­πί­δα στόν κό­σμο, δι­ό­τι ὁ Θεός ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος γιά νά ἀ­να­δεί­ξει τήν ἀ­ξί­α τοῦ ἀν­θρώ­πι­νου προ­σώ­που. Ἡ πα­ρου­σί­α Του στή ζω­ή μας, μᾶς κα­λεῖ νά μήν ἀ­πο­γο­η­τευ­ό­μα­στε μπρο­στά στίς δυ­σκο­λί­ες, ἀλ­λά νά ἐμ­πι­στευ­ό­μα­στε τή φρον­τί­δα τοῦ Θε­οῦ, πού πάν­τα μᾶς στη­ρί­ζει καί μᾶς ὁ­δη­γεῖ.

Στή σύγ­χρο­νη καί, ὁ­πωσ­δή­πο­τε, πο­λύ­πλο­κη καί ἀ­παι­τη­τι­κή ἐ­πο­χή μας, τά Χρι­στού­γεν­να μᾶς ὑ­πεν­θυ­μί­ζουν ὅ­τι ἡ ἀ­λη­θι­νή εἰ­ρή­νη ἔρ­χε­ται μό­νο μέ­σα ἀ­πό τόν Χρι­στό, ὁ Ὁ­ποῖ­ος ἦρ­θε γιά νά ἐπα­να­φέ­ρει τήν ἁρ­μο­νί­α με­τα­ξύ Θε­οῦ καί ἀν­θρώ­που. Ὅ­πως λέ­ει, ἄλ­λω­στε, καί τό Ἱ­ε­ρό Εὐ­αγ­γέ­λιο: «δό­ξα ἐν ὑ­ψί­στοις Θε­ῷ καί ἐ­πί γῆς εἰ­ρή­νη, ἐν ἀν­θρώ­ποις εὐ­δο­κί­α» (Λουκ. 2,14)· καί αὐ­τή ἡ εἰ­ρή­νη, τήν ὁ­ποί­α χα­ρί­ζει ὁ Χρι­στός στούς πι­στούς Του, εἶ­ναι βα­θύ­τε­ρη ἀπό κά­θε ἐ­ξω­τε­ρι­κή συν­θή­κη.

Ἄς μήν πε­ρι­ο­ρι­στοῦ­με, λοι­πόν, ἀ­γα­πη­τοί μου, στόν ἁ­πλό, τυ­πι­κό καί κο­σμι­κό ἑ­ορ­τα­σμό τῶν Χρι­στου­γέν­νων, ἀλ­λά νά ἀ­να­ζη­τή­σου­με βα­θύ­τε­ρα τό νό­η­μα αὐ­τῆς τῆς θρη­σκευ­τι­κῆς, προ­πάν­των, ἑ­ορ­τῆς. Ἄς ἐμ­βα­θύ­νου­με στήν Ἁ­γί­α Γρα­φή καί στίς πα­τε­ρι­κές δι­δα­χές, πού μᾶς βο­η­θοῦν νά κα­τα­νο­ή­σου­με τήν ἀ­γά­πη τοῦ Θε­οῦ καί νά τή βι­ώ­σου­με στήν κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά μας. Ἄς γι­ορ­τά­σου­με τή Γέν­νη­ση τοῦ Χρι­στοῦ μέ χα­ρά καί εὐ­γνω­μο­σύ­νη, καί ἄς μοι­ρα­στοῦ­με αὐ­τή τήν ἀ­γά­πη μέ ὅ­λους, ὁ­μο­λο­γῶν­τας τόν Χρι­στό ὄ­χι μό­νο μέ τά λό­για μας, ἀλ­λά καί μέ τίς πρά­ξεις μας, ἀ­πο­τε­λῶν­τας φο­ρεῖς τῆς εἰ­ρή­νης Του σέ ἕ­ναν κό­σμο πού ἔ­χει τό­ση ἀ­νάγ­κη ἀ­πό τό φῶς τοῦ Κυ­ρί­ου.

Κα­λά καί εὐ­λο­γη­μέ­να Χρι­στού­γεν­να, γε­μά­τα ἀ­γά­πη, χα­ρά καί ἐλ­πί­δα!

Ἡ χά­ρις τοῦ ἐν σπη­λαί­ῳ γεν­νη­θέν­τος, καί ἐν φάτ­νῃ ἀ­να­κλη­θέν­τος, διά τήν ἡ­μῶν σω­τη­ρί­αν Κυ­ρί­ου, εἴ­η με­τά πάν­των ὑ­μῶν!

Χρό­νια πολ­λά!
Δι­ά­πυ­ρος πρός τόν Κύ­ριο εὐ­χέ­της

Ὁ Μη­τρο­πο­λί­της
† Ὁ Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λια­τῶν,
Γη­ρο­με­ρί­ου καί Πάρ­γης Σε­ρα­πί­ων