Τελέστηκε το 40νθήμερο μνημόσυνο του αείμνηστου ιερέα π. Σωτηρίου Σταύρου | Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος

Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Σεραπίωνος


Μέσα σε κλίμα ανθρώπινης συγκίνησης τελέστηκε την Κυριακή 10/11/2024 το τεσσρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου π. Σωτηρίου Σταύρου, στο Καρυώτι Παραμυθιάς, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Σεραπίωνος.

Ο αείμνηστος ιερέας, συμπαθέστατος σε όλους, υπηρέτησε για πολλά χρόνια στα γραφεία της Μητροπόλεως Παραμυθίας, δείχνοντας πάντα καλή διάθεση και πνεύμα εξυπηρέτησης κληρικών και λαϊκών.

Ο π. Σωτήριος είχε έναν στόχο κι έναν σκοπό ως άνθρωπος και ως ιερωμένος. Την ολοκλήρωση της αγάπης. Γι’ αυτό ήταν καλοσυνάτος προς όλους. Έβλεπε τη ζωή στο σύνολό της. Γνώριζε την πίστη, αλλά γνώριζε και τις αδυναμίες του κόσμου. Γνώριζε την αγάπη, αλλά γνώριζε, όπου χρειαζόταν, και την αυστηρότητα. Γνώριζε το ασυμβίβαστο της συνείδησης και την παρρησία στον έλεγχο, αλλά γνώριζε και το έλεος και την κατανόηση.

Και αυτή την ομαλή πλεύση στην γήινη πορεία του και την ισόρροπη πνευματική επίδοση την δίδασκε με τις πράξεις του όσο ζούσε, αλλά και μας την άφησε ως κληρονομιά.

Ήξερε να παραδέχεται τα όριά του και λαμβάνοντας την εμπειρία τους είχε αίσθηση των σωματικών, πνευματικών και ψυχκικών του δυνάμεων. Έτσι, όμως, διαπίστωνε και τις πραγματικές ανάγκες, τις ελλείψεις και τις αντοχές των άλλων και οι-κονομούσε, με τους δικούς του ευρηματικούς τρόπους, το όφελός τους, εξερχόμενος από τον εαυτό τους και εισερχόμενος σε αυτούς.

Δεν στάθηκε ποτέ στην απόγνωση, αλλά πάντοτε προχωρούσε με ελπίδα και ενεργούσε θέτοντας τον εαυτό του σε ζωντανή σχέση και κοινωνία με τον Θεό και τους συνανθρώπους, μέσα από μια συνεχή ανάβαση, που δεν επέτρεπε την κατάβαση.

In this article