Ένας χρόνος συμπληρώθηκε (21/10/2023-21/10/2024) από τη χειροτονία σε Επίσκοπο, στον καθεδρικό ναό Αθηνών, του Μητροπολίτου Παραμυθίας Σεραπίωνος, ο οποίος εξελέγη στις 9 Οκτωβρίου του 2023, μετά την παραίτηση, ύστερα από 50 χρόνια ποιμαντορίας, του Μητροπολίτου πρώην Παραμυθίας Τίτου.
Ο νέος Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας Σεραπίων κατά τη χειροτονία του στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου και συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Ζιχνών Ιεροθέου, Κορίνθου Διονυσίου, Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, Κηφισίας Κυρίλλου, Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, Θεσσαλιώτιδος Τιμοθέου, Μεγάρων Κωνσταντίνου και Θήρας Αμφιλοχίου, είχε πει, μεταξύ άλλων:
“Διαβεβαιώνω το λαό της Μητροπόλεως μου ότι του Θεού συνεργούντος θα αγωνιστώ με καιομένη καρδία και θα αναλώσω κάθε ικμάδα σωματική και πνευματική. Γνωρίζω το μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό, που αφήνει η εκουσία παραίτηση του πολυσεβάστου γέροντος κ. Τίτου. Θέλω, όμως, να γνωρίζετε, ότι τίποτε απ’ όσα αγωνίστηκε να πραγματώσει δεν θα σταματήσει, όλα θα συνεχιστούν με νέα πνοή, αλλά πάνω απ’ όλα θα υπάρξει διάθεση για κοινωνία, τόσο με τους αδελφούς και πατέρες κληρικούς, που φιλότιμα και μετά φόβου Θεού διακονούν στις ενορίες, όσο και με τους μοναχούς και τις μοναχές των Ιερών Μονών μας, αλλά και με τον ευλαβή λαό μας”.
Υπογράμμισε στη συνέχεια: “Όλοι θα βρείτε Επίσκοπο, που θα έλθει ως διάκονος και πατέρας, τύπος γενόμενος τω Χριστώ εν έργω, εν λόγω, εν αναστροφή. Ο αρχιερεύς, ως έμψυχη εικόνα του Θεού, γίνεται πηγή αγαθού και πάσης ευλογίας, ωστόσο “ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος”. Ο Επίσκοπος είναι ταυτοχρόνως και δούλος, διάκονος και υπηρέτης Ιησού Χριστού, όργανο της θείας χάριτος, ποιμήν, κηδεμών και προστάτης των αρνίων του Χριστού, ανάδοχος των υπ’ αυτού ποιμαινομένων ψυχών, φύλακας, οδηγός, ψηφοδότης πνευματικός, διδάσκαλος, οδηγός, εργάτης της Εκκλησίας και καλός οικονόμος της Θείας Χάριτος του Θεού”.
Ανέφερε ακόμη στο χειροτονητήριο λόγο του ότι “ο Απόστολος Παύλος γράφει στον Τιμόθεο και ζητά ο Επίσκοπος να είναι προσεκτικός, συνετός, ευπρεπής, φιλόξενος, καλός δάσκαλος, να μην είναι βίαιος, αισχροκερδής, αλλά να είναι επιεικής, ειρηνικός και αφιλοχρήματος, να έχει καλή φήμη και έξω από την Εκκλησία. Τότε στον Τιμόθεο και τώρα στον ελάχιστο εμέ παραγγέλλει την παρακαταθήκην φύλαξον, διαφύλαξον αυτό, που σου εμπιστεύθηκε ο Χριστός και η Εκκλησία. Στον Τίτο παραγγέλλει ότι ο Επίσκοπος ως διαχειριστής του Θεού πρέπει να είναι αδιάβλητος, να μην είναι υπεροπτικός, ευέξαπτος, φιλόνεικος. Έχοντας τη σκέψη ότι ως Επίσκοπος είμαι εις τύπον και τόπο Χριστού, εκλιπαρώ τον Κύριο, Εκείνος να είναι αντί εμού, να ενεργεί δι’ εμού, να μη ζω εγώ, αλλά κατή την Παύλεια ρήση να “ζη ο Χριστός εν εμοί”.
Είχε ευχαριστήσει όσους συνέβαλαν μέχρι τώρα στο να καθοριστεί η ζωή του, ενώ με έκδηλη συγκίνηση αναφέρθηκε στους μακαριστούς γονείς του “στους οποίους οφείλω εν πολλοίς την αγάπη και την ευλάβεια προς τον Θεό και την Εκκλησία” , που, όπως επεσήμανε, “οι ευχές τους θα αποτελούν για μένα εφόδιο πολύτιμο και ενίσχυση πνευματική”.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: “ΕΙΜΑΙ ΒΕΙΒΑΙΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΟΙΜΑΝΕΙΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ”
Στα λόγια, που απηύθυνε, πριν έναν ακριβώς χρόνο, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στο Μητροπολίτη Παραμυθίας Σεραπίωνα, σημείωσε πως “βλέποντάς σε από τις διάφορες θέσεις, που πέρασες, επί μια 20ετία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, διαπίστωσα την προθυμία με την οποία ανταποκρίθηκες, θέλω να πιστεύω ότι με την ανάλογη φροντίδα θα ανταποκριθείς και στις απαιτήσεις του Επισκοπικού λειτουργήματος με προθυμία και υψηλή αίσθηση του καθήκοντος στις διακονίες, που σου ανατέθηκαν”.
Και συμπλήρωσε: “Είμαι βέβαιος ότι με αγάπη και ταπείνωση θα ποιμάνεις αυτή την ιστορική, σημαντική και ακριτική Μητρόπολη, ευαγγελιζόμενος την ερχόμενη Βασιλεία του Θεού”.
Η ΟΔΗΓΗΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Να σημειωθεί ότι στους πιστούς, κληρικούς κάθε βαθμίδας και λαϊκούς, η οδηγητική εικόνα του Χριστού, που είναι μια δυναμική φανέρωση τρόπου ζωής και ενεργητική φανέρωση του θείου θελήματος, είναι φυσικό να προκαλεί και να παροτρύνει τον άνθρωπο, που πλάστηκε κατ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωσιν, σε ανάλογη δράση.
Η αναζήτηση του θελήματος του Θεού, μπορεί να πραγματοποιηθεί από εμάς σε παρούσες ανάγκες, περιστάσεις και καταστάσεις, ως μια προσπάθεια δημιουργικής αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων.
Δημιουργική κατά ταύτα αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων σημαίνει την επί προσωπικής βάσεως μεταγραφής της ζωής του Χριστού και του θελήματός του μέσα στο καθημερινό.
Τι συνιστά τη μοναδικότητα ενός ανθρώπου, που ζει υπό συγκεκριμένες συνθήκες, συναλλάσσεται με συγκεκριμένα πρόσωπα κι έχει συγκεκριμένα φυσικά δεδομένα;
Πιστεύουμε ότι παρ’ όλες τις επιδράσεις, τις επιρροές, τα πρόπτυπα, που πιθανόν ακολουθεί, αυτό, που συνιστά τον βαθύτερο πυρήνα του ανθρώπου, είναι ο εαυτός του, ο οποίος και ζει πρωτότυπα όλα αυτά.
Έτσι έχει την δυνατότητα ο κάθε άνθρωπος να κατεργάζεται υπομονετικά, γεμάτος αγάπη και σοφία, τον άλλο άνθρωπο, σύμφωνα με το αρχέτυπο, όπως ένας γλύπτης φτιάχνει, με βάση το μοντέλο του, το άγαλμα, βγάζοντάς του μέσα από την άμορφη μάζα του λίθου.
Join the Conversation