Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από τότε που ο φασίστας Ρουπακιάς στέλεχος της Χ.Α. δολοφόνησε τον αντιφασίστα μουσικό Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Μετά από απανωτές προσπάθειες να συγκαλυφθεί η δολοφονία από όλες τις κυβερνήσεις και τα φερέφωνά τους, λαός και νεολαία εξακολουθούν να βγαίνουν στους δρόμους κάθε 18η Σεπτέμβρη, τιμώντας τη μνήμη του Παύλου, εναντιώμενοι στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια, μπορεί η Χρυσή Αυγή τυπικά να μην υπάρχει, αλλά μέλη και στελέχη της κυκλοφορούν ελεύθερα, πάρα τις καταδικαστικές αποφάσεις. Ο Κασιδιάρης από τη φυλακή οργανώνει και «δίνει γραμμή» σε παρόμοια φασιστικά μορφώματα, τα οποία κατεβαίνουν στις εκλογές (Σπαρτιάτες κλπ), με την ανοχή των κυρίαρχων κομμάτων και του κράτους. Αλλά το πιο βασικό είναι ότι ο φασισμός είναι ακόμα εδώ, θρέφεται και αναπαράγεται από τον καπιταλισμό, ο οποίος τον έχει ανάγκη σαν εφεδρεία απέναντι στο λαό και τους αγώνες του.
Μετά τα πανηγύρια του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου για την καταδίκη της Χ.Α. ως «εγκληματική οργάνωση», κάποια χρόνια μετά, φτάσαμε, τα αστικά κόμματα να «ανησυχούν» για την άνοδο της ακροδεξιάς στη χώρα μας και στην Ευρώπη. Τα αστικά κόμματα όμως, (που τάχα «κόπτονται» για την άνοδο του φασισμού), εξυπηρετούν τα ίδια συμφέροντα με τα ακροδεξιά – νεοφασιστικά μορφώματα. Αυτά της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών αφεντικών της. Παράλληλα είναι εμφανής η προσπάθεια συγκρότησης ακροδεξιάς βάσης από το σύστημα στη βάση της “σοβαρής” Χρυσής Αυγής. Αυτό υπαγορεύεται από τη ΕΕ και αυτό φάνηκε και από τα αποτελέσματα των πρόσφατων ευρωεκλογών.
Μπορεί σήμερα να μην είμαστε αντιμέτωποι σε τόσο μεγάλο βαθμό με φασιστικά πογκρόμ και μαχαιροβγάλτες, (τουλάχιστον σε σχέση με μια δεκαετία πριν). Είμαστε όμως αντιμέτωποι με την ακόμα πιο επικίνδυνη πολιτική που επιτρέπει και γεννάει τέτοια φαινόμενα. Την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και της πολιτικής ζωής, που είναι αναγκαίο και απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής που τσακίζει ζωές και δικαιώματα. Αυτή η πολιτική είναι που έχει βάλει στην καθημερινή ατζέντα την επίθεση στον εργαζόμενο λαό. Η φασιστικοποίηση, σήμερα περνάει από τα βασικά κόμματα του συστήματος, με την πολιτική των «push backs» και τους εκατοντάδες πνιγμένους μετανάστες στο Αιγαίο, με την πολιτική της μισαλλοδοξίας και του σοβινισμού. Πολύ περισσότερο, με την εμπέδωση του ότι ο λαός δεν έχει κανένα δικαίωμα και το κεφάλαιο, ανεμπόδιστο, μπορεί να κάνει ότι θέλει, «με το έτσι θέλω». Το ότι θα καιγόμαστε κάθε καλοκαίρι, θα πνιγόμαστε κάθε χειμώνα και θα ζούμε σε μια μόνιμη κατάσταση ακρίβειας και φτώχειας με το πολιτικό σύστημα να μας «κουνάει το δάχτυλό», ότι εμείς φταίμε (ατομική ευθύνη) είναι βασική πλευρά της φασιστικοποίησης.
Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας το έργο όλων των προηγούμενων, τσακίζει κάθε κατάκτηση του λαού μας. Εξανεμίζει τον μισθό του με την αβάσταχτη ακρίβεια, του στερεί την πρόσβαση σε περίθαλψη και εκπαίδευση, του διαλύει τα εργασιακά δικαιώματα, τον αφήνει απροστάτευτο απέναντι σε πυρκαγιές και πλημμύρες. Μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη βάση, βαθαίνει την εξάρτηση από Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, ενώ μας προετοιμάζει για τον όλεθρο του τρίτου παγκοσμίου πολέμου.
Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται το ρατσιστικό μίσος και το εθνικιστικό δηλητήριο για να απομακρύνει την οργή του λαού και της νεολαίας από αυτούς που ευθύνονται πραγματικά για τα δεινά που βιώνουν.
Αυτή η πολιτική επιτρέπει στις δυνάμεις καταστολής να δέρνουν φοιτητές και εργάτες που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Αυτή επιβάλλει πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις σε βάρος του κόσμου που αγωνίζεται, παλεύει και διεκδικεί.
Θέλει να βάλει τον λαό και τη νεολαία στη γωνία, να τους τρομοκρατήσει και να τους καθυποτάξει. Για να δέχονται το τσάκισμα των δικαιωμάτων τους χωρίς να «ανοίγει ρουθούνι».
Πάλη ενάντια στον φασισμό ξεκομμένη από τον αγώνα ενάντια στο σύστημα που τον γεννά δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί ο φασισμός είναι το μακρύ χέρι του συστήματος και αξιοποιείται ή περιθωριοποιείται όταν εξυπηρετούνται τα συμφεροντά του. Λαός και νεολαία μπορούν να τσακίσουν τον φασισμό, συλλογικά και οργανωμένα, μέσα από τα σωματεία και τους συλλόγους τους στους δρόμους του αγώνα.
Τιμάμε τη μνήμη του Παύλου με αγώνες ενάντια στο σάπιο σύστημα που γεννά φτώχεια, πολέμους, φασισμό.
Θάνατος στον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό!
Τον φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί!Κάτω η πολιτική της φασιστικοποίσης!Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας!
