«Μαγνήτης» για ντόπιους και απόδημους από κάθε γωνιά της χώρας και του εξωτερικού, ήταν τον Δεκαπενταύγουστο τα χωριά της Θεσπρωτίας.
Τα πανηγύρια είχαν πολύ κόσμο, ενώ καφενεία (όπου υπάρχουν) και πλατείες γέμισαν από χωριανούς, στα χωριά ακούστηκαν παιδικές φωνές, σε αντίθεση με το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου, όπου τα περισσότερα από αυτά ερημώνουν και κατοικούνται κυρίως από υπερήλικες.
Σουλιοτοχώρια, Μουργκανοχώρια και άλλα χωριά των Φιλιατών και της Ηγουμενίτσας “ζωντάνεψαν”, ενώ τα παραδοσιακά πανηγύρια και τα ανταμώματα και τα “χωριάτικα” τραπέζια, ήταν πολλά.
Και συντελούν στη διάσωση των ηθών και των εθίμων, αλλά και στο να μη κοπεί ο “ομφάλιος λώρος” των ξενιτεμένων με τη γενέθλια γη.
Πέρα από τα παραδοσιακά πανηγύρια, που οργανώνονται από Πολιτιστικούς Συλλόγους, Αδελφότητες και Σωματεία, έγιναν και διάφορες άλλες εκδηλώσεις, με σκοπό την επικοινωνία, αλλά και την ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας του τόπου.
Αλλά, δυστυχώς, όλα αυτά κρατούν για λίγες ημέρες και τα χωριά μας επανέρχονται στη “νεκρική” σιγή τους.
Η. Μ.
