Τώρα, λίγες μέρες μετά τη λήξη, που καταλάγιασε λίγο η κούραση, καταλάγιασε η σκέψη, καταλάγιασε ακόμα και η σκόνη … που ακόμα κρύβεται επίμονα σε παπούτσια και ρούχα, κάθισα να κάνω ένα απολογισμό του τι ζήσαμε. Έναν απολογισμό του Φεστιβάλ.
Μαζεύοντας ασυρμάτους και καρτελάκια, αναρωτήθηκα τί είναι τελικά ένα Φεστιβάλ;
Και μην έχοντας από που να πιαστώ άρχισα από τα απτά… τα μετρήσιμα:
2 Εβδομάδες
15 Ημέρες
7 εκδηλώσεις
28 Καλλιτέχνες
31 Εθελοντές
Χιλιάδες θεατές
35 Διαδρομές λεωφορείου
878 βρεγμένες καρέκλες
Αμέτρητα χαμόγελα
Πολλή αγωνία
Αρκετή κούραση
Ακόμα περισσότερος ιδρώτας
1000 και… μπουκαλάκια νερό
1 πάρτυ
Μερικοί καλλίφωνοι… άλλοι όχι τόσο
Κάτι μπίρες
Κάτι πίτσες
Πάνω από όλα όμως, ένα Φεστιβάλ είναι οι άνθρωποί του, το έμψυχο δυναμικό, όλοι όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά για ενεργή συμμετοχή στο Πρώτο Φεστιβάλ Παραμυθιάς.
Θα ήθελα από καρδιάς να ευχαριστήσω εσάς που ανιδιοτελώς προφέρατε το χρόνο, την υπομονή και τον κόπο σας για να βοηθήσετε, να ενημερώσετε, να εξυπηρετήσετε θεατές και καλλιτέχνες, να προστατεύσετε το χώρο και το δάσος.
Εσάς που φορέσατε το χαμόγελό σας και την καλή σας διάθεση για να μπορέσουν όλοι να βιώσουν, μία καλλιτεχνική εμπειρία έτσι όπως πρέπει να είναι, ολοκληρωμένη και άρτια
Για να μείνει αξέχαστη
Για να θέλει κάποιος να ξανάρθει
Για να γυρίσει και να πεί και σε άλλους «Να, εδώ κάτι γίνεται!».
Για να είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το «κάτι» που γίνεται στον τόπο μας και να προσπαθήσουμε να στεριώσει και να ανθίσει στο μέλλον.
Αυτό ήταν. Έγινε. Τελείωσε.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ. Καλή συνέχεια. Καλή αντάμωση.
Μάγια Πολιτάκη
Γενική Διεύθυνση
Φεστιβάλ Παραμυθιάς
