Το Πασχαλινό μήνυμα του σεβ. Μητροπολίτου Παραμυθιάς κ. Σεραπίωνα

Πρός
τόν Ἱ­ε­ρό Κλῆ­ρο,
τίς Μο­να­στι­κές Ἀ­δελ­φό­τη­τες
καί τούς εὐ­σε­βεῖς Χρι­στια­νούς
τῆς κα­θ’ ἡ­μᾶς Ἱ­ε­ρᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως

“Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα λαμ­πρυν­θῶ­μεν λα­οί,
Πά­σχα Κυ­ρί­ου, Πά­σχα.”

Ἀ­γα­πη­τοί μου πα­τέ­ρες καί ἀ­δελ­φοί,

Ἔ­φθα­σε ἡ πο­λυ­πό­θη­τη ἡ­μέ­ρα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως τοῦ Κυ­ρί­ου ἡ­μῶν Ἰ­η­σοῦ Χρι­στοῦ. Ἡ σω­τή­ρια ἑ­ορ­τή, ὅ­πως τή χα­ρα­κτη­ρί­ζει ὁ Ἅ­γιος Ἰ­ω­άν­νης ὁ Χρυ­σό­στο­μος, ἡ προ­ϋ­πό­θε­ση τῆς εἰ­ρή­νης, ἡ κα­τά­λυ­ση τοῦ θα­νά­του καί ἡ ἧτ­τα τοῦ δι­α­βό­λου.

Σή­με­ρα, ὅ­λοι οἱ φι­λέ­ορ­τοι χρι­στια­νοί χαι­ρό­μα­στε ἀ­πό τά βά­θη τῆς καρ­διᾶς μας, δι­ό­τι ἀ­να­στή­θη­κε ὁ Σω­τή­ρας τοῦ κό­σμου καί κη­ρύ­χθη­κε ἡ λύ­τρω­ση τοῦ ἀν­θρώ­που. Αὐ­τή τήν ἡ­μέ­ρα, ψάλ­λου­με γιά τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α μας, δι­ό­τι ὁ φι­λάν­θρω­πος Δε­σπό­της, βλέ­πον­τας ἐ­μᾶς τά παι­διά Του αἰχ­μά­λω­τα στήν κό­λα­ση τῶν ἁ­μαρ­τι­ῶν, θέ­λη­σε νά μᾶς ἐ­λευ­θε­ρώ­σει ἀ­πό τά δε­σμά τοῦ ἐ­χθροῦ μας. Ἔ­γι­νε ἄν­θρω­πος, ὑ­πέ­μει­νε τό Πά­θος, τόν Σταυ­ρό καί τήν Τα­φή, κα­τέ­βη­κε ὁ Ἴ­διος στόν Ἅ­δη, θα­νά­τω­σε τόν θά­να­το καί ἀ­νῆλ­θε ἀ­πό τόν Ἅ­δη τρι­ή­με­ρος, νι­κη­τής καί τρο­παι­οῦ­χος, δι­α­βε­βαι­ώ­νον­τάς μας, μέ λό­για ἀ­γά­πης, στορ­γῆς, ἐν­δι­α­φέ­ρον­τος καί πα­ρη­γο­ρί­ας, ὅ­τι στό ἑ­ξῆς θά ἀ­πο­τε­λεῖ γιά ὅ­λους μας πο­λύ­τι­μο σύμ­μα­χο καί συμ­πα­ρα­στά­τη[1].

Ἄς ἑ­ορ­τά­σου­με, λοι­πόν, πε­ρι­χα­ρῶς καί θε­ο­σε­βῶς αὐ­τή τή με­γί­στη καί λαμ­πρή ἑ­ορ­τή, κα­τά τήν ὁ­ποί­α πα­νη­γυ­ρί­ζει ὄ­χι μό­νο ἡ γῆ, ἀλ­λά καί ὁ οὐ­ρα­νός, κα­θώς ἀ­να­στή­θη­κε ὁ Κύ­ριος καί μα­ζί Του ἀ­νέ­στη­σε ὅ­λη τήν οἰ­κου­μέ­νη.

Ἄς πα­νη­γυ­ρί­σου­με χαρ­μό­συ­να, ὡς μέ­λη τῆς ἁ­γί­ας Ἐκ­κλη­σί­ας, τοῦ Σώ­μα­τος τοῦ Χρι­στοῦ, ὡς κλη­ρο­νό­μοι τῆς Βα­σι­λεί­ας, τῶν ἀ­γα­θῶν καί τῆς δό­ξης Του, καί ἄς δο­ξο­λο­γή­σου­με τόν ἐπου­ρά­νιο Βα­σι­λέ­α γιά τίς φι­λάν­θρω­πες δω­ρε­ές Του.

Ἀ­γα­πη­τοί μου ἀ­δελ­φοί,

Κα­τά τή ση­με­ρι­νή εὐ­φρό­συ­νη ἡ­μέ­ρα, ἡ το­πι­κή μας Ἐκ­κλη­σί­α, τῆς ὁ­ποί­ας τό κύ­ριο καί ἀ­δι­ά­κο­πο κή­ρυγ­μα εἶ­ναι ἡ Ἀ­νά­στα­ση, ἐ­ναγ­κα­λί­ζε­ται μέ ἀ­γά­πη στορ­γι­κή ὅ­λα τά προ­σφι­λῆ της τέ­κνα καί μέ ἀ­γαλ­λί­α­ση πνευ­μα­τι­κή ψάλ­λει μα­ζί τους τόν ἀρ­χαι­ό­τε­ρο ὀρ­θό­δο­ξο ὕ­μνο τῆς νί­κης τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως: «Χρι­στός ἀ­νέ­στη ἐκ νε­κρῶν, θα­νά­τῳ θά­να­τον πα­τή­σας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνή­μα­σι ζω­ήν χα­ρι­σά­με­νος».

Ταυ­τό­χρο­να, ὅ­μως, λαμ­βά­νον­τας ἀ­φορ­μή ἀ­πό τό χαρ­μό­συ­νο αὐ­τό μή­νυ­μα, μᾶς πα­ρο­τρύ­νει νά ἐ­νερ­γοῦ­με μέ τή σκέ­ψη μας προ­ση­λω­μέ­νη στόν Σταυ­ρό καί στήν ἐλ­πί­δα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως.

Ὡς χρι­στια­νοί ἔ­χου­με τήν εὐ­θύ­νη, καί συ­νά­μα τό προ­νό­μιο, νά ἀ­γα­ποῦ­με καί νά σταυ­ρω­νό­μα­στε ἐ­μεῖς στή θέ­ση τῶν ἄλ­λων, θυ­σι­ά­ζον­τας τό ἀ­το­μι­κό μας συμ­φέ­ρον πρός ὑ­πε­ρά­σπι­ση τῆς ζω­ῆς καί τῆς χα­ρᾶς τῶν συ­ναν­θρώ­πων μας. Σέ αὐ­τό, ἄλ­λω­στε, συ­νί­στα­ται ἡ γνή­σια χρι­στι­α­νι­κή ζω­ή τοῦ ἀν­θρώ­που, πού ἀν­τι­με­τω­πί­ζει τόν πλη­σί­ον του ὡς ἔμ­ψυ­χη εἰ­κό­να τοῦ Σταυ­ρω­θέν­τος καί Ἀ­να­στάν­τος Χρι­στοῦ, καί τι­μᾶ τό πα­νά­γιο Αὐ­τοῦ Αἷ­μα, μέ τό ὁ­ποῖ­ο ὁ Κύ­ριος μᾶς ἐ­ξα­γό­ρα­σε ἀ­πό τήν ἁμαρ­τί­α καί τόν θά­να­το, μᾶς εἰ­ρη­νο­ποί­η­σε, μᾶς ἀ­δελ­φο­ποί­η­σε, μᾶς ἕ­νω­σε καί μᾶς ἔ­σω­σε ὡς μέ­λη τοῦ Σώ­μα­τός Του, χα­ρί­ζον­τάς μας τήν αἰ­ώ­νια ζω­ή.

Μέ­σα, λοι­πόν, σέ αὐ­τή τήν ἀ­τμό­σφαι­ρα τῆς νί­κης, τῆς χα­ρᾶς καί τῆς πα­νη­γύ­ρε­ως, τοῦ φω­τός πού με­τε­δό­θη στόν κό­σμο ἀ­πό τό Ἀ­νέ­σπε­ρο Φῶς πού ἔ­λαμ­ψε ἀ­πό τόν Ἅ­γιο Τά­φο, ἄς ἀπο­λαύ­σου­με τά δῶ­ρα τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως: τήν ἀ­γά­πη καί τήν εἰ­ρή­νη τοῦ Θε­οῦ πρός τόν ἄν­θρω­πο, τοῦ ἀν­θρώ­που πρός τόν Θεό καί, βε­βαί­ως, τοῦ ἀν­θρώ­που πρός τόν συ­νάν­θρω­πο. Κο­ρύ­φω­μα, ἄλ­λω­στε, αὐ­τῆς τῆς πα­σχα­λι­νῆς ἀ­γά­πης εἶ­ναι ὁ ἀ­σπα­σμός πού ἀν­ταλ­λάσ­σουν οἱ πι­στοί τήν ἡ­μέ­ρα τοῦ Πά­σχα, στόν ὁ­ποῖ­ον μᾶς προ­τρέ­πει καί τό θαυ­μά­σιο καί πα­νη­γυ­ρι­κό δο­ξα­στι­κό: «Ἀ­να­στά­σε­ως ἡ­μέ­ρα καί λαμ­πρυν­θῶ­μεν τῇ πα­νη­γύ­ρει καί ἀλ­λή­λους πε­ρι­πτυ­ξώ­με­θα».

Χρι­στός ἀ­νέ­στη, ἀ­δελ­φοί μου!

Εὔ­χο­μαι ἐγ­καρ­δί­ως ἡ τοῦ Χρι­στοῦ Ἁ­γί­α Ἀ­νά­στα­ση νά ἀ­πο­τε­λέ­σει γιά ὅ­λους χαρ­μό­συ­νη ἑ­ορ­τή ἀ­γά­πης, φι­λα­δελ­φί­ας, εἰ­ρή­νης, ψυ­χι­κῆς καί ἠ­θι­κῆς ἀ­νά­τα­σης, καί ἐν Χρι­στῷ ἀ­να­γέν­νη­σης.

Με­τά πα­τρι­κῶν εὐ­χῶν ἐν Χρι­στῷ Ἀ­να­στάν­τι

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Πα­ρα­μυ­θί­ας, Φι­λια­τῶν, Γη­ρο­με­ρί­ου καί Πάρ­γας Σε­ρα­πί­ων