Πρός
τόν Ἱερό Κλῆρο,
τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες
καί τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
“Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί,
Πάσχα Κυρίου, Πάσχα.”
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
Ἔφθασε ἡ πολυπόθητη ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ σωτήρια ἑορτή, ὅπως τή χαρακτηρίζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἡ προϋπόθεση τῆς εἰρήνης, ἡ κατάλυση τοῦ θανάτου καί ἡ ἧττα τοῦ διαβόλου.
Σήμερα, ὅλοι οἱ φιλέορτοι χριστιανοί χαιρόμαστε ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας, διότι ἀναστήθηκε ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου καί κηρύχθηκε ἡ λύτρωση τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτή τήν ἡμέρα, ψάλλουμε γιά τήν ἐλευθερία μας, διότι ὁ φιλάνθρωπος Δεσπότης, βλέποντας ἐμᾶς τά παιδιά Του αἰχμάλωτα στήν κόλαση τῶν ἁμαρτιῶν, θέλησε νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τά δεσμά τοῦ ἐχθροῦ μας. Ἔγινε ἄνθρωπος, ὑπέμεινε τό Πάθος, τόν Σταυρό καί τήν Ταφή, κατέβηκε ὁ Ἴδιος στόν Ἅδη, θανάτωσε τόν θάνατο καί ἀνῆλθε ἀπό τόν Ἅδη τριήμερος, νικητής καί τροπαιοῦχος, διαβεβαιώνοντάς μας, μέ λόγια ἀγάπης, στοργῆς, ἐνδιαφέροντος καί παρηγορίας, ὅτι στό ἑξῆς θά ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας πολύτιμο σύμμαχο καί συμπαραστάτη[1].
Ἄς ἑορτάσουμε, λοιπόν, περιχαρῶς καί θεοσεβῶς αὐτή τή μεγίστη καί λαμπρή ἑορτή, κατά τήν ὁποία πανηγυρίζει ὄχι μόνο ἡ γῆ, ἀλλά καί ὁ οὐρανός, καθώς ἀναστήθηκε ὁ Κύριος καί μαζί Του ἀνέστησε ὅλη τήν οἰκουμένη.
Ἄς πανηγυρίσουμε χαρμόσυνα, ὡς μέλη τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας, τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὡς κληρονόμοι τῆς Βασιλείας, τῶν ἀγαθῶν καί τῆς δόξης Του, καί ἄς δοξολογήσουμε τόν ἐπουράνιο Βασιλέα γιά τίς φιλάνθρωπες δωρεές Του.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Κατά τή σημερινή εὐφρόσυνη ἡμέρα, ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας τό κύριο καί ἀδιάκοπο κήρυγμα εἶναι ἡ Ἀνάσταση, ἐναγκαλίζεται μέ ἀγάπη στοργική ὅλα τά προσφιλῆ της τέκνα καί μέ ἀγαλλίαση πνευματική ψάλλει μαζί τους τόν ἀρχαιότερο ὀρθόδοξο ὕμνο τῆς νίκης τῆς Ἀναστάσεως: «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Ταυτόχρονα, ὅμως, λαμβάνοντας ἀφορμή ἀπό τό χαρμόσυνο αὐτό μήνυμα, μᾶς παροτρύνει νά ἐνεργοῦμε μέ τή σκέψη μας προσηλωμένη στόν Σταυρό καί στήν ἐλπίδα τῆς Ἀναστάσεως.
Ὡς χριστιανοί ἔχουμε τήν εὐθύνη, καί συνάμα τό προνόμιο, νά ἀγαποῦμε καί νά σταυρωνόμαστε ἐμεῖς στή θέση τῶν ἄλλων, θυσιάζοντας τό ἀτομικό μας συμφέρον πρός ὑπεράσπιση τῆς ζωῆς καί τῆς χαρᾶς τῶν συνανθρώπων μας. Σέ αὐτό, ἄλλωστε, συνίσταται ἡ γνήσια χριστιανική ζωή τοῦ ἀνθρώπου, πού ἀντιμετωπίζει τόν πλησίον του ὡς ἔμψυχη εἰκόνα τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστοῦ, καί τιμᾶ τό πανάγιο Αὐτοῦ Αἷμα, μέ τό ὁποῖο ὁ Κύριος μᾶς ἐξαγόρασε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο, μᾶς εἰρηνοποίησε, μᾶς ἀδελφοποίησε, μᾶς ἕνωσε καί μᾶς ἔσωσε ὡς μέλη τοῦ Σώματός Του, χαρίζοντάς μας τήν αἰώνια ζωή.
Μέσα, λοιπόν, σέ αὐτή τήν ἀτμόσφαιρα τῆς νίκης, τῆς χαρᾶς καί τῆς πανηγύρεως, τοῦ φωτός πού μετεδόθη στόν κόσμο ἀπό τό Ἀνέσπερο Φῶς πού ἔλαμψε ἀπό τόν Ἅγιο Τάφο, ἄς ἀπολαύσουμε τά δῶρα τῆς Ἀναστάσεως: τήν ἀγάπη καί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο, τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό καί, βεβαίως, τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν συνάνθρωπο. Κορύφωμα, ἄλλωστε, αὐτῆς τῆς πασχαλινῆς ἀγάπης εἶναι ὁ ἀσπασμός πού ἀνταλλάσσουν οἱ πιστοί τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, στόν ὁποῖον μᾶς προτρέπει καί τό θαυμάσιο καί πανηγυρικό δοξαστικό: «Ἀναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει καί ἀλλήλους περιπτυξώμεθα».
Χριστός ἀνέστη, ἀδελφοί μου!
Εὔχομαι ἐγκαρδίως ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Ἀνάσταση νά ἀποτελέσει γιά ὅλους χαρμόσυνη ἑορτή ἀγάπης, φιλαδελφίας, εἰρήνης, ψυχικῆς καί ἠθικῆς ἀνάτασης, καί ἐν Χριστῷ ἀναγέννησης.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατῶν, Γηρομερίου καί Πάργας Σεραπίων