Χθες, Κυριακή 25 Φλεβάρη στην Γλυκή, πραγματοποιήθηκε μαζική ενημερωτική συνάντηση αγροτών της περιοχής μας, με αντιπροσωπία της Συντονιστικής Επιτροπής του Αγροτικού Μπλόκου στην Εγνατία οδό. Ήταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που άπλωσε το σύνολο των προβλημάτων του αγροτικού χώρου και έκφρασε την αγωνία επιβίωσης ενός ολόκληρου παραγωγικού κλάδου, στυλοβάτη της οικονομικής δομής του τόπου.
Στη συνάντηση παραβρέθηκε και Αντιδήμαρχος Τοπικής Οικονομικής Ανάπτυξης και Πολιτικής Προστασίας ο οποίος αφού ενέπλεξε το εγκώμιο του Περιφερειάρχη (ωσάν πιστός πολιτικός ακόλουθος), η πρόταση που κατάθεσε δεν είχε να κάνει με τον τρόπο υποστήριξης του Δήμου Σουλίου στον εν εξελίξει αγώνα των αγροτών αλλά η χιλιοειπωμένη πρόταση για «αλλαγή καλλιεργειών» που κατά τη γνώμη του θα έλυνε τα χρόνια συσσωρευμένα προβλήματα. Το ότι στο Δήμο μας ποτέ δεν λειτούργησε Γραφείο Αγροτικής Ανάπτυξης (υποχρεωτικό για τους Δήμους από το 2010) που παρακολουθεί, καταγράφει, μελετά και προωθεί την αγροτική παραγωγή του τόπου, περνά απαρατήρητο.
Την ίδια μέρα, λίγο πιο πάνω, στο Προδρόμι, περίπου την ίδια ώρα γινόταν μια άτυπη συνάντηση καλλιεργητών του κάμπου που αρδεύεται από το ΤΟΕΒ Παραμυθιάς σε μια προσπάθεια να βάλουν μπροστά αυτόν τον ρημαγμένο, καθοριστικό παραγωγικό συντελεστή που έχει μετατραπεί σε «εφιάλτη» για κάθε αγρότη. Ένας εφιάλτης που πληρώνεται μάλιστα με 10€ το στρέμμα χωρίς να παρέχει καν νερό για πότισμα. Και πάλι αυτή η κατάπτωση πραγματοποιήθηκε κάτω από την στενή επίβλεψη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Νομαρχία παλιότερα, Δήμοι, σήμερα η Περιφέρεια ) και ποτέ κανένας δεν απολογήθηκε γι’ αυτή την καταστροφή που ανοίγει το δρόμο σε μιας ασυγκράτητη υποβάθμιση παραγωγικής γης με τζάμια από τα φωτοβολταϊκά. Ασύλληπτη καταστροφή κάτω από το ωραίο κάλυμμα της «Πράσινης Ενεργειακής Μετάβασης».
Και ενώ η «ενεργειακή μετάβαση» προχωρά ακάθεκτη, το απόγευμα της ίδιας μέρας σε ολόκληρη την περιοχή επικράτησε βαθύ σκοτάδι, μετά την σχεδόν τρίωρη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος. Την πρώτη το 2024 που ως γνωστό θα την ακολουθήσουν και άλλες με τις ανάλογες ζημιές σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά παρά το ότι πληρώνουμε ακριβά τόσο το ηλεκτρικό ρεύμα όσο και ξέχωρα τον ΔΕΔΔΗΕ. Μια υπηρεσία για τη διαχείριση του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ιδιωτικοποιημένη πλέον και αυτή αλλά περισσότερο διαβρωμένη από τον κομματισμό ανάλογων κρατικών υπηρεσιών, σοβαρά υποστελεχωμένη, ανίκανη και αδιάφορη για την ουσιαστική βελτίωση και λειτουργία του δικτύου στην περιοχή μας.
Τρείς ανοιχτές πληγές, τρία Μεγάλα Ζητήματα για τα οποία κανένας δεν ασχολήθηκε στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές, παρά τον καθοριστικό ρόλο που παίζει και στα τρία προβλήματα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και αν αυτή μετατρέπεται όλο και πιο ενεργά, με τα απανωτά νομοθετήματα, σε «μακρύ χέρι του κράτους» που απαξιώνει όχι μόνο την πρωτογενή παραγωγή αλλά και τους υλικούς όρους διαβίωσης του γενικού πληθυσμού του τόπου, τότε ποιος μένει να υπερασπιστεί τη ζωή και την παραγωγή του ; Προφανώς ο ίδιος ο κόσμος της εργασίας και της παραγωγής ο οποίος πρέπει το συντομότερο δυνατό να βρει τρόπους, εργαλεία και μεθόδους ώστε να υποχρεώσει τους ανεύθυνο-υπεύθυνους να πάψουν να μεροληπτούν μόνιμα υπέρ των μεγάλων και ξένιων συμφερόντων και να προωθήσουν τα συμφέροντα των πολλών και ντόπιων.
Αν για χρόνια αυτές οι πληγές, όχι μόνο συντηρούνται ανοιχτές αλλά κακοφορμίζουν όλο και περισσότερο, είναι γιατί απουσιάζει ακριβώς αυτή η μαχητική, διεκδικητική φωνή. Οι δύο συναντήσεις στη Γλυκή και στο Προδρόμι, αποτελούν πραγματικές αλλά σιγανές φωνές οι οποίες πρέπει οπωσδήποτε να δυναμώσουν, όπως επίσης και η παλιότερη παρέμβαση του Εμπορικού Συλλόγου για το θέμα των ηλεκτρικών διακοπών στη Παραμυθιά. Είναι επιτακτική ανάγκη και πλέον ζήτημα επιβίωσης να μετατραπούν αυτά τα σιγοψιθυρίσματα σε κανονική φωνή διεκδίκησης.
Θόδωρος Χόβολος
Κτηνίατρος
