Ας δώσουμε, τώρα, στην αρχή του 2024 όλοι μας, μια υπόσχεση στον εαυτό μας: Να μη το βάλουμε κάτω, μέσα στην τρέλα, που ζούμε… Ζούμε σ’ έναν κόσμο γεμάτο από αγωνία και ταραχή. Ζούμε σε μια κοινωνία, που μοιάζει καταπληκτικά με μια αληθινή ζούγκλα. Ζούμε κάτω από την επίδραση του κακού. Στα χείλη όλων μας κολλάει το ερώτημα από την αγωνία. Πού πάμε; Στον όλεθρο, είναι, δυστυχώς η απάντηση.
Ας μην συνεχίσουμε να παραμένουμε αδρανείς θεατές της αυτοκαταστροφής μας και ας αντιδράσουμε, παύοντας να έχουμε το κεφάλι σκυμμένο. Θα συνεχίσουμε να παραμένουμε ακόμη αδρανείς θεατές της αυτοκαταστροφής μας;
Κάθε χρόνο, τέτοιες ημέρες, πάλι από την αρχή. Πάλι τα ίδια. Προσμονές, προγραμματισμοί, διαγγέλματα, απολογισμοί, απογραφές, ευχές για υγεία, για μακροημέρευση, για κέρδη, για επεκτάσεις…, όλα καλά, όλα κατ’ ευχήν. Έχουν γίνει κλασικές οι ευχές, φράσεις στερεότυπες, χωρίς κανένα βαθύτερο νόημα. Ξεστομίζονται τις πιο πολλές φορές χωρίς καμία σοβαρότητα, έτσι τις λέμε, για να τις λέμε.
Ένας ακόμη χρόνος πέρασε. Και ένας καινούργιος ήρθε. Και τα όνειρά μας, οι λαχτάρες μας και οι ελπίδες μας, που δεν εκπληρώθηκαν, μεταφέρονται στο νέο έτος, μαζί με τις πίκρες μας, που προσμένουμε να μην σέρνονται, αλλά να γίνουν χαρά. Πολλών ανθρώπων τα μάτια γέμισαν από δάκρυα και οι καρδιές λούσθηκαν στον πόνο και στη θλίψη στο χρόνο, που πέρασε. Πολλών ανθρώπων τα ονόματα δεν ακούστηκαν στο προσκλητήριο της καινούργιας χρονιάς.
Το 2024 είναι εδώ, λοιπόν… Και η ζωή συνεχίζεται. Ναι, συνεχίζεται, παρά το απλωμένο αίσθημα μελαγχολίας.
Τα φαινόμενα, όμως, της εποχής επιβεβαιώνουν την ανάγκη να επαναπροσδιορίσουμε το νόημα της ζωής, ώστε να καταλάβουμε την αξία της και να τη ζήσουμε.
Η ζωή συνεχίζεται και όσοι έχουν την ευθύνη, σ΄ όλους τους τομείς, ας μην αποδειχθούν, όπως συνήθως, δυστυχώς, γίνεται, ανίκανοι να δράσουν αποτελεσματικά, και ο καθένας μας ξεχωριστά ας μην είναι θαμμένος κάτω από τη στάχτη της αδιαφορίας, μ’ ένα μπλαζέ πνεύμα σκεπτικισμού, αλλά να μη διστάζουμε να ριχτούμε στη μάχη για το καλύτερο. Γιατί διαφορετικά το μήνυμα-σύνθημα, η ζωή συνεχίζεται, δεν θα φθάσει από τον πομπό στο δέκτη.
Τα εγκλήματα το ένα μετά το άλλο, πολλές οικογένειες σε διάλυση, ηθική κοινωνική κατρακύλα χωρίς ανάσχεση, τα οικονομικά αδιέξοδα πολλά, η ειρήνη στον κόσμο ανέφικτη, αφού οι καμπάνες του πολέμου και της συμφοράς χτυπάνε σε διάφορα σημεία του κόσμου. Άρα το ζητούμενο είναι να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος να ελεγχθούν τα πράγματα, ώστε να μη γίνουν ανεξέλεγκτα.
Η ψυχική μιζέρια, όσο και αν της φωνάζουμε«You are not welcome» (“δεν είσαι καλοδεχούμενη”), έχει μπει σαν σίφουνας στη ζήση μας και αποκαλύπτει τα πολλά κενά μέσα μας και γύρω μας.
Υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει το βλέμμα μας να είναι στραμμένοι στην επόμενη ημέρα, στο επόμενο βήμα, όχι με στόχο απλά την” κανονικότητα”, αλλά την αναδημιουργία.
Έχει τραβηχτεί πλέον το σεντόνι και φανερώθηκε η “γύμνια” της κοινωνίας, που είναι εμφανής και στην ψυχή του καθενός, σ’ εμένα, σ’ εσένα, σ’ εσάς. Αυτή η “γύμνια”, για την οποία κανείς δεν φταίει και όλοι φταίμε, είναι καιρός, όχι να μη φαίνεται, αλλά να εξαλειφθεί.
Το 2024, όπως και κάθε νέο έτος, είναι μια ευκαιρία, έχοντας πάρει το μάθημά μας, αν, φυσικά το πήραμε, να κάνουμε μια καινούργια αρχή, ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα.
Χωρίς αγκυλώσεις, χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς συμφέροντα, χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς μικροϋπολογισμούς, χωρίς τακτικισμούς, χωρίς αυταπάτες, χωρίς ψεύτικες προσδοκίες, με καθαρότητα διάθεσης και πράξεων, ώστε, όχι μόνο να προχωρούμε σταθερά μπροστά, χωρίς πισωγυρίσματα.
Και κάθε φορά, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε το απευκταίο, το αναπότρεπτο, το τραγικό, σ’ όλα τα επίπεδα, να αντέχουμε και να νικάμε, κόντρα σε κάθε αντιξοότητα ή κίνδυνο.
Ο κάθε χρόνος, που έρχεται είναι νέος, όχι λόγω της αλλαγής ενός αριθμού με άλλον, του 3 με το 4 και γίνεται το 2023, 2024! Γιατί έτσι όλα παλαιά, παμπάλαια είναι. Με την ίδια μορφή, την ίδια τάξη και κίνηση, την ίδια πορεία και κατάληξη. Ανατολή και Δύση. Άνθηση και μαρασμός. Νεότητα και γηρατειά. Ζωή και θάνατος. 365 ημέρες και τέσσερις εποχές…
Αλλά είναι νέος ο κάθε χρόνος, αν φέρει κάτι άλλο σε σχέση με τον προηγούμενο. Αν το 2024 το περάσουμε διαφορετικά και πιο δημιουργικά και πιο ωφέλιμα από το 2023, τότε θα έχουμε λόγο να πούμε ότι πράγματι νέο είναι το 2024.
Τούτο σημαίνει πως το καινούργιο του κάθε χρόνου, βρίσκεται στα χέρια, στη διάθεση και την εξουσία των ανθρώπων.
Ας το προσπαθήσουμε, χωρίς, όμως, βιώνοντας τη λαχτάρα του αύριο, να τρεφόμαστε με αυταπάτες, που κάποιες φορές καταντάνε εφιάλτης.
