Μπέζας: Τακτοποίηση των κατεχόμενων δημόσιων κτημάτων αντί για συνεχείς αυξήσεις της φορολογίας

Η με νέους όρους τακτοποίηση των κατεχόμενων δημόσιων κτημάτων, μέσω της εξαγοράς τους και της χορήγησης τίτλων στους αυθαίρετους κατόχους τους, αποτελεί πρόσθετη πρόταση διαχείρισης- αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με πολλαπλή στόχευση.

α) Την απεμπλοκή της Πολιτείας από τα καταπατημένα ακίνητα που δεν είναι απαραίτητα για την εξυπηρέτηση των κρατικών αναγκών και δε βρίσκονται σε προστατευόμενες και αρχαιολογικές περιοχές.

β) Την απελευθέρωση των αρμόδιων υπηρεσιών και των Δικαστηρίων από σημαντικό αριθμό δικών, εξόδων και γραφειοκρατικών διαδικασιών.

γ) Την επίλυση προβλημάτων που έχουν ανακύψει από τις μακροχρόνιες καταπατήσεις και τις καλόπιστες στη συνέχεια μεταβιβάσεις αλλά και την εξάλειψη κοινωνικών συγκρούσεων που εκδηλώνονται κάθε φορά που η Πολιτεία σπεύδει να προστατέψει με συγκεκριμένα μέτρα, αλλά με τεράστια χρονική καθυστέρηση, την περιουσία της.

δ) Την εισροή σημαντικών εσόδων στον προϋπολογισμό, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για την αποτελεσματική προστασία της κοινόχρηστης περιουσίας και της δημόσιας περιουσίας που θα προκύψει από την υλοποίηση του Κτηματολογίου. Τα έσοδα που θα προκύψουν από μια τέτοια διαδικασία έχει εκτιμηθεί, με βάση καταγραφή καταπατημένων ακινήτων που έγινε το 2004, ότι θα ξεπεράσουν τα 6 δις ευρώ.

Η εξαγορά των κατεχόμενων δημόσιων κτημάτων θα πρέπει να είναι άμεση, ορθολογική και με προϋποθέσεις που θα εξασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος αλλά και την αποφυγή νέων καταπατήσεων με προοπτική τη νομιμοποίησή τους. Το αναγκαίο νομοθετικό πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη και την εμπειρία από προηγούμενα νομοθετήματα, θα πρέπει επίσης να υπηρετεί τις αρχές της αντικειμενικότητας, της διαφάνειας και της δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα, για να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον, η εξαγορά θα είναι δυνητική για το Δημόσιο και θα συμπορεύεται με την ισχύουσα περιβαλλοντική και πολεοδομική νομοθεσία.

Κάτω από τέτοιες δικλείδες ασφαλείας, το εγχείρημα αυτό δε συνιστά εκποίηση δημόσιας περιουσίας σε επιχειρηματικά συμφέροντα και καταπατητές. Εντελώς αντίθετα, με δεδομένο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, η μη νόμιμη κατοχή δημοσίων κτημάτων οφείλεται όχι σε αυθαίρετη καταπάτηση αλλά σε έλλειψη επαρκούς και έγκαιρης αντιμετώπισης κοινωνικών προβλημάτων από την ίδια την Πολιτεία, η εξαγορά αυτή θα αποτελέσει μέτρο εκσυγχρονισμού και κοινωνικής δικαιοσύνης, απαραίτητο στη σημερινή δύσκολη συγκυρία