1) Για κάποιο λόγο χθες, λίγο πριν τα χαράματα, και έχοντας ΠΑΝΤΑ στο ΜΥΑΛΟ μου, το ΕΓΚΛΗΜΑ της Πύλου, ξύπνησα εξαιτίας ενός, μάλλον, έντονου ΟΝΕΙΡΟΥ, που με γέμισε ΧΑΡΑ…, σαν να το ζούσα θα έλεγα… Φαντάζομαι, σε όλους συμβαίνει, να ξυπνάνε δηλαδή , εξαιτίας ενός οποιοδήποτε ονείρου…
Προσπάθησα λοιπόν να θυμηθώ, ποιο ήταν το όνειρο αυτό, που έγινε αιτία να ξυπνήσω, αφού σας είναι φαντάζομαι γνωστό, ότι στο ξύπνημα, ορισμένα όνειρα ‘’ χάνονται’’, δεν τα θυμάσαι, και άλλα ναι… Κατέβαλλα λοιπόν, μεγάλη προσπάθεια αγαπητοί μου αναγνώστες και τελικά τα κατάφερα. ΘΥΜΗΘΗΚΑ τι όνειρο είδα…
2) Να λοιπόν το όνειρο. Σε αυτό, το εν τοις πράγμασι ΠΛΕΟΥΜΕΝΟ- ΦΕΡΕΤΡΟ, που η χωρητικότητά του σε ανθρώπους ήταν το πολύ 60 άτομα, αλλά στο οποίο στοιβάζονταν περίπου 750, από τα οποία περίπου 100-150 παιδιά… εν τέλει, ΔΕΝ ΕΠΕΒΑΙΝΑΝ, πρόσφυγες, μετανάστες, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, πλεούμενο που τελικά, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΔΗΓΗΘΗΚΕ σε βάθος 9.500 μ. στο βυθό της θάλασσας… ΛΑΘΟΣ… Στο όνειρό μου είδα, ότι αυτό το σκάφος ήταν ΓΕΜΑΤΟ, με όλους, έστω τους πιο επίλεκτους, ΗΘΙΚΟΥΣ και ΦΥΣΙΚΟΥΣ αυτουργούς που ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ, ΓΕΝΝΟΥΝ και ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ τις αιτίες της ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ και της ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ…
Ήταν ΕΚΕΙΝΟΙ, οι οποίοι σε όλον τον κόσμο, στον πλανήτη όλο, βάζουν τα κέρδη τους πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Και για να λέμε τα πράγματα με τʹόνομά τους, είδα ότι πάνω σε αυτό το πλοιάριο, ήταν επίλεκτα μέλη που ανήκουν στην τάξη των ΦΑΣΙΣΤΩΝ, των ΡΑΤΣΙΣΤΩΝ, των ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ και ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ, ανθρωποειδή και ανθρωπόμορφα ΚΤΗΝΗ απʹόλον τον κόσμο,· και φυσικά και από την ΕΛΛΑΔΑ… Όλοι αυτοί που αδιαφορούν ΕΝΤΕΛΩΣ για την ανθρώπινη ζωή, ενηλίκων και ανηλίκων, υποδουλώνουν με άμεσες ή έμμεσες, επεμβάσεις σε λαούς και χώρες, απομυζούν τον πλούτο τους, επίγειο ή ορυκτό και φυσικά ΠΑΝΤΑ προς ΙΔΙΟΝ ΟΦΕΛΟΣ … Φτωχοποιούν και εξαθλιώνουν ολόκληρους λαούς και κοινωνίες, τα μέλη των οποίων, ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ, να πάρουν το τραγικό και επικίνδυνο μονοπάτι της ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ, τον δρόμο της ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ… παίρνοντας όλα τα ρίσκα και διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή… Και όλα αυτά ;; Μήπως, έστω και στοιχειωδώς, μπορέσουν κάπου αλλού να ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ…
Συγχωρέστε με, διάφοροι φιλεύσπλαχνοι Κυρ- Παντελήδες… αλλά στη θύμηση του ονείρου για το ποιοι δηλαδή επέβαιναν- σύμφωνα πάντα με το όνειρο- σε εκείνο το πλεούμενο, πιστέψτε με, ένιωσα μια ΑΝΕΙΠΩΤΗ, μια ΑΝΕΙΔΩΤΗ ΧΑΡΑ… Γεμάτος λοιπόν με αυτά τα συναισθήματα, και ενώ έχω από ώρα ξυπνήσει, ανοίγω το ραδιόφωνο, και οι ειδήσεις, εκείνη την στιγμή, με ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ… Το όνειρό μου, ήταν απλά ένα ΟΝΕΙΡΟ… Τραγικοί και εξαθλιωμένοι άνθρωποι, ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ και ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ήταν εκείνοι που επέβαιναν στο πλοιάριο-φέρετρο, και ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ σε ΦΡΙΚΤΟ ΘΑΝΑΤΟ, στο βυθό της θάλασσας και σε βάθος 9.500 μέτρα, προσθέτοντας έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα που μετατρέπει τη Μεσόγειο, το Αιγαίο, από ‘’ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ’’, σε ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ…
Όνειρο ήταν λοιπόν, ΩΡΑΙΟ μεν, αλλά ΟΝΕΙΡΟ… Συνειρμικά στο νου μου, χορεύουν οι στίχοι του Γερμανού ποιητή και τραγουδοποιού ΒΟΛΦ ΜΠΙΡΜΑΝ, αναφορικά με το όνειρό μου:
« Όμορφη που είναι Χριστούλη μου η προφητεία ( το όνειρό μου εν προκειμένω…) αυτή ».
Επίσης στο μυαλό μου, στροβιλίζουν με ορμή αλλά και πάθος για την υλοποίηση του ονείρου, οι στίχοι της ποιήτριας και στιχουργού ΕΛΕΝΗΣ ΛΙΑΚΟΥ : « Ας ήτανε αληθινό το όνειρο τʹαποψινό…». Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον στοιχείο, ο αριθμός των αναγνωστών μου που συμμερίζονται την ευχή μου, να ΗΤΑΝ δηλαδή ΑΛΗΘΙΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ μου…
Σε κάθε περίπτωση, ο γράφων, με όσο μερίδιο ΑΤΟΜΙΚΗΣ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ του αναλογεί, και με όσες δυνάμεις διαθέτει, στον χρόνο που του απομένει, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει στην ΜΝΗΜΗ, όχι των αδικοχαμένων, αλλά στην ουσία των ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ και ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ συνανθρώπων, είναι να ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ότι θα συνεχίζει με ΣΥΝΕΠΕΙΑ και ΔΙΑΡΚΕΙΑ, δηλ. με ενδελέχεια, να πασχίζει και να διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους, την ανάγκη να ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ οι ΑΙΤΙΕΣ που γεννούν την ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ και την ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ… Παράλληλα να τους αφιερώσω, με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη τους, ένα στιχουργικό και μουσικό άκουσμα. Είναι αυτό που σαν τίτλο έχει ‘’ Τι τραγούδι να σας πω ‘’,
των – καθόλου τυχαίο- ‘’ ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ ‘’
Join the Conversation