Β. Γιόγιακας | Μετά την απομάκρυνση από το «ταμείο» ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Οι εθνικές εκλογές είναι και μια ευκαιρία απολογισμού μιας κυβερνητικής θητείας. Σεβόμενος τα πιστεύω, τις γνώσεις και τα βιώματα κάθε ενός από εμάς, θα έλεγα ότι τα δεδομένα από τη διακυβέρνηση της τελευταίας 4ετίας οδηγούν σε δύο βασικά συμπεράσματα:

Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση αντιμετώπισε κατά γενική ομολογία με επιτυχία όλες τις σοβαρές «αναποδιές» που συνέβησαν στη θητεία της: από τα επεισόδια στον Έβρο και στο Αιγαίο, μέχρι την παγκόσμια πανδημία, τον πόλεμο στην Ουκρανία και ό,τι αυτός έφερε. Παράλληλα, έδωσε συνολικά περίπου 45 δισεκατομμύρια ευρώ για να στηρίξει νοικοκυριά, επαγγελματίες, επιχειρήσεις και, κυρίως, τους έχοντες μεγαλύτερη ανάγκη. Αυτό το επέτρεψε η ανάπτυξη της οικονομίας και η φρόνιμη διαχείριση των οικονομικών.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν χρησιμοποίησε ως άλλοθι τις αλλεπάλληλες κρίσεις και έκανε πράξη βασικές δεσμεύσεις της: μείωσε φόρους και άλλες επιβαρύνσεις, με κύριο παράδειγμα τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 35%. Αύξησε τον βασικό μισθό κατά 20% και μια σειρά επιδόματα όπως το επίδομα ανεργίας. Δημιούργησε 300.000 θέσεις εργασίας, ρίχνοντας την ανεργία για πρώτη φορά εκεί που ήταν το 2010. Αύξησε τις συντάξεις – για πρώτη φορά ύστερα από 12 χρόνια – και μείωσε σημαντικά την προσωπική διαφορά για πάνω από μισό εκατομμύριο συνταξιούχους. Κατάφερε ρεκόρ όλων των εποχών στην έκδοση κύριων συντάξεων. Το ίδιο έγινε και με βασικές δεσμεύσεις στην Παιδεία, στην οικογενειακή πολιτική, στο μεταναστευτικό, στην ασφάλεια, στο ψηφιακό κράτος.
Έγιναν όλα σωστά; Προφανώς όχι. Όμως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε την ειλικρίνεια να αναγνωρίσει παραλείψεις και αστοχίες αλλά επίσης τη βούληση και την ικανότητα να πάρει άμεσα πρωτοβουλίες ώστε να μην ξανασυμβούν. ΄

Στις 21 Μαΐου καλούμαστε να αποφασίσουμε αν αυτή η Κυβέρνηση θα συνεχίσει το έργο της για να φέρει την πατρίδα μας ακόμα πιο μπροστά. Καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θέλουμε σταθερότητα ή αν θα μπούμε σε περιπέτειες, με συμμαχίες ακυβερνησίας και πειραματισμών που θα μας πάνε χρόνια πίσω. Αν θέλουμε να διορθώσουμε περισσότερα «κακώς κείμενα» ή να ξαναγυρίσουμε σε συνταγές που απέτυχαν. Η «χαλαρή» ψήφος και η «τυφλή» ψήφος διαμαρτυρίας μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα μας σε επικίνδυνα μονοπάτια και να δημιουργήσουν αξεπέραστα εμπόδια στην ομαλότητα που χρειάζεται ο τόπος για να πάει μπροστά. Μετά την απομάκρυνση από το «ταμείο» ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.