Εκλογικές σκέψεις | Γράφει ο Άλκης Φάτσιος

.

1. Συνειδητά ΑΠΩΝ, από τον προεκλογικό ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ( και βεβαίως ΟΧΙ από τον ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ…) ορυμαγδό, που αναφέρεται σε πλάνα, σε προγράμματα, σε στόχους και σε τόσα άλλα βαρύγδουπα, μέσα από φανταχτερά σποτ και διαφημίσεις ( εμπόριο γαρ..), και τα οποία επιδιώκουν να ερεθίσουν και να εκφράσουν ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ και ΠΑΡΟΔΙΚΑ ( με συχνές επαναλήψεις όμως…) το μάτι και τις αισθήσεις των ανθρώπων, ΧΩΡΙΣ να θίγουν όμως, ούτε στο ΕΛΑΧΙΣΤΟ, τα πραγματικά ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ των ΠΟΛΙΤΩΝ, των ΠΟΛΛΩΝ…

2. Συνειδητά ΑΠΩΝ, από το σύνολο των ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΦΩΝΑΣΚΟΥΝΤΩΝ ατόμων και συλλογικοτήτων ( πλην ολίγων εξαιρέσεων, γνωστών εις τους εν τη Ιερουσαλήμ παροικούντες) και μάλιστα με πάθος και ένταση, μήπως και γίνουν πιστευτοί.. …και οι οποίοι ήταν συνειδητά ΑΠΟΝΤΕΣ καθ’ όλην την χρονική περίοδο δηλ. από τις προηγούμενες εκλογές μέχρι και τώρα, στην διεκδίκηση για λύση ή έστω στην αναφορά, ΟΛΩΝ των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ που αφορούσαν και αφορούν τους ΠΟΛΛΟΥΣ, στην δε ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, είτε ΠΑΘΗΤΙΚΑ είτε ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ, ήταν και ΕΙΝΑΙ αντίθετοι, στο ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ…

3. Συνειδητά ΠΑΡΩΝ, για λόγους αρχής, με τις όποιες ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ και ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ μου ΑΝΤΟΧΕΣ και ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, όλα τα ΧΡΟΝΙΑ, όλες τις ΩΡΕΣ και ΣΤΙΓΜΕΣ, που αυτό ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ και ΑΠΑΙΤΕΙ το καλώς εννοούμενο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, το ΣΥΜΦΕΡΟΝ των ΠΟΛΛΩΝ …. και φυσικά ΟΧΙ ‘’παρών ‘’, ΜΟΝΟ σε μια 15μερη ή έστω μηνιαία προεκλογική ενασχόληση, κάθε 4 ή 5 χρόνια, σκοπός της οποίας είναι μόνο το στενό ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ που αυτομάτως μεταφράζεται σε ΚΑΘΑΡΑ ΑΤΟΜΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ… κάθε μορφής…

4. Με αυτά τα δεδομένα, επιλέγω – μεσούσης αυτής της προεκλογικής περιόδου, αυτής της λεγομένης
(ψευδεπιγράφως..) ‘’ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ‘’ όπου δήθεν ‘’ τώρα μιλάει ο κυρίαρχος λαός ‘’… και χωρίς βέβαια να του πέφτει λόγος, για όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα – να παραθέσω – αναρτήσω ένα αριστουργηματικό, ποιητικό και μουσικό άκουσμα, με λίγες σκέψεις μου, που κάθε φορά, αυτό το έργο τέχνης, μου φέρνει στο νου…

Είναι το ‘’ ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ‘’..

Πρόκειται για μια ΜΑΓΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ, μια ΜΑΓΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ, που συναντάται, που ενώνεται, σε μία ονειρική και αόρατη ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ, αφ΄ ενός μεν η καθηλωτική ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, έτσι όπως αυτή ξεδιπλώνεται και καταγράφεται από τον, εκ των κορυφαίων μας ποιητών, ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ, αφ’ ετέρου δε με την ΘΕΙΑ και ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΗ θα έλεγα, μουσική δημιουργία του τεράστιου ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ στο εμβληματικό του, ‘’ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ‘’… Ιδανικό δε όχημα σε αυτή την υψηλή όσμωση της τέχνης ( ποίηση, γλώσσα, μουσική ) η ΔΩΡΙΚΗ φωνή του ΓΡΗΓΟΡΗ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ…

Πολλά θα μπορούσα να πω, τόσο για την ποιητική γλώσσα του ΕΛΥΤΗ, όσο και για την μουσική, την συγκεκριμένη, του Μ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ… Περιορίζομαι να πω, ότι η συγκεκριμένη ΜΟΥΣΙΚΗ, κυριολεκτικά ΑΝΟΙΓΕΙ ΔΙΑΠΛΑΤΑ, τις ΠΟΡΤΕΣ όλων των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, και τα οδηγεί με ασφάλεια σε όλους τις λεωφόρους της Αισθητικής…

Αναφορικά δε με την ελληνική γλώσσα του ΕΛΥΤΗ, διακρίνεις χωρίς αστερίσκους, μία καλλιέπεια υψηλού επιπέδου, αλλά ταυτόχρονα διακρίνεις το γήινο αυτής και το σμίξιμό της με τον καημό, τα όνειρα, και την βαθιά ανθρώπινη, υπόσταση της πραγματικής ελληνικής κουλτούρας, του λαού γενικότερα… με τέτοιο τρόπο, που να δικαιώνεται, μία από τις πλέον σημαντικούς πολιτικούς φιλοσόφους του 20ου αιώνα, η ΧΑΝΑ ΑΡΕΝΤ η οποία όταν ήταν εξόριστη, στη Γαλλία κατ’ αρχήν, και στην Αμερική μετά, για να ξεφύγει από το Χιτλερικό – Ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας ρωτήθηκε : ‘’ Τι νοσταλγεί περισσότερο από την πατρίδα της ;; ‘’. Αυτή απάντησε : ‘’ Τη γλώσσα μου, αυτή είναι η πατρίδα μου, αυτή νοστάλγησα…’’

Κάποιοι ίσως αναρωτηθούν, ότι κάπως είναι αταίριαστο, να εμφιλοχωρούν οι διάφορες μορφές Τέχνης ( ποίηση, μουσική κ.λ.π ) στην παράθεση πολιτικών σκέψεων.. Επιγραμματικά, απαντώ, πως ναι, ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΣΥΜΒΑΤΟ, αλλά και αναγκαίο. Η συνάφεια ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ γενικότερα είναι όχι απλά δεδομένη, αλλά αυτά τα δύο διανοητικά ανθρώπινα αποτελέσματα, διέπονται από μία ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΣΧΕΣΗ… Έχω αναφερθεί αναλυτικότερα σε παλαιότερα άρθρα μου. Εδώ περιορίζομαι, να θυμίσω την αναφορά του μεγάλου ποιητή ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ, όταν ρωτήθηκε σχετικά : << Η ΤΕΧΝΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ… ΜΑ ΣΑΝ ΦΑΚΟΣ ΝΑ ΜΕΓΕΘΥΝΕΙ…>>.

Σας προτρέπω λοιπόν, να αναζητήσετε αυτό το άκουσμα. Οι συνήθεις αναγνώστες μου βέβαια, μπορούν να το ακούσουν στο προφίλ μου, στο τέλος του παραπάνω κειμένου.



In this article

Join the Conversation