Είναι ώριμες οι συνθήκες εδώ και καιρό, να διαμορφώσουμε την κοινωνία σύμφωνα με τις ανάγκες μας, να βγούμε από το περιθώριο της πολιτικής δράσης και να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει. Η εποχή που ζούμε το απαιτεί κι εμείς έχουμε και την δυνατότητα και την ικανότητα να τα καταφέρουμε. Ακολουθούμε το δρόμο που άνοιξαν οι αγώνες των εργατών στο Σικάγο του 1886, οι 200 της Καισαριανής, οι χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές που έπεσαν για το δίκιο του εργάτη, για την απελευθέρωση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση, που συνεχίζουν να έχουν ψηλά τα λάβαρα στους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες.
Οι αγώνες των εργατών όλου του κόσμου, θα νικήσουν!
Η νίκη των εργαζόμενων της Γαλλίας θα σημάνει ελπίδα και ανάταση για όλους τους λαούς του κόσμου!
Το τελευταίο διάστημα το σύστημα που γεννά την καταπίεση, το σύστημα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα από τους εργατικούς αγώνες στη Γαλλία, στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, το Βέλγιο, τη Σρι Λάνκα και σε άλλες χώρες όπου εκατομμύρια εργαζόμενοι με διάρκεια, με πρωτόγνωρη μαζικότητα και αντοχή, βγαίνουν στους δρόμους, απεργούν, διεκδικούν και διαδηλώνουν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που κλιμακώνουν όλες οι κυβερνήσεις, υπηρετώντας τα συμφέροντα και τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
Και στη χώρα μας απέναντι σε όλους όσους μας καλούν να μείνουμε στο δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, να εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνητικές εναλλαγές επιλογής του «μικρότερου κακού» και στον μονόδρομο της εξουσίας των αφεντικών, οι εργατικές κινητοποιήσεις στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα αγωνιστικής ανάτασης, απάντηση σε όσους διακηρύττουν ότι οι αγώνες δε φέρνουν αποτελέσματα και χαρακτηρίζουν ξεπερασμένες μορφές πάλης, τις απεργίες.
Δε θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για τα κέρδη τους!
Με αφορμή το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη φάνηκε στα μάτια περισσότερων εργαζομένων και νέων ανθρώπων πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο λάθος. Πίσω από τις «εκπτώσεις» στα μέτρα ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, στις μεταφορές, στην υγεία και την προστασία της ανθρώπινης ζωής βρίσκεται ο νόμος του κέρδους, η πολιτική στήριξης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, που φτάνει να ματοκυλά λαούς και να δίνει δις για νατοικές δαπάνες. Με βάση αυτά υπάρχει απουσία μέτρων υγείας και ασφάλειας της εργασίας στους χώρους δουλειάς, στις μεταφορές κ.α., κλείσιμο νοσοκομείων και υποστελεχωμένο προσωπικό στην υγεία, χιλιάδες αναπληρωτές στην παιδεία, σχολεία ετοιμόρροπα που πέφτουν σοβάδες, καυστήρες που σκάνε και σκοτώνουν μαθητές, πλειστηριασμοί σπιτιών, απλησίαστα ενοίκια, διακοπές ρεύματος και νερού σε λαϊκές-εργατικές οικογένειες, ανεπαρκείς υποδομές κλπ. Αυτόν τον αντιλαϊκό, ταξικό χαρακτήρα του αστικού κράτους προσπαθεί απέλπιδα να κρύψει η κυβέρνηση και προωθεί με «το μαστίγιο και το καρότο» στο δημόσιο τομέα την αντιδραστική «αξιολόγηση», την στιγμή που δεν δίνονται ούτε καν τα απαραίτητα μέσα για να γίνει οποιοσδήποτε έλεγχος και οποιοδήποτε αναγκαίο για τις λαϊκές ανάγκες έργο.
Αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές, εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές
Ενοχλεί την κυβέρνηση και τους οπαδούς της ελεύθερης αγοράς ότι οι κινητοποιήσεις στη χώρα μας έβαλαν στο στόχαστρο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, γιατί ξεσκεπάστηκαν τα ψέματα και οι αυταπάτες, που μοίραζαν και μοιράζουν, ότι η συσσώρευση του πλούτου που τον δημιουργούν οι πολλοί και η αρπαγή του από μία παρασιτική χούφτα λίγων είναι η βασική πηγή των δεινών που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού. Γι αυτό είναι ανάγκη να ηττηθούν όσοι σήμερα υπερασπίζονται το σύστημα της αδικίας, ένα σύστημα σάπιο και σαθρό που δε διορθώνεται, που δε μπορεί να εξανθρωπιστεί.
Γι αυτό είναι ανάγκη να δυναμώσει τώρα ο αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, στο κράτος και τις κυβερνήσεις του.
Η αλληλεγγύη που αναπτύχθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε εργάτες που απεργούσαν και συναντούσαν την εργοδοτική βία και την καταστολή, η αλληλεγγύη που εκφράστηκε με συγκινητικό τρόπο γύρω από τις μεγάλες φυσικές καταστροφές που έπληξαν τη χώρα, η ουσιαστική στήριξη στους μετανάστες-εργάτες κόντρα στις ρατσιστικές απόψεις και το δολοφονικό χέρι των χρυσαυγιτών, η διεθνής αλληλεγγύη προς τους λαούς άλλων χωρών, η γνήσια και πραγματική ενότητα των εργαζομένων που εκφράζεται στις γειτονιές κόντρα στους πλειστηριασμούς, στις διακοπές ρεύματος, αποδεικνύουν πως το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό» δεν είναι μια υπερβολή, αλλά ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε στις σημερινές συνθήκες.
1η ΜΑΗ, μέρα αγώνα, τιμής και ανυπακοής!
Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!
ΝΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΑΡΜΟΖΕΙ
ΔΕΥΤΕΡΑ 1η ΜΑΗ, ΠΛ. ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ στις 11:00πμ
Από το Σικάγο ως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική!
Join the Conversation