Εδώ και δύο μήνες σχεδόν, η ΔΕΗ έχει σταματήσει την παροχή ρεύματος στον ΤΟΕΒ Πεδιάδας Παραμυθιάς, λόγω απλήρωτων χρεών ύψους 1,6 εκ. ευρώ, περίπου. Ο συγκεκριμένος ΤΟΕΒ αρδεύει συνολική επιφάνεια 28.000 στρεμμάτων καλλιέργειας.
Παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του Δήμου Σουλίου, με έδρα την Παραμυθιά Θεσπρωτίας, μέσω της Περιφέρειας Ηπείρου που είναι η εποπτεύουσα αρχή, μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στάσης της ΔΕΗ, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τα χρέη ήταν ρυθμισμένα. Το γεγονός αυτό έχει φέρει σε απόγνωση χιλιάδες οικογένειες, που ζουν κι εργάζονται στην περιοχή.
Από την πλευρά της η κυβέρνηση δεν θέλει αντιμετωπίσει το πρόβλημα – που αντιμετωπίζουν και άλλοι ΤΟΕΒ στην χώρα – και δεν προχωρά σε μόνιμες λύσεις.
Όπως δηλώνει στον ΑγροΤύπο ο Δήμαρχος Σουλίου κ. Ιωάννης Καραγιάννης, «τα μέλη του Οργανισμού πληρώνουν τους λογαριασμούς αλλά η οφειλή έχει δημιουργηθεί από το παρελθόν. Πέρσι έκαναν προσφυγή για ασφαλιστικά μέτρα αλλά τα έχασαν. Η ΔΕΗ θέλει να εισπράξει τα χρήματά αλλά δεν δέχεται να υπάρξει κάποιος διακανονισμός του χρέους. Η Περιφέρεια Ηπείρου κάνει προσπάθεια για διευθέτηση και ρύθμιση της οφειλής. Πρότεινε στη ΔΕΗ να καταθέσει το χρέος στο ταμείο παρακαταθηκών και δανείων και να μπει εγγυήτρια αλλά η ΔΕΗ δεν το δέχεται. Το πρόβλημα αφορά τους γεωργούς αλλά και τους κτηνοτρόφους. Πολλοί κτηνοτρόφοι έχουν χωράφια και καλλιεργούν ζωοτροφές και δεν μπορούν να προχωρήσουν στην σπορά αν δεν υπάρχει νερό άρδευσης. Το οικονομικό κόστος για την περιοχή θα είναι τεράστιο.
Η διακοπή λειτουργίας του ΤΟΕΒ συνδέεται άρρηκτα με την προστασία δημοσίου συμφέροντος της περιοχής διότι:
Α) Προκαλεί την απαξίωση των αρδευτικών υποδομών κόστους κατασκευής πολλών εκατομμυρίων ευρώ, που αποτελούν δημόσια περιουσία. Λόγω της παλαιότητας των υποδομών επιβάλλεται η διαρκής μέριμνα και συντήρησή τους για να παραμείνουν λειτουργικά ενώ η διακοπή ηλεκτροδότησης θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη διατήρηση της λειτουργικότητας των ηλεκτρομηχανολογικών υποδομών.
Β) Θέτει σε κίνδυνο την επαρκή υδροδότηση της πόλης της Παραμυθιάς και της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Σουλίου. Ο μεγαλύτερος καταναλωτής του ΤΟΕΒ είναι ο Δήμος Σουλίου, καθώς το νερό του οργανισμού χρησιμοποιείται από τον Δήμο, για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών των οικιακών καλλιεργειών των κατοίκων του. Η διακοπή της παροχής νερού από τον οργανισμό οδηγεί τους κατοίκους στη χρήση νερού από το δίκτυο ύδρευσης για την κάλυψη της ανάγκης με αποτέλεσμα την πτώση της πίεσης στο δίκτυο ύδρευσης και την αδυναμία επαρκούς κάλυψης της υδροδότησης, ειδικά των οικιστικών περιοχών που βρίσκονται σε μεγαλύτερο υψόμετρο.
Γ) Οδηγεί σε οικονομικό αφανισμό αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις και μεταποιητικές επιχειρήσεις της περιοχής, εμπορικές και μεταφορικές, σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία. Είναι προφανές ότι χωρίς την παροχή νερού όλες οι αρδευόμενες εκμεταλλεύσεις καταδικάζονται ενώ οι κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις πλήττονται δυσβάσταχτα, αφού μέρος των καλλιεργειών αφορά σε ζωοτροφές.
Η οικονομία της περιοχής είναι κατά κύριο λόγο αγροτοκτηνοτροφική. Η διακοπή παροχής ηλεκτροδότησης των αντλιοστασίων του Οργανισμού προκαλεί αναπόφευκτα αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα οδηγήσουν σε οριστική, αναπόφευκτη και μη αναστρέψιμη οικονομική κατάρρευση και μαρασμό την περιοχή του Δήμου Σουλίου και σε κοινωνικές εντάσεις.
Στα 28.000 στρέμματα αρδεύσιμης έκτασης συγκαταλέγονται ευπαθείς εκτατικές καλλιέργειες, μποστανικά (καρπούζια, πεπόνια), κηπευτικά, καθώς και θερμοκήπια – φυτώρια κηπευτικών καλλιεργειών, τριφύλλι, χορτάρι κ.α.. Οι καλλιέργειες αυτές χρήζουν συχνής και οργανωμένα επαναλαμβανόμενης άρδευσης σε συγκεκριμένους κύκλους, τουλάχιστον ανά 2-3 ημέρες, ενώ τα μποστανικά και τα κηπευτικά, τα ακτινίδια και τα φυτώρια έχουν ανάγκη άρδευσης σε καθημερινή βάση.
Δ) Επιπλέον, η διακοπή της ηλεκτροδότησης συντελείται ακριβώς τη χρονική περίοδο που αρχίζει σταδιακά να αποφέρει καρπούς μια πολυετής προσπάθεια για την ανάπτυξη αγροτικών εκμεταλλεύσεων, που υιοθετούν πιο αποδοτικές καλλιέργειες. Συγκεκριμένα, τα προηγούμενα χρόνια το μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργειών του κάμπου του Δήμου Σουλίου, ήταν οι αροτραίες καλλιέργειες και κυρίως τα χειμερινά σιτηρά, ο αραβόσιτος και η μηδική, καλύπτοντας κυρίως τις ανάγκες των κτηνοτροφικών μονάδων της περιοχής.
Τα τελευταία χρόνια συντελείται σταδιακή αλλαγή των καλλιεργειών, η οποία θεωρείται ότι θα συμβάλλει σημαντικά στην αγροτική ανάπτυξη της περιοχής, συμπληρώνοντας το εισόδημα των γεωργοκτηνοτρόφων.
Η αλλαγή αυτή επιτυγχάνεται με την εγκατάσταση δενδροκαλλιεργειών, οι οποίες συνοπτικά περιγράφονται παρακάτω:
- Ακτινιδιά: Δυναμική καλλιέργεια, που απαιτεί υποστύλωση και τοποθέτηση μόνιμου συστήματος άρδευσης, κάτι το οποίο συνεπάγεται και μεγάλο κόστος εγκατάστασης (περίπου 2000 € /στρ ). Έχουν εγκατασταθεί ήδη πάνω από 150 στρ. με συνεχώς αυξανόμενη τάση.
- Αμπέλια: Καλλιέργεια που απαιτεί υποστύλωση και τοποθέτηση μόνιμου συστήματος άρδευσης, κάτι το οποίο συνεπάγεται και μεγάλο κόστος εγκατάστασης (περίπου 2000 € /στρ ). Έχουν εγκατασταθεί 100 στρ. στην περιοχή.
- Αμυγδαλές: Την τελευταία πενταετία έχουν εγκατασταθεί περίπου 15.000 αμυγδαλιές. Αυτή η ποσότητα αντιστοιχεί σε 500 στρ. μια νεοεισερχόμενη καλλιέργεια στην περιοχή με ενθαρρυντικά πρώτα στοιχεία.
- Καρυδιές – Αχλαδιές: Περίπου από 50 στρ. ανά είδος.
- Σπαράγγια: Καλλιέργεια που εγκαταστάθηκε την άνοιξη του 2022 στην περιοχή και έχουν εγκατασταθεί ήδη εκατοντάδες στρέμματα.
Όλες οι παραπάνω καλλιέργειες απαιτούν εγκατεστημένα αρδευτικά συστήματα για την επιτυχή παραγωγή. Η απουσία άρδευσης θα καταστρέψει ολοκληρωτικά όχι μόνο την προσπάθεια αυτή αλλά και συνολικά την ποτιστική αγροτική παραγωγή της περιοχής του Δήμου Σουλίου, ενώ θα επιφέρει επιζήμιες συνέπειες και σε άλλους τομείς της πρωτογενούς οικονομίας.
Τέλος, απειλούνται όλοι οι παραγωγοί που έχουν ενταχθεί σε Σχέδια Βελτίωσης, διότι, εξαιτίας της παύσης λειτουργίας του ΤΟΕΒ, κινδυνεύουν να απενταχθούν από προγράμματα, επιστρέφοντας τις οικονομικές ενισχύσεις που έλαβαν».
Join the Conversation