Ερώτηση στην Βουλή για τους ιδιοκτήτες γης της Χότκοβας από την “Ελληνική Λύση”

Ερώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος υπογράφει η Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοττούλου, Βουλευτής Β1′ Βορείου Τομέα Αθηνών με θέμα «Εμπαιγμός των ιδιοκτητών γης στην περίπτωση του υδροβιότοπου της λίμνης Χότκοβα, στην Θεσπρωτία».

Η ερώτηση αναφέρει τα εξής:

Σοβαρό πρόβλημα σχετικά με την αντιμετώπιση των κατοίκων του Κοινοτικού Διαμερίσματος Γκρίκας, του Δήμου Σουλίου, στην Θεσπρωτία από τους αρμοδίους, ως προς τις ιδιοκτησίες τους, προκύπτει από το υλικό που σας παραθέτουμε ευθύς αμέσως και το οποίο αφορά στον περιβάλλοντα χώρο της λίμνης Χότκοβα της Θεσπρωτίας. Ύστερα από τον αναδασμό του έτους 1928 και την διανομή γης στην περιοχή προς τους προγόνους των σημερινών καλλιεργητών (κυρίως καλαμποκιού και συναφών κηπευτικών) και έως το ήμισυ της δεκαετίας του 1960, οι ιδιοκτήτες εξακολουθούσαν να καλλιεργούν τα χωράφια τους και να «πλημυρίζουν» την αγορά της Παραμυθιάς με πολλά αγροτικά προϊόντα. Όμως, το μεταναστευτικό κύμα των ετών που ακολούθησαν, σε συνδυασμό με τις δυσχερείς συνθήκες ζωής, οδήγησε σταδιακά στην εγκατάλειψη κάθε είδους δραστηριότητας, την στέρηση και ερήμωση της εκεί υπαίθρου, με τους αυτόχθονες νέους να εγκαταλείπουν κατά ομάδες την περιοχή για μια καλύτερη τύχη αλλού.

Την δεκαετία του 1980 οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να κάνουν χρήση της γης τους, υπενοικιάζοντάς την σε καλλιεργητή (καλλιέργεια αραβόσιτου). Στις δε αρχές της επόμενης δεκαετίας, με πρωτοβουλία τοπικών παραγόντων και της τότε Νομαρχίας, ξεκίνησαν οι διαδικασίες μελέτης για βελτίωση του αρδευτικού έργου της λίμνης με την ενσωμάτωση ακόμη περισσοτέρων στρεμμάτων στο δίκτυο υδροπότισης. Επρόκειτο για μελέτη χωρίς παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον, εναρμονισμένη με την βιοποικιλότητα που φιλοξενούσε, μέχρι την εποχή εκείνη, η λίμνη. Δυστυχώς, όμως, η κατασκευή του αρδευτικού της λίμνης έλαβε άλλη τροπή, διότι για ενταχθούν τα έργα της λίμνης στο πρόγραμμα χρηματοδότησης «Νατούρα-2000», και εν αγνοία των ιδιοκτητών γης, περίπου 300 στρέμματα εντάχθηκαν στον υποτιθέμενο υδροβιότοπο (απαραίτητη προϋπόθεση ένταξης τα 800 στρέμματα, με τα 500 εξ αυτών να είναι από παλαιοτάτων χρόνων υδροβιότοπος ως κοινοτική έκταση της Κρυσταλλοπηγής). Έτσι, η προηγούμενη μελέτη χάθηκε στα συρτάρια της γραφειοκρατίας.

Ακολούθησε νέα μελέτη και δημοπράτηση του έργου, με τα έργα όμως να ξεκινούν, αλλά να μην περατώνονται, ως νέο «γεφύρι της Άρτας». Επιπλέον, οι εργασίες κατασκευής του αρδευτικού έργου, σύμφωνα με καταγγελίες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, δεν έγιναν όπως προβλέπει η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και ως εκ τούτου, στερούν από χιλιάδες ζώα και πουλιά το καταφύγιό τους. Ακόμη, με την κατασκευή δρόμου κατά μήκος της ανατολικής πλευράς της λίμνης, στα ριζά του τοπικού βουνού, απομονώθηκε η υγροτοπική εκείνη πλευρά, όπου επίσης, πουλιά και ζώα εύρισκαν καταφύγιο για την αναπαραγωγή τους. Αποτέλεσμα των επιχωματώσεων ήταν και οι δύο από τις τρεις «χωνεύτρες», που υπήρχαν στα ριζά του βουνού, να έχουν. κλείσει.

Κατά καιρούς, οι όποιες παραστάσεις εκπροσώπων των ντόπιων ιδιοκτητών γης στους εκάστοτε νομάρχες και μετέπειτα αντιπεριφερειάρχες, οι οποίες έγιναν με σκοπό το να προκόψουν αποζημιώσεις, δεν οδήγησαν πουθενά, παρά τις ρητές υποσχέσεις των υπευθύνων. Εν γένει, τα αιτήματα των ιδιοκτητών γης στην ανωτέρω περιοχή είναι:

α) Η λήψη αποζημίωσης για τα συγκεκριμένα στρέμματα που δεσμεύτηκαν εν αγνοία τους και

β) Το να δοθεί λύση για τα καλλιεργήσιμα κτήματα που πρόκειται να χαρακτηριστούν ως υδροβιότοπος (είτε να συμπεριληφθεί η συγκεκριμένη έκταση στον προβλεπόμενο αναδασμό, είτε να δοθεί η αντίστοιχη γη σε άλλο σημείο, είτε να αποζημιωθούν). Αν και η οικεία Περιφέρεια έχει αναγνωρίσει το δίκαιο αίτημα των ανωτέρω ιδιοκτητών, όπως πληροφορούμαστε, παρ’ όλα αυτά, το όλο θέμα δεν προωθείται προς οριστική επίλυση.

Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,

Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:

Προτίθεσθε να μελετήσετε το παραπάνω ήδη χρονίζον ζήτημα, αναφορικά με τα προαναφερόμενα αιτήματα των ιδιοκτητών γης στον ως άνω περιβάλλοντα χώρο της λίμνης Χότκοβα, της Θεσπρωτίας και να προωθήσετε μια δίκαιη, βιώσιμη και οριστική επίλυση των προβλημάτων των τελευταίων, προς όφελος, τόσο των ιδίων, όσο και της ευρύτερης περιοχής, που χρειάζεται την ανάπτυξη μιας ντόπιας πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής;