Η “ακτινογραφία” της Ιεράς Μητρόπολης Παραμυθιάς

Γράφει ο φιλόλογος Μιχάλης Μπότσαρης

Το σήμαντρό τους δε χτυπά,
δεν έχουν ψάλτη ούτε παπά…

Όπως προκύπτει από το Ημερολόγιο για το 2023 της Μητρόπολης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας, στη δικαιοδοσία της υπάρχουν 151 Ενορίες, στις οποίες λειτουργούν 88 Ιερείς – Πρεσβύτεροι και άρα:

Λείπουν 63 ιερείς – λειτουργοί από τον ενοριακό κλήρο της.

-40 Ιερείς έχουν από μία ενορία.
-28 Ιερείς εξυπηρετούν από 2 ενορίες.
-12 Ιερείς εξυπηρετούν από 3 ενορίες.
-7 Ιερείς εξυπηρετούν από 4 ενορίες.
Ενώ – 1 Ιερέας εξυπηρετεί 7 ενορίες – εκκλησίες (!)

Δεν υπάρχουν στοιχεία από πότε άρχισε η μείωση των λειτουργών, πόσες ενορίες ανά έτος στερήθηκαν τον εφημέριό τους ούτε πόσοι αναπληρώθηκαν με νέες χειροτονίες το αντίστοιχο έτος. Τα στοιχεία δεν είναι δύσκολο να βρεθούν, για να καταδειχτεί η αρνητική αυτή εξέλιξη, να επισημανθεί αν είναι θέμα νομοθετικό, οικονομικό ή διοικητικό πριν και μετά την οικονομική κρίση από το 2010 μέχρι σήμερα. Το θέμα αυτό είναι σοβαρό και άπτεται με το δικαίωμα που έχει κάθε πιστός και θρησκευόμενος να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να τελεί τις τελετουργίες των θρησκευτικών μυστηρίων.

Ασφαλώς το διαρκώς διογκούμενο αρνητικό δημογραφικό πρόβλημα όλου του Νομού και κυρίως στις ορεινές και δυσπρόσιτες Κοινότητες που παρουσίασαν ραγδαία εγκατάλειψη και συνετέλεσε και στο κλείσιμο όχι μόνο των παλαιών Δημοτικών Σχολείων αρχικά και μετέπειτα αρκετών Σχολικών Κέντρων με τα λειτουργούντα σήμερα συνεχώς να μειώνεται η δύναμη των μαθητών. Και ενώ στο θέμα της Στοιχειώδους Αγωγής με τα παιδιά και του Δημοτικού αντιμετωπίζεται στο σύνολό του με διάφορες μεθόδους ένταξης, προσέλευσης και επιστροφής των μικρών μαθητών στις σχολικές μονάδες, όπως και τα θέματα υγείας για τους έχοντες ανάγκη περίθαλψης, στο θέμα της λειτουργίας των ενοριακών ναών έχουμε επιδείνωση, σταθερή στέρηση, αποδιοργάνωση και αποτελμάτωση σε αρκετά από αυτά.

Όλα αυτά μαζί συγκροτούν μια συρρικνούμενη κοινότητα ανθρώπων και μαθητών σε όλα σχεδόν τα χωριά, με δραματικό αποτέλεσμα στα μικρότερα από αυτά, που αποτελούν και την πλειοψηφία. Ο γερασμένος πληθυσμός στα χωριά με λίγες δεκάδες μόνιμους κατοίκους και σχεδόν με ελάχιστους νέους συγκροτούν την εικόνα εγκατάλειψης, φυγής, συρρίκνωσης και ερήμωσης. Το ρεύμα αυτό είναι αδύνατο να αναστραφεί και να αποκατασταθεί η πληθυσμιακή πρότερη κατάσταση ό,τι κι αν γίνει, όποια μέτρα και κίνητρα δοθούν από την πολιτεία. Ο παραγωγικός τομέας στη γεωργία, κτηνοτροφία και καλλιέργειες μπορεί να συγκρατηθεί στα σημερινά μέτρια επίπεδο μόνο με σημαντικές παροχές και στήριξη, αδύνατο, όμως, να βελτιωθεί και ν’ αναπτυχθεί. Μόνο στον τομέα του τουρισμού και των περιηγήσεων μπορεί να υπάρξουν αναπτυξιακές δράσεις με σύγχρονες υποδομές παραμονής και εξυπηρέτησης.

Παρά ταύτα ο υπάρχων πληθυσμός χειμάζεται στα εκκλησιαστικά του δικαιώματα. Οι ηλικιωμένοι, πέρα από τη βιοτική και υγειονομική θαλπωρή και στήριξη, έχουν ανάγκη και από τη στήριξη των ναών και την επιτέλεση των τελετουργιών ανεξάρτητα από την πληθυσμιακή κατάσταση των μικρών ή των μεγάλων οικισμών. Η Μητρόπολη τις τελευταίες δεκαετίες παραμένει άφαντη και απούσα. Ο συντάκτης αυτός των απόψεων γνωρίζει ότι υπάρχουν αρκετοί νέοι με ισχυρή βούληση να χειροτονηθούν πρεσβύτεροι και να ασκήσουν τα καθήκοντά τους. Η τέλεση της θείας Λειτουργίας 1 ή 2 φορές το μήνα, δε συζητάμε για τις ενδιάμεσες εορτασμού των Αγίων της Εκκλησίας μας, προκαλεί θλίψη, πίκρα και αισθήματα εγκατάλειψης και αδιαφορίας από την οικεία Μητρόπολη.

Φήμες, που δεν μπορούν να μην αληθεύουν όλες, θέλουν αυτήν την αδράνεια να εκπορεύεται από τη διοίκηση της Μητρόπολης του Νομού μας, όπου ο 92χρονος Μητροπολίτης φυσιολογικά αδυνατεί όχι μόνο πνευματικά αλλά και βιολογικά να ποιμάνει τους πιστούς και να διαχειριστεί τα δικαιώματά τους. Αλλά και οι συνεργάτες του, Αρχιερατικοί Επίτροποι και Διοικητικό προσωπικό, ομού και με το σύνολο των εν ενεργεία λειτουργών, επωμίζονται αναλογικά την ευθύνη της αδράνειας και της εγκατάλειψης που βιώνουν οι ενορίτες κάθε περιοχής. Ευρύτερα η Ιερά Σύνοδος και ο Πρόεδρός της δεν μπορούν να αγνοούν την κατάσταση, που ασφαλώς δεν αφορά μόνο τη Θεσπρωτία, αλλά πλείονες περιοχές στην Επικράτεια με εν ενεργεία υπέργηρους και χωρίς ψυχοσωματικές αντοχές Μητροπολίτες που ενδεχομένως μερικοί να μη συναισθάνονται και να κατανοούν το ρόλο και την κατάστασή τους.

Αυτή η κατάσταση οφείλει να αντιμετωπιστεί δραστικά με ανάλογο έλεγχο και προσαρμογή στη κατάρτιση μιας σύγχρονης νομοθεσίας του Εκκλησιαστικού Καταστατικού Χάρτη, που πάσχει ανίατα σε πολλές ρυθμίσεις του.



Απο τους Θεσπρωτικός Παλμός

In this article

Join the Conversation