Πριν από τα γεγονότα του πολέμου, είχαν εμφανισθεί ανησυχίες στους κατοίκους των χωριών στη Θεσπρωτία, που συνόρευαν με την Αλβανία, αφού τον Απρίλιο του 1939 έγινε η εισβολή των Ιταλών στο αλβανικό έδαφος.
Στα υψώματα του Κίσσαρα και του προφήτη Ηλία στο Πλαίσιο Φιλιατών, αλλά και αλλού, ο στρατός έφτιαχνε προμαχώμτα.
“Τσάμηδες” διάβαιναν τα σύνορα, πήγαιναν κρυφά στην Αλβανία και έπαιρναν οδηγίες.
Αλλά έρχονταν και από εκεί παράνομα απεσταλμένοι και τους παρακινούσαν να κάνουν ομάδες, να προμηθευτούν όπλα και να βοηθήσουν τους Ιταλούς, όταν χτυπήσουν την Ελλάδα.
Κατά τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου ακούστηκαν οι πρώτες οβίδες των ιταλικών πυροβόλων στα χωριά της Θεσπρωτίας στα σύνορα. Οι οβίδες, που ρίχνονταν από την περιοχή της Κονίσπολης, έπεσαν μέσα στο Πλαίσιο.
Ο πληθυσμός πανικοβλήθηκε αρχικά, αλλά μετά από λίγα λεπτά διατράνωσε την απόφασή του να αντισταθεί στους κατακτητές.
ΕΠΙΘΕΣΗ ΙΤΑΛΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ “ΤΣΑΜΗΔΩΝ”
Οι ιταλικές δυνάμεις, που επιτέθηκαν στις 28 Οκτωβρίου 1940 στη Θεσπρωτία, ανέρχονταν σε 18.500 άνδρες με 52 πυροβόλα παντός διαμετρήματος και με δύο συντάγματα ιππικού (λογχοφόροι Αόστης και Μιλάνου).
Εισέβαλαν από την πρώτη ημέρα στη Θεσπρωτία, μέχρι τον Καλαμά, ενώ την ενάτη ημέρα και συγκεκριμένα στις 5 Νοεμβρίου του 1940, νίκησαν τα αμυνόμενα στον Καλαμά ελαφριά ελληνικά τμήματα, τρία τάγματαπεζικού με δύο πυροβολαρχίες ορειβατικές σε μέτωπο πλέον των 30 χλμ., και μπήκαν σε όλη σχεδόν τη Θεσπρωτία (Φιλιάτες-Θεσπρωτία-Παραμυθιά-Μαργαρίτι).
Εγκαταστάθηκαν αμυντικά στη Θεσπρωτία μέχρι 14 Νοεμβρίου του 1940, οπότε κάτω από την πίεση των ενισχυμένων ελληνικών δυνάμεων, που αντεπιτέθηκαν και μετά από πολυήμερες και σκληρές μάχες, άρχισαν να υποχωρούν και υποχρεώθηκαν να διαφύγουν στο αλβανικό έδαφος στις 28 Νοεμβρίου του 1940. Κατά το διάστημα από 28 Οκτωβρίου 1940 έως 28 Νοεμβρίου 1940 οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες συνέπραξαν με τα ιταλικά στρατεύματα κατά των ελληνικών δυνάμεων, κυρίως με δύο αλβανικά τάγματα.
Ένα από άτακτους Αλβανούς και Μουσουλμάνους “Τσάμηδες”, που είχαν καταφύγει στην Αλβανία, προ του πολέμου, με επικεφαλής τον λοχαγό του αλβανικού στρατού Αζήζ Τσάμη. Και ένα από τον τακτικό αλβανικό στρατό. Και τα δύο αποτελούσαν τμήματα των ιταλικών δυνάμεων επίθεσης.
Η Σαγιάδα και οι Φιλιάτες δέχθηκαν πρώτες απ΄ όλη την Ελλάδα την επίθεση των Ιταλών, μαζί και των “Τσάμηδων”!
Μάλιστα στους Φιλιάτες απονεμήθηκε, στις 21 Οκτώβρη του 1945, τιμητικός έπαθλος, γιατί ήταν η πρώτη κωμόπολη, η Σαγιάδα ήταν χωριό, που δέχτηκε την εισβολή των Ιταλών.
Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΙΡΑΡΧΟΥ
Ο μοίραρχος Ευστρ. Ζάκκας, που το 1948 συνέταξε εκτενέστατη έκθεση για τα γεγονότα εκείνα γράφει: «Τα δύο πρώτα εισβαλόντα εις Σαγιάδα και Φιλιάταις Θεσπρωτίας τας απογευματινάς ώρας της 28ης Οκτωβρίου 1940 Τάγματα απετελούντο κυρίως εκ Μουσουλμάνων της Θεσπρωτίας, επικεφαλής δε αυτών ήσαν οι: 1) Αζίζ Τσιάμης εκ Ριάνιαρης – Κονισπόλεως – Τσαμουριάς – Β. Ηπείρου, 2) Σκενδέρ Τσιάμης, άλλοτε ονομαζόμενος Γεώργιος Καμμένος, εκ Μαλουνίου – Φιλιατών, Χριστιανός εξισλαμισθείς υπό του Χασάν Πιλάφη, οργάνου της Αλβανικής προπαγάνδας Καλπακίου – Φιλιατών. 3) Μπράχο Τσαπούνι, εκ Λιόψης Φιλιατών, 4) Τζελάλ Τσαπούνι εκ Λιόψης – Φιλιατών, 5) Τζέλιο Ελμάζ εκ Λιόψης Φιλιατών και 6) Ζεϊνέλ Ισμαήλ εκ Λιόψης – Φιλιατών. Τα δύο ταύτα τάγματα ηκολούθει κατά την εις την Ελλάδα εισβολήν των και ο κύριος οργανωτής αυτών Ρετζέπ Πλιάκος εκ Κονισπόλεως – Β. Ηπείρου. Άμα τη εισβολή των επεδόθησαν κατ’ αρχήν εις διαρπαγάς και λεηλασίας των οικιών και καταστημάτων των χριστιανών κατοίκων. Εν συνεχεία επέβαλον εις τους Χριστιανούς ν’ αντικαταστήσουν τα καλύμματα της κεφαλής των (καπέλα) δι’ αλβανικών λευκών σκούφων. Ακολούθως δε επεδόθησαν εις εγκλήματα κατά της ελευθερίας, της σωματικής ακεραιότητος και της ζωής των χριστιανών, διά συλλήψεων, φυλακίσεων, αγρίων βασανισμών και φόνων”.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΙΤΑΛΟΥ ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ
Λεπτομέρειες για την εισβολή των Ιταλών στη Θεσπρωτία, από την περιοχή των Φιλιατών, ξετυλίγονται μέσα από το ημερολόγιο του Ιταλού υπολοχαγού Φερντινάντο Καμπιόνε – γραμματέα της μεραρχίας Σιένα.
Περιγράφονται οι πρώτες ημέρες της φασιστικής επίθεσης σε συνεργασία με τους Αλβανούς, για τους οποίους ο Καμπιόνε μιλάει απαξιωτικά.
Αναφέρει ότι “επειδή πρόκειται περί συμμοριτών που αποτελούνται από κάθε καρυδιάς καρύδι και περισσότερο ενδιαφέρονται να πλιατσικολογήσουν παρά να πολεμήσουν, είμαι πεπεισμένος ότι εκείνο που παρακινεί τους Αλβανούς είναι ο φόβος. Η διαγωγή τους σε αυτήν την κρίσιμη ώρα είναι σχεδόν προδοσία. Οπισθοχωρούμε! προς Κονίσπολη….».
Στο ημερολόγιο αυτό γράφεται μεταξύ άλλων:
«…28η Οκτωβρίου 1940. Ξημερώματα στις 6 και 15 αρχίζουν οι εχθροπραξίες. Είναι η επέτειος της πορείας προς την Ρώμη(γιορτή του καθεστώτος Μουσολίνι). Δύο συντάγματα πεζικού, το 31ο και το 32ο , αποτελούντα την βάση των δυο φαλαγγών βορείως και νοτίως στον τομέα της μεραρχίας μας, υποστηριζόμενα από ορειβατικό πυροβολικό, από ιπποκίνητο και από πυροβόλα των 150 διέρχονται τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο ουρανός είναι πολύ συννεφιασμένος. Πυκνή ομίχλη περιβάλλει τα βουνά. Η ορατότητα είναι σχεδόν στο μηδέν. Τα τμήματά μας προελαύνουν σε όλη την έκταση του μετώπου της επιθέσεως, χωρίς να συναντήσουν αντίσταση, υποστηριζόμενα απόορεινό πυροβολικό λόγω της μικρής ορατότητας, και φθάνουν την νύχτα σε ορισμένα χωριά επί του ελληνικού εδάφους, σε απόσταση ολίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα Η επιχείρηση διεξήχθη με αλλεπάλληλα κλιμάκια, μεθοδικά με απόλυτη ηρεμία, εξαιρέσει μερικών σποραδικών πυροβολισμών η αραιών τυφεκιοβολισμών εκ μέρους των τμημάτων που βρίσκονται σε επαφή με τον εχθρό κοντά στα κατοικημένα κέντρα κατά των κατευθύνσεων της εισβολής.
29η Οκτωβρίου. Η βροχή που άρχισε από χθες το βράδυ εξακολουθεί ραγδαία, δυσκολεύοντας σημαντικά τον εφοδιασμό και επιβραδύνοντας την προέλαση του πεζικού, το οποίο προχωρεί προς τους καθορισμένους αντικειμενικούς σκοπούς.
Το 37ο σύνταγμα πεζικού έχει φτάσει στους Φιλιάτες αξιόλογη ελληνική κωμόπολη σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα, όπου θα μείνει επί μερικές μέρες προς παρασκευήν του νέου άλματος προς τα εμπρός και ευθυγραμμισθεί με τα άλλα τμήματα τα προελεύνοντα στον ίδιο τομέα. Πρέπει να συντονισθεί η συγκλίνουσα ενέργεια όλων των τμημάτων για να παραβιασθεί η διάβαση του Καλαμά, σημαντικού ποταμού που έχει πλημμυρίσει λόγω των βροχών. Το πεζικό ακολουθούν αμέσως οι «Έφιπποι Οδηγοί» ( δηλ. το 19ο σύνταγμα ιππικού) για να χρησιμοποιηθούν σε πεδινές περιοχές μόλις τα τμήματα μας περάσουν την ορεινή ζώνη ορισμό των μαχόμενων στρατευμάτων. Το βράδυ έρχεται να δώσει αναφορά ο διοικητής του πυροβολικού της μεραρχίας. Πρόκειται να ρυθμισθεί ο τρόπος της δράσεως του πυροβολικού δια την διάβαση του ποταμού Καλαμά, ο οποίος θα αποτελεί σοβαρό εμπόδιο, σε περίπτωση αντιστάσεως των Ελλήνων.
30η Οκτωβρίου. Η επίμονη βροχή που συνεχίζεται μέρα – νύχτα με θύελλες, δυσκολεύει τις κινήσεις του στρατού και τις επιβραδύνει. Οι Μελανοχιτώνες που ήσαν στην άμεση διάθεση της Διοικήσεως της Μεραρχίας και μεναν κοντά σε αυτήν προωθούνται επίσης. Η όλη κίνηση στην Διοίκηση την ημέρα αυτή είναι ζωηρότατη. Αύριο το στρατηγείο θα μεταφερθεί εις την Βέρβα, ένα χωριό επί των ελληνοαλβανικών συνόρων. Ξαφνικά, αργά το δείλι, φθάνουν 900 εργάτες οι οποίοι πρόκειται να εργασθούν για την επισκευή του τμήματος της οδού από την Κονίσπολι της Αλβανίας έως τους Φιλιάτες, επί του Ελληνικού εδάφους. Τους μεταφέρουν φάλαγγες φορτηγών αυτοκινήτων, φορτωμένων με υλικό, ενώ βρέχει και φυσά δυνατός άνεμος. Οι εργασίες ξεκινούν αμέσως, με έκτακτη δραστηριότητα. Οι ειδήσεις από τα προελαύνοντα στρατεύματα είναι καθησυχαστικές. Συναντούν ελάχιστη αντίσταση. Έξαφνα το βράδυ, σαν κεραυνός σε καθαρό ουρανό, έρχεται η ανακοίνωση ότι σκοτώθηκε στους Φιλιάτες ο διοικητής του 32ου συντάγματος. Αποτελεί σημαντικότατη απώλεια ο θάνατός του κατά την αρχική φάση των επιχειρήσεων, γιατί στερεί το σύνταγμα του γέρου διοικητού εκτιμώμενου και αγαπώμενου από τους υφισταμένους του, ιδίως από τους στρατιώτες. Ο συνταγματάρχης είχε πάει στο παρατηρητήριο του πυροβολικού για να εξετάσει ο ίδιος από πού προήρχετο η βολή μίας εχθρικής πυροβολαρχίας, η οποία παρενοχλούσε τα στρατεύματα τα συγκεντρωθέντα στους Φιλιάτες. Εκεί στο παρατηρητήριο τον πέτυχε μια εχθρική οβίδα και τον κομμάτιασε. Ήταν ο μόνος αξιωματικός που έπεσε κατά την πρώτη φάση των επιχειρήσεων. Ο θάνατός του προκάλεσε γενική και ειλικρινή θλίψη, που ήταν ακόμη μεγαλύτερη, γιατί το τραγικό γεγονός επήλθε ενώ τόσο λαμπρά εξελισσόταν οι επιχειρήσεις.
31η Οκτώβρη. Το πρωί στις 6 αρχίζει η μετακίνηση της Διοικήσεως προς την Βέρβα!
1η Νοέμβρη. Ύστερα από μέρες βροχής και ανέμου και ύστερα από το χθεσινό χαλάζι ο καιρός σήμερα είναι ωραίος και ο ήλιος καταυγάζει τα άσπρα σπιτάκια τηςορεινής αυτής κωμόπολης. Ζωηρά κίνηση στην Διοίκηση της μεραρχίας, λόγω των επιχειρήσεων που θα διεξαχθούν μετά την διάβαση του ποταμού Καλαμά. Το πρωί πετούν επάνω από το μέρος που βρισκόμαστε 9 αεροπλάνα « Καπρόνι» σε πυκνό σχηματισμό κατευθυνόμενα προ νότο, προφανώς για να βομβαρδίσουν εχθρικές θέσεις.
2α Νοεμβρίου. Προετοιμασίες για μεταφορά στους Φιλιάτες.
3η Νοεμβρίου. Μεταφερόμεθα με τις ίδιες πάντοτε δυσκολίες, από ημιονικούς οδούς, στους Φιλιάτες. Στους Φιλιάτες, όπου έχει συγκεντρωθεί πολύς στρατός και τώρα βρίσκεται και η Διοίκηση της μεραρχίας, επικρατεί γενικώς ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και επιθέσεως. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έμεινε στην πόλη και οι Αρχές, που δεν θέλησαν να εγκαταλείψουν την θέση τους, παραμένουν τελείως αδιάφορες για την άφιξή μας. Δύο οβίδες πέφτουν ακριβώς μέσα στην πλατεία. Κανείς δεν κινείται. Και όμως η πλατεία είναι γεμάτη από αυτοκίνητα, μεταγωγικά, στρατιώτες ακόμη δε και πυρομαχικά που έχουν ξεφορτωθεί πρόχειρα, έχει δε κατακλυσθεί από τους ντόπιους. Οι δυο οβίδες που έπεσαν μέσα στην πλατεία, αν είχαν πέσει στα πυρομαχικά θα είχαν προκαλέσει μεγάλες απώλειες, σε ανθρώπινες ζωές (σ. σ. μεταξύ των θυμάτων ο πρόεδρος της κοινότητας Παναγιώτης Κύρκος και ο γιος του Δημήτρης) και υλικό. Ο νεοκατασκευασμένος δρόμος αποτελείται μόνο από μια λωρίδα χώματος, δίχως κατάστρωμα. Είναι γεμάτος λάσπη, νερά και άφθονες πέτρες…. Η Διοίκηση της μεραρχίας έχει εγκατασταθεί στο νεόκτιστο σχολείο (Φιλιατών).
4η Νοεμβρίου. Έρχεται από τα Τίρανα ο Διοικητής του Μηχανικού για να επιστατήσει στην ζεύξη του ποταμού όταν θα συντελεσθεί η διάβασή του. Την ίδια ώρα φθάνουν και τρεις αξιωματικοί δημοσιογράφοι, πολεμικοί ανταποκριτές, ο ένας του γραφείου τύπου και προπαγάνδας, ο άλλος του «Τζορνάλε ντ’ Ιτάλια» και ο τρίτος της « Γκαζεττα ντελ Πόπολο». Το βράδυ έρχεται από τα Τίρανα ο αρχηγός ενός σώματος άτακτων Αλβανών για ν? ανακοινώσει ότι την ημέρα της ενάρξεως των εχθροπραξιών είχε απώλειες τρεις νεκρούς και δυο τραυματίες. Ταυτόχρονα ήρθαν στους Φιλιάτες κι ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Αλβανίας κι ένας υπάλληλος του Υπουργείου των Εξωτερικών για να εξετάσουν αν είναι δυνατόν να ξεκινήσουν αμέσως την δράση τους στην Κωμόπολη…. Αύριο θα εξαπολυθεί αληθινή θύελλα πυρός…
5η Νοεμβρίου. Από την 10η χθες το βράδυ τα εχθρικά πολυβόλα βάλουν σφοδρώς κατά της παρατάξεως μας, στο ποταμό Καλαμά. Αργότερα βάλλουν και το εχθρικό πυροβολικό. Στις 9 το πρωί εμφανίζονται πάνω μας τα πρώτα αεροπλάνα και αδειάζουν τις βόμβες τους σε ένα σημείο όχι ενδιαφέρον. Κατά τις δέκα βομβαρδίζονται στόχοι κοντά στους Φιλιάτες. Συγκλονίζονται όλα τα σπίτια της Κωμόπολης. Οι πρώτες πληροφορίες ότι στοιχεία δύο ταγμάτων του 32ου πέρασαν τον Καλαμά, αναγκάζουν τον Μέραρχο να μου δώσει εντολή να εξακριβώσω την αλήθεια και συγχρόνως να εξετάσω που πρέπει να ζευχθεί ο ποταμός με γεφυρόσκαφα. Κατά τις 11 επιβαίνω στην μοτοσικλέτα ενός αγγελιοφόρου και πηγαίνω στον ποταμό. Σε καμπή του δρόμου, που οργώνεται από το εχθρικό πυροβολικό, συναντώ τον πρώτο τραυματία. Κατά μήκος του δρόμου διακρίνω κι άλλους. Βρίσκω τονσυνταγματάρχη παρατηρητή ο οποίος με ενημερώνει ότι ομάδα στρατιωτών προσπαθούν να βάλλουν καλώδιο για να περάσουν τον ποταμό. Στις 4 το απόγευμα αφού υποσθήκαμε αισθητές απώλειες εγκαταστήσαμε την γέφυρα και τμήματα μας πέρασαν απέναντι.
6η Νοεμβρίου. Απόλυτη ηρεμία ακολουθεί την σφοδρή χθεσινή δράση, που κατέληξε στην διάβαση του ποταμού. Κατά τις 8 το πρωί εχθρικά αεροπλάνα ανατινάζουν την γέφυρα, που με τόσους κόπους είχαμε εγκαταστήσει τοβράδυ. Ένα εχθρικό αεροπλάνο ήταν αληθινά υπέροχο. Κατέβαινε κάθετα σχεδόν στα 30 μέτρα μέσα στη στενή κοιλάδα. Τα τμήματά μας είχαν προελάσει 12 χιλιόμετρα από εδώ, έως την Βάρφανη.
7η Νοεμβρίου. Ενώ συνεχίζονται οι κινήσεις για την προέλαση της μεραρχίας έρχεται διαταγή από το Σώμα Στρατού να σταματήσει η προέλαση να οπισθοχωρήσουν τα στρατεύματα και να σχηματίσουν ισχυρό προγεφύρωμα στον Καλαμά, με κέντρο την Βρυσέλλα όπου είχε δημιουργηθεί η γέφυρα με τα γεφυρόσκαφα. Μετά μάθαμε για τις ελληνικές νίκες στο υπόλοιπο μέτωπο της Ηπείρου. Οι Έλληνες είχαν φθάσει στην Κορυτσά.
17η Νοέμβρη. Προετοιμασία υποχώρησης.
18η Νοέμβρη. Υποχώρηση .Στις 10 έρχεται να δώσει αναφορά ο Ταγματάρχης-Διοικητής των άτακτων Αλβανικών σωμάτων, μαζί με δύο Αλβανούς αξιωματικούς, και λέει ότι οι Αλβανοί ετοιμάζονται να μας εγκαταλείψουν. Επειδή πρόκειται περί συμμοριτών που αποτελούνται από κάθε καρυδιάς καρύδι και περισσότερο ενδιαφέρονται να πλιατσικολογήσουν παρά να πολεμήσουν, είμαι πεπεισμένος ότι εκείνο που παρακινεί τους Αλβανούς είναι ο φόβος. Η διαγωγή τους σε αυτήν την κρίσιμη ώρα είναι σχεδόν προδοσία. Οπισθοχωρούμε! προς Κονίσπολη….».
(Τα αποσπάσματα του ημερολογίου του Ιταλού υπολοχαγού Φερντινάντο Καμπιόνε αναδημοσιεύθηκαν εδώ από το βιβλίο “Κάτι για το Φιλιάτι” του Γιώργου Κώτση- Φιλιάτες 2011).
Join the Conversation