Αντιγόνη Φίλη: Επιβάλλεται η αναίρεση της απόφασης για την κατάργηση Εσπερινού Γυμνασίου Παραμυθιάς.

 Έχουμε βλέπετε το “προνόμιο” να ζούμε “στο μοναδικό νομό, μεσαίου και μικρού δυναμικού, στον οποίο λειτουργούν δύο Εσπερινά Γυμνάσια”.
Αναρωτιέται κανείς γιατί δημιουργήθηκαν τότε δύο Εσπερινά Γυμνάσια? Μήπως διότι ελήφθησαν υπόψη οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της παραμεθόριου περιοχής της Θεσπρωτίας και του διευρυμένου πλέον Δήμου Σουλίου?
Μήπως δεν γνώριζαν οι καθ ύλην αρμόδιοι ότι οι μαθητές των Εσπερινών Γυμνασίων είναι κυρίως ενήλικες εργαζόμενοι ή παιδιά οικονομικά αδύναμων οικογενειών, που το πρωί είναι αναγκασμένα να εργάζονται για να στηρίξουν τις οικογένειές τους, ή μητέρες ανήλικων παιδιών που έχασαν την πρώτη τότε ευκαιρία, διεκδικούν όμως το δικαίωμα να τους εξασφαλίζεται η συμμετοχή τους στην εκπαίδευση?
Μήπως ήταν ορατός ο κίνδυνος πολλοί μαθητές να εγκαταλείψουν το σχολείο, καθώς οι αποστάσεις θα ήταν απαγορευτικές, η ταλαιπωρία δυσβάστακτη, η οικονομική αυτοχρηματοδοτούμενη επιβάρυνση δεδομένη και τέλος η ψυχική διάθεση κορεσμένη?
Η πολιτεία οφείλει να αναβαθμίζει το εκπαιδευτικό έργο, να στηρίζει την ύπαιθρο, τις ακριτικές κοινότητες και κοινωνίες, που ήδη δοκιμάζονται και πλήττονται από την οικονομική κρίση και το μαρασμό. Η υπάρχουσα μαθητική δύναμη είναι 30 μαθητές, αριθμός για την περιοχή ικανός να λειτουργήσει ένα σχολείο, που στεγάζεται μάλιστα σε ιδιόκτητο χώρο, άρα δεν αποτελεί επιπλέον επιβάρυνση για το κράτος.
Για τους παραπάνω λόγους επιβάλλεται η αναίρεση της αρχικής απόφασης της κατάργησης του και εισηγούμαι την περαιτέρω λειτουργία του Εσπερινού Γυμνασίου Παραμυθιάς.