Μήνυμα Μπραΐμη για την ημέρα της γυναικας

Στις 8  ΜΑΡΤΗ  του  1857, οι εργαζόμενες σε υφαντουργεία και ραφεία της Νέας Υόρκης, διεκδικούν με διαδηλώσεις καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερη αμοιβή. Το αίμα που χύθηκε εκείνη τη μέρα, καθιέρωσε το ξεκίνημα των γυναικείων αγώνων του 19ου, 20ου και 21ου αιώνα. Το 1977 ο Οργανισμός Ηνωμένων  Εθνών (Ο. Η. Ε.) καθιέρωσε τη σημερινή μέρα ως Παγκόσμια Ημέρα για τη Διεθνή Ειρήνη.
Το 1928 η Ελληνίδα ψηφίζει για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές. Το 1952 αποκτά επίσημα πολιτικά δικαιώματα σε βουλευτικές εκλογές. Στις 18 Ιανουαρίου 1953 η Ελένη Σκούρα εκλέγεται στο Νομό Θεσσαλονίκης, η πρώτη Ελληνίδα Βουλευτής. Παρ’ όλα αυτά, μόλις το 1975 το Ελληνικό Σύνταγμα κατοχυρώνει επίσημα την ισότητα μεταξύ Ελλήνων και Ελληνίδων, αναθεωρείται έτσι το οικογενειακό Δίκαιο  και αποκαθίσταται η θέση της γυναίκας.
Στο σημερινό πολιτισμένο κόσμο, η θέση της γυναίκας καθιερώνεται  σε ένα επίπεδο ισοτιμίας με τον άνδρα και είναι ευχάριστη η διαπίστωση ότι και στον τόπο μας η γυναίκα, μετά τον πόλεμο ιδίως κέρδισε πολλά. Παρά τις κατακτήσεις και τη γενικότερη πρόοδο, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για την πραγματική ισοτιμία.  Η υψηλότερη ανεργία, ο ανύπαρκτος ελεύθερος χρόνος, οι ελλείψεις στις υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας, οι προκαταλήψεις που εξακολουθούν να υπάρχουν σε βάρος των γυναικών, σε συνδυασμό και με την πολλαπλότητα των ρόλων της γυναίκας, είναι τα σοβαρότερα εμπόδια.
8 Μάρτη ημέρα της γυναίκας.
«Ημέρα αφιερωμένη στο… άλλο μισό του ουρανού». Αφιερωμένη στο θηλυκό, την ευαισθησία, την επιρροή, τη σημασία στη λεπτομέρεια, τη σαγήνη.
Αγαπητές φίλες,
στην πραγματικότητα η 8η Μάρτη παγκόσμια μέρα για τα δικαιώματα των γυναικών, δεν είναι μέρα Γιορτής. Πέρα από τις επετειακές κορώνες  και τις καθιερωμένες γυναικείες εξόδους, πέρα από τις ευγενικές χειρονομίες προσφοράς λουλουδιών, η 8η Μάρτη είναι μια μέρα προβληματισμού και σκέψης σχετικά με την αξία της ισοτιμίας μεταξύ ανδρών και γυναικών και τον πολυδιάστατο ρόλο της γυναίκας σ’ όλα τα επίπεδα.
Απευθύνομαι στις γυναίκες κάθε ηλικίας και μορφωτικού επιπέδου, τις αγρότισσες, τις νοικοκυρές, τις άνεργες, τις εργαζόμενες, τις γυναίκες των απομακρυσμένων χωριών, τις μητέρες η καθημερινότητα για όλες μας είναι δύσκολη, όμως οι κοινωνίες αλλάζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα και απόδειξη, το γεγονός  ότι η δική μας κοινωνία έκανε την υπέρβαση και μια κατάκτηση στη δημοκρατία και την ισοτιμία, εκλέγοντας για πρώτη φορά γυναίκα δήμαρχο.
Άρα χρειαζόμαστε περισσότερο από ένα γυναικείο, ένα ανθρώπινο κίνημα που να ενδιαφερθεί   πλατύτερα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να διεκδικήσει κατακτήσεις που θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής και συμπόρευσης των δύο φύλων, που τόσο έχουν ανάγκη το ένα το άλλο, για να ολοκληρώσουν την ύπαρξή τους. Ξέρουμε πολύ καλά, άνδρες και γυναίκες, πως μόνο  με τη συνεργασία, την συμπληρωματικότητα, τον αλληλοσεβασμό, την αλληλοβοήθεια και την προσήλωση σε αρχές και οράματα θα πετύχουμε το επιθυμητό, την αξιοποίηση όλου του ανθρώπινου δυναμικού με όρους  ‘’ισοτιμίας”.
Πολλά ακόμη πρέπει να γίνουν. Το κύριο ζητούμενο είναι να αλλάξει η νοοτροπία προπαντός ανάμεσα στις γενιές, αυτή με την οποία διαποτίζει η μία την άλλη, οι γονείς την κόρη και το γιό.
Αγαπητές φίλες  η κάθε μια με την δική της ξεχωριστή διαδρομή αγωνίζεται σκληρά για την καθημερινότητα.Το πιο σημαντικό όλων είναι ο σεβασμός στον εαυτό μας δεν χρειάζεται να αρνηθούμε το φύλο μας για να πετύχουμε, εξάλλου αυτό μας δίνει την δυνατότητα προσέγγισης των θεμάτων από άλλη διάσταση.
Η σημερινή γυναίκα έχει ρόλο στο μέλλον και οφείλει όχι μόνο σαν γυναίκα αλλά και σαν πολίτης να έχει άποψη και να μπορεί να την εκφράσει και να την υποστηρίξει.
Κάποιες  στιγμές απογοητευμένη πιστεύω πως αν  άνηκα  στο άλλο φύλο, κάποια πράγματα θα ήταν πιο εύκολα.
Στη ζωή όμως νικητές δεν είναι οι αήττητοι αλλά οι απτόητοι
εξάλλου  ο μεγάλος ΓΚΑΝΤΙ  είπε :
 
«κατ’ αρχάς σας αγνοούν
μετά σας γελοιοποιούν
μετά σας μάχονται
στο τέλος νικάτε »
           
Η Δήμαρχος Σουλίου
Μπραΐμη – Μπότση Σταυρούλα