Ο πόλεμος στην Ουκρανία απασχολεί όλο τον κόσμο, τόσο για τις μάχες που διεξάγονται εκεί όσο και για τις επιπτώσεις που αυτός θα έχει. Η άνοδος στις τιμές φυσικού αερίου και ενέργειας επηρεάζει τις τσέπες των καταναλωτών και των επιχειρήσεων, οι οποίες θα φορτώσουν όπως πάντα την άνοδο του κόστους στα γνωστά ” υποζύγια” τους καταναλωτές.
Εξηγείται τώρα η δήλωση του Υπουργού Άμυνας ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να χύσει το αίμα των παιδιών της στο πλευρό των Αμερικανών Συμμάχων, όπως το έχει πράξει και άλλες φορές.
Ένα από τα πιο συχνά ερωτήματα είναι το πόσο δίκιο έχει η Ρωσία και ο Πούτιν να επεμβαίνει στρατιωτικά, όταν ΗΠΑ , ΝΑΤΟ και ΕΕ έχουν φτάσει σε απόσταση αναπνοής από τη Μόσχα. Η Κυβέρνηση της Ελλάδας εκτός από τις βάσεις, θέλει να πρωτοστατεί στις κυρώσεις της ΕΕ αλλά και να κάνει αποστολές πολεμικού υλικού στην Ουκρανία δηλώνοντας ότι όπως πάντα βρίσκεται στη γνωστή πλευρά , γιατί έτσι θα έχει καλύτερη ” μεταχείριση” στον αντιδραστικό ανταγωνισμό με την αστική τάξη της Τουρκίας . Δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνει τις συνέπειες αλλά όντας εξαρτημένη η αστική τάξη της Ελλάδας, με ελάχιστες φωνές που προσπαθούν να κρατήσουν αποστάσεις , έρχεται αντιμέτωπη με το Κυπριακό του ’74 τα Ίμια και τους άλλους ανταγωνισμούς σε Αιγαίο και Κύπρο.
Μπορεί τα δυο προηγούμενα χρόνια να ‘θυσίασε’ το λαό στην πανδημία για να δουλέψει η ‘βαριά (τρομάρα τους) βιομηχανία’ του τουρισμού αλλά και για φέτος αυτή κινδυνεύει να γίνει φύλλο και φτερό μπροστά στους γενικούς και τοπικούς ανταγωνισμούς.
Το ερώτημα ποιος και πόσο δίκιο έχει στα γεγονότα της Ουκρανίας , ο εισβολέας Πούτιν “ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ” κινδυνεύει να οδηγήσει στο να συνταχθεί κάποιος με τον ένα η τον άλλον από τους αντιμαχόμενους , που κλιμακώνουν λυσσαλέα τους ανταγωνισμούς τους αλέθοντας στις μυλόπετρες της διαπάλης χώρες και λαούς. Μπαίνει αμείλικτο και σιωπηρό ότι πρέπει να τεθεί στην πρώτη γραμμή το ερώτημα :
Ποιές είναι οι συνέπειες αυτού του πολέμου , πόσο πλησιάζει ο πόλεμος να επεκταθεί και σε άλλους εμπλεκόμενους και υποστηρικτές της μιας ή της άλλης πλευράς καθώς και ότι η πολεμική αναμέτρηση μπορεί να πυροδοτήσει και άλλες εστίες ( Αιγαίο, Βαλκάνια και όχι μόνο).
Οι εργαζόμενοι και οι λαοί απέναντι στον ορυμαγδό της προπαγάνδας και των διαστρεβλώσεων των αντιμαχόμενων ΡΩΣΙΑ – ΗΠΑ- ΝΑΤΟ -ΕΕ, που σκοπό έχουν την υποταγή των λαών, αλλά και μέσω των σοβινισμό και της ” υπεράσπισης της πατρίδας ” να αποσπάσουν την “συστράτευση των λαών τους ” ώστε αδιαμαρτύρητα να γίνουν κρέας για τα κανόνια χρειάζεται να ασχοληθούν με το δίκιο και τα συμφέροντα των λαών και το πώς και από ποιούς καταπατούνται.
Εχει ζωτική σημασία για την ύπαρξη των λαών και την επιβίωση τους να προβάλλουν αντίσταση, να καταλαγιάσουν τον πόλεμο, να καλλιεργήσουν δεσμούς αλληλεγγύης και πάλης με τους γειτονικούς λαούς, ενάντια στους πολεμοκάπηλους , το φασισμό και τους πατριδοκάπηλους.
Η Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ ας είναι έμπνευση για τα κινήματα αλληλεγγύης.
Η καταγγελία των ιμπεριαλιστών και των υποτακτικών τους, η εναντίωση στους άδικους πολέμους, οι μαζικοί αγώνες αντίστασης και αλληλεγγύης είναι το σημαντικότερο και ζωτικό καθήκον σήμερα και πολυτιμότερη συμπαράσταση στον δοκιμαζόμενο λαό της Ουκρανίας. Οι λαοί δεν έχουν τίποτα άλλο να αντιπαραθέσουν παρά μόνο τον δικό τους αγώνα. Εμπεριστατωμένη παρουσίαση της κατάστασης και των εξελίξεων στην Ουκρανία βρίσκεται στο άρθρο ” Η Ουκρανία στο μάτι του Κυκλώνα” του Βασίλη Σαμαρά που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ” Προλεταρική Σημαία” στις 19 Φλεβάρη του ’22, λίγες μόνο μέρες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Πολύ σημαντικό εκτιμώ ότι είναι το άρθρο “Ο Πόλεμος δεν ξεκίνησε χθες, δεν θα τελειώσει αύριο” του ίδιου συγγραφέα , δημοσιευμένο στην “Προλεταριακή Σημαία”, 5 Μάρτη του ’22.
Εκτός από την ενημέρωση που δίνουν στον αναγνώστη θα ήταν σημαντικό να δώσουν αφορμές για διάλογο και έκφραση απόψεων, πάνω σ΄ ένα ζήτημα που απασχολεί και επηρεάζει άμεσα όλους μας.
Βασίλης Μούκας, Πρ. Δήμαρχος Παραμυθιάς ΚΚΕ (μ-λ) Θεσπρωτίας
Join the Conversation