Βλέποντας στο χώρο του παλαιού Δημοτικού σχολείου Παραμυθιάς, στο κέντρο της πόλης ,εργάτες να δουλεύουν , χαρά και συγκίνηση μου προξένησε.
Σχολείο που έμαθα τα πρώτα μου γράμματα , όπως και άλλοι πολλοί σαν εμένα, που πέρασαν τα μαθητικά τους χρόνια σ΄ αυτό, ένιωσα μια ανακούφιση ότι ο χώρος και ο τόπος δεν θα ρημάξει.
Έφερε επίσης στην μνήμη μου το άρθρο που είχα γράψει το έτος 1999 στην εφημερίδα ¨ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ¨ για το εν λόγω κτίριο με τίτλο: «Σκέψεις: Παραμυθιά-¨Δωρεά Βούλγαρη¨- Νέος ρόλος»:
Επιτέλους η χρόνια εγκατάλειψη έλαβε τέλος. Χρηματοδοτήσεις χαμένες ,νέα δωρεά από οικογένεια Βούλγαρη χαμένη, κουβέντες και σκέψεις για την χρήση του πολλές μέχρι σήμερα, έχουν λάβει τέλος.
Επιλεγείσα χρήση: «Πολυχώρος Τέχνης, Ιστορίας, Πολιτισμού και Εκπαίδευσης».
Ελπίζω η επιλογή της χρήσης να φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα για την μαρτυρική μας πόλη την ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ .
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην παρούσα δημοτική αρχή που δεν άφησε (και αυτή) την ευκαιρία να πάει χαμένη, όπως πολλές άλλες στο παρελθόν .
Καλή επίβλεψη του έργου και στενή συνεργασία με την εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο θα φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα στην υλοποίηση του έργου.
Η ιστορία και οι μνήμες του κτιρίου, αλλά και της μαρτυρικής μας Πόλης, της ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ μας, το αξίζουν.
ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΜΑΘΗΤΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ-¨ΔΩΡΕΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ¨
Join the Conversation