Λίγες μόνο ημέρες μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά, προσπαθούμε ακόμα να προσαρμοστούμε στην απώλειά της. Αναπόφευκτα τα αισθήματα λύπης και πόνου εναλλάσσονται με μνήμες, αξιολογήσεις, αποτιμήσεις.
Δεν θα σταθώ σε γεγονότα τα οποία είναι σε όλους γνωστά, όπως την ανεκτίμητη προσφορά της αείμνηστης Φώφης στην αυτοδιοίκηση, στη κεντρική πολιτική σκηνή, στο Κοινοβούλιο, στην διάσωση του ΠΑΣΟΚ από τη διάλυση, στη συνένωση των δυνάμεων της κεντροαριστεράς και στη δημιουργία και εδραίωση του ΚΙΝΑΛ, ως τρίτου πόλου της πολιτικής σκηνής. Θα επιμείνω σε ένα στοιχείο που καθόριζε την πολιτική, αλλά και την προσωπική της στάση.
Και αυτό δεν είναι άλλο παρά η ανεπιφύλακτη εμπιστοσύνη που έδειχνε στη νέα γενιά. Εμπιστοσύνη που δεν έμενε μόνο στα λόγια (όπως συμβαίνει συνήθως με τους παραδοσιακούς πολιτικούς) αλλά μετουσιώθηκε σε πράξεις.
Καίριες θέσεις του κομματικού μηχανισμού σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, τις εμπιστεύτηκε σε νέους ανθρώπους. Και αυτό έγινε χωρίς να παραγκωνισθούν τα παλαιότερα και έμπειρα στελέχη.
Υπό την σοφή της καθοδήγηση το μείγμα παλαιών και νέων «έδεσε» και λειτούργησε αποτελεσματικά. Και για το λόγο αυτό, αφήνει στη διάδοχη κατάσταση ένα κόμμα με ιστορία, αλλά και με προοπτική.
Ανήκω και εγώ στην κατηγορία αυτή των νέων ανθρώπων, τους οποίους εμπιστεύτηκε η Φώφη Γεννηματά. Όλοι μας πρέπει να αισθανόμαστε το βάρος της ευθύνης που έχουμε.
Και όλοι μας πρέπει να δίνουμε συνεχώς τον καλύτερο εαυτό μας, ώστε να δικαιώσουμε αυτήν την κεντρική πολιτική επιλογή της. Αυτό θα είναι ο καλύτερος φόρος τιμής στη μνήμη της.
Join the Conversation