Εάν θέλει κάποιος να παρακολουθήσει χωρίς διαστρεβλώσεις και παραποιήσεις, αλλά με πολλά και ακριβή στοιχεία, τους ιστορικούς αγώνες των Σουλιωτών από το 1820 έως και το 1829, δεν έχει παρά να διαβάσει το βιβλίο του Νίκου Ασημακόπουλου “Η συμβολή των Σουλιωτών στην Επανάσταση του 1821- Τα περήφανα βουνά του Σουλίου”, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Βεργίνα”.
Στις 575 σελίδες του τόμου αυτού είναι αναλυτικά καταγεγραμμένες οι δράσεις των Σουλιωτών, που παρ΄ όλο, που τα βουνά του Σουλίου, όχι οι ψυχές των Σουλιωτών, είχαν υποταχθεί στον Αλή πασά, αυτοί, όσοι είχαν απομείνει, λίγοι, αλλά γενναίοι, συνέχισαν να δίνουν το αίμα τους για την ελευθερία της σκλάβας πατρίδας.
Ο κ. Ασημακόπουλος πέτυχε, κατά τη γνώμη μας, κάτι πολύ σημαντικό: Χωρίς λεκτικές υπερβολές και ιστορικές αυθαιρεσίες, με μόνη των παράθεση των γεγονότων, μέσα από πλούσια βιβλιογραφία, συνέθεσε το μωσαϊκό της ηρωικής ματωμένης προσφοράς των Σουλιωτών προς την Πατρίδα και παρουσιάζει ολοζώντανα το κλίμα της εποχής, που κυριαρχούνταν από αυτοθυσιαστική διάθεση.
Με μια εξαντλητική και εκ των πραγμάτων μακροχρόνια και μεθοδική έρευνα των πεπραγμένων των Σουλιωτών, στηριγμένη στις επιστημονικές βάσεις της αστράτευτης ιστοριογραφίας, σε συνδυασμό με την οξύτατη αίσθησή του, δίνει ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, χρήσιμο για πολλούς.
Και παρατηρεί κανείς από τις επιμελώς συνταγμένες καταγραφές του βιβλίου αυτού ότι η λεβεντιά των Σουλιωτών, όσες και αν ήταν οι τρικυμίες, όσο και αν φυσούσαν οι εχθρικοί άνεμοι, όσο και αν ήταν ξύπνιος ο θάνατος, δεν βυθίστηκε ποτέ από τα ύψη του ουρανού κάτω στον Άδη, αλλά συνεχώς σκαρφάλωνε και ανέβαινε με το όραμα της Λευτεριάς.
Join the Conversation