H Παραμυθιά και η ευρύτερη περιοχή του Δήμου Σουλίου, αποτελεί τον ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις της πεζοπορίας καθώς τη δυνατότητα στους επισκέπτες της φύσης, ακόμα και σε αυτούς που δεν νιώθουν άνετα στο δάσος ή στο βουνό, να απολαύσουν μαγευτικές πεζοπορίες, από απλές βόλτες για όλη την οικογένεια μέχρι απαιτητικές διασχίσεις μεγάλου μήκους.
Αρκετά από τα μονοπάτια είναι πλέον σηματοδοτημένα και περιμένουν τον λάτρη των εναλλακτικών μορφών τουρισμό να τα γνωρίσει, σε ένα τοπίο με πολλές εναλλαγές που σε καμια περίπτωση δεν θα τον αφήσουν ασυγκίνητο.
Δείτε τα σημαντικότερα 6 μονοπάτια στα όρη Παραμυθιάς και Σουλίου:
1. Μονοπάτι Αρχαία Ελέα – Σταυρός
Το μονοπάτι του Σταυρού, όπως ονομάζεται από το 1779, ήταν ο κύριος δρόμος που ένωνε την Παραμυθιά με τα Σκάπετα (Σουλιωτοχώρια). ΄Αρχιζε από τον Πλάτανο της Παραμυθιάς, ανέβαινε στο σημερινό Ιστορικό Αρχείο, στις Σινιάτες, Κατασκηνώσεις, Πάνω Καριώτι, Γαλατσίδα, Αλωνάκι, Σταυρός (Αυχένας του Κορύλα) και στη συνέχεια, αφού κατέβαινε στη Φροσύνη (παλιά Κορύστιανη), κατέληγε στα υπόλοιπα χωριά του Σουλίου. Από δω πέρασε το Μάη του 1779 κι ο ΄Αγιος Κοσμάς, ο Αιτωλός, για να επισκεφτεί τα Σουλιωτοχώρια.
Κι όταν έφθασε στον αυχένα του βουνού, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ, ώστε έριξε τα μάτια του στον ουρανό κι έκανε το σταυρό του. Από τότε το μέρος αυτό ονομάστηκε Σταυρός . Από το Σταυρό η θέα είναι απερίγραπτη. Δυτικά απεικονίζεται μπροστά στον επισκέπτη σαν μια μεγάλη ζωγραφιά όλος ο κάμπος της Παραμυθιάς με τα χωριά Βέλλιανη, Καριώτι, Ξηρόλοφο, Κυρά Παναγιά, Ραχούλι, Σεβαστό, Παγκράτι, Σέλλιανη, Νιαχώρι και Μπουρδέγκα. Και ανατολικά η οροσειρά των βουνών του Σουλίου με το χωριό Φροσύνη.
Για εκατοντάδες χρόνια οι Σκαπετινοί ανεβοκατέβαιναν το ελικοειδές μονοπάτι του Σταυρού για αγοροπωλησίες στην Παραμυθιά Μετέφεραν σ’ αυτήν προς πώληση με τα ζώα δασικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και αγόραζανό,τι είχε ανάγκη το σπίτι. Οι Σκαπετινές, ζαλικωμένες και αγκομαχώντας έφερναν προς πώληση κυρίως καυσόξυλα στην πρωτεύουσα της Επαρχίας Σουλίου. Και επέστρεφαν πάλι φορτωμένες με ψώνια, διανύοντας την πολύωρο διαδρομή (οκτάωρη πήγαινε – έλα, σύμφωνα με γραπτές πληροφορίες). Το μονοπάτι του Σταυρού συντηρούσαν με προσωπική εργασία οι κάτοικοι των Σουλιωτοχωριών. Τις εργασίες επιδιόρθωσής του πραγματοποιούσαν κυρίως την άνοιξη, ή μετά από κάθε δυνατή νεροποντή.
2. Μονοπάτι Αγίου Αρσενίου
O Άγιος Αρσένιος Χρυσαυγής ( Βέλλιανης ) στη Παραμυθιά είναι ένα πανέμορφο εκκλησάκι κυριολεκτικά χτισμένο μέσα σε βράχο. Βρίσκεται μέσα σε σπήλαιο, στις πλαγιές του όρους Γκορίλα Παραμυθιάς, στο τέλος μιας υπέροχης ορειβατικής διαδρομής. Από το σημείο αυτό θωρεί περήφανα από υψόμετρο 1200 μέτρων, την κοιλάδα της Παραμυθιάς με τα διάσπαρτα ποικίλα και όμορφα χωριά της (Χρυσαυγή, Καριώτι, Δαφνούλα, Παγκράτες, Καρβουνάρι, Ραχούλι, Σεβαστό και άλλα). Υπάρχουν αυτή τη στιγμή δύο μονοπάτια που οδηγούν στον Άγιο Αρσένιο. Το πρώτο και ευκολότερο από τα δύο ξεκινά από την τοποθεσία Καριώτι ακριβώς μετά από το νεόκτιστο παρατηρητήριο στις πλαγιές αριστερά του σπηλαίου που πρόσφατα ξεκίνησε να συντηρείται και να διαμορφώνεται κατάλληλα για πεζούς. Συνεργεία έχουν ήδη τοποθετήσει κορμούς και έχουν φτιάξει τεχνητά σκαλοπάτια πάνω στα βράχια. Επιπλέον έχουν καθαριστεί από βάτα και θάμνους που καθιστούσαν την μετάβαση δύσκολη. Τα έργα αυτή τη στιγμή ( 07/09/2014) είναι σε πλήρη εξέλιξη και πλησιάζει η ολοκλήρωσή τους. Το δεύτερο και πολύ πιο δύσκολο μονοπάτι ξεκινά 600 μέτρα από τον αρχαιολογικό χώρο της Ελέας, ακολουθώντας χωματόδρομο αμέσως μετά το πάρκινγκ που βρίσκεται εκεί.
Αρχικά η ανάβαση είναι σχετικά ομαλή, όμως όσο ανεβαίνει τόσο δυσκολεύει καθώς σε διάφορα σημεία της διαδρομής απαιτείται σκαρφάλωμα με τα χέρια σε βράχους με απότομη κλήση. Επιπλέον καθ’όλο το μήκος της πορείας υπάρχουν σε αρκετά σημεία ετοιμόρροπες πέτρες που την καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη και επικίνδυνη. Γι” αυτό το λόγο απαιτείται σημαντική ορειβατική εμπειρία και προσοχή για να γίνει η μετάβαση από εδώ. Όποιο μονοπάτι και να επιλεγεί τελικά, το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομορφιά του άγριου τοπίου μαγεύει και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Η θέα κόβει κυριολεκτικά την ανάσα και είναι ανεμπόδιστη καθώς μέρα με καθαρή ατμόσφαιρα φαίνεται το Ιόνιο πέλαγος και τα νησιά της Κέρκυρας και των Παξών. Στην κορυφή, το σπήλαιο που εδράζεται ο Άγιος παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον καθώς από διάφορα σημεία του πέφτουν σταγόνες πεντακάθαρου νερού ενώ λίγο πιο μέσα υπάρχει σιδερένια σκάλα που οδηγεί ψηλά σε πλάτωμα όπου ακούγεται καθαρά η ροή μίας πηγής.
Το εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο σε αυτόν, στεγάζεται δεξιά του σπηλαίου όπως το βλέπουμε από το εξωτερικό και χωρίζεται από σιδερένια πόρτα από το ξύλινο μπαλκόνι του! Λέγεται ότι ο ίδιος ο Άγιος Αρσένιος ασκήτεψε παλαιότερα εδώ και γιαυτό κάθε χρόνο αρχές Μαΐου που είναι η εορτή του, ανεβαίνει παπάς με πλήθος πιστών για την τέλεση λειτουργίας. Πολλοί μάλιστα από αυτούς διανυκτερεύουν με αντίσκηνα στο εσωτερικό του σπηλαίου. Όπως και να το δει κανείς, αξίζει και με το παραπάνω να επισκεφτείτε τον Άγιο Αρσένιο καθώς αποτελεί μοναδική εμπειρία και η απίστευτη θέα θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω. Η περιοχή προσφέρει και άλλα αξιοθέατα όπως είναι η Αρχαία Ελέα ενώ πριν φύγετε μπορείτε να απολαύσετε ένα πλουσιοπάροχο γεύμα στις ταβέρνες της περιοχής.
3. Ιστορικό Μονοπάτι Σκάλα της Τζαβέλαινας – Πηγάδια Σουλίου
Η Σκάλα Τζαβέλαινας είναι ένα πανέμορφο μονοπάτι το οποίο ξεκινά έξω από το χωριό Γλυκή στον Αχέροντα. Κρίνεται ως επιτακτική ανάγκη για όσους επισκέπτονται τις Πηγές του Αχέροντα, να διασχίσουν το συγκεκριμένο μονοπάτι, καθώς η περιοχή αποτελεί από μόνη της ένα «ποίημα της φύσης«. Για να βρείτε τη Σκάλα της Τζαβέλαινας, πρέπει αρχικά να στρίψετε αριστερά αμέσως μετά την μεταλλική γέφυρα στη Γλυκή. Μετά από 500 περίπου μέτρα ο δρόμος διακλαδίζεται σε δύο παράδρομους ο αριστερός εκ των οποίων οδηγεί κατηφορικά στον ίδιο το ποταμό. Ο δεύτερος θα σας οδηγήσει σε μία αλάνα όπου πρέπει να αφήσετε το αυτοκίνητό σας και να συνεχίσετε με τα πόδια. Εκεί ουσιαστικά ξεκινά και το μονοπάτι. Σκάλα Τζαβέλαινας – Αρχή Μονοπατιού Δεν είναι τυχαίο που η Σκάλα της Τζαβέλαινας έχει αγαπηθεί από χιλιάδες ταξιδευτές και ορειβάτες που την επισκέπτονται κάθε χρόνο.
Το τοπίο σε αφήνει εμβρόντητο καθώς το μονοπάτι περιστοιχίζεται από επιβλητικά όρη με πλούσια βλάστηση και στο αριστερό χέρι χαμηλά μέσα στα πελώρια πλατάνια ρέει περήφανα ο ποταμός Αχέροντας. Το ίδιο το μονοπάτι πολύ συχνά διακλαδίζεται σε άλλα δευτερεύοντα μονοπάτια που είτε οδηγούν χαμηλά στο ποταμό, είτε ψηλότερα στο βουνό. Σε αυτό το σημείο βγήκε η παρακάτω πανοραμική φωτογραφία. Περίπου 100 μέτρα πιο κάτω συναντάμε ένα σκοτεινό τούνελ το οποίο περνά κυριολεκτικά μέσα από το βράχο. Στο ίδιο σημείο υπάρχει και περιμετρικό μονοπάτι για να περάσει κάποιος απολαμβάνοντας χαμηλότερα τον ποταμό που διασχίζει το φαράγγι ανάμεσα από πανύψηλα πλατάνια.
Μετά το τούνελ, το μονοπάτι μικραίνει αρκετά σε πλάτος και γίνεται δύσβατο. Συνίσταται λοιπόν προσοχή από εδώ και πέρα καθώς υπάρχουν σημεία που γίνεται ιδιαίτερα απόκρημνο. Από το σημείο αυτό φαίνεται καθαρότερα στο βάθος το κάστρο Κιάφα και ένα παρατηρητήριο που αποτελεί την επόμενη στάση. Λίγο πριν το τούνελ βγήκε η παρακάτω πανοραμική φωτογραφία. Μετά από περίπου 5 λεπτά περπάτημα σε στενό πλέον μονοπάτι, συναντάμε στο αριστερό χέρι ένα παρατηρητήριο να υψώνεται τοποθετημένο πάνω σε βράχο. Η θέα από εκεί κόβει την ανάσα καθώς φαίνεται ξεκάθαρα το μεγαλείο της περιοχής. Ίσια μπροστά υψώνεται επιβλητικό το Κάστρο Κιάφας στο Σούλι το οποίο αποτελεί το τέρμα της διαδρομής. Αριστερά διακρίνεται και το ιστορικό Κούγκι. Αντίθετα και μέσα από το φαράγγι φαίνεται το χωριό της Γλυκής από όπου και ξεκινήσαμε.
Το παρατηρητήριο αποτελεί ιδανική ευκαιρία για ολιγόλεπτη ξεκούραση πριν ξεκινήσει κατηφορικά πλέον το μονοπάτι που οδηγεί στο Γεφύρι Αχέροντα. Στο παρατηρητήριο βγήκε η παρακάτω πανοραμική φωτογραφία. Παρακάτω το μονοπάτι κρύβεται κάτω από αγέροχα δέντρα μέσα σε δασύλλιο ενώ συνεχίζει κατηφορίζοντας. Μετά από 200 περίπου μέτρα συναντάμε κατάλληλη ταμπέλα που απεικονίζει ένα χάρτη της περιοχής και δίνει οδηγίες, καθώς εδώ υπάρχουν δύο επιλογές. Ή θα συνεχίσετε κανονικά το μονοπάτι κατηφορικά προς την Γέφυρα Αχέροντα ή θα ακολουθήσετε αυτό που οδηγεί στο Τρίκαστρο και στις Πύλες του Άδη.
4. Μονοπάτι Αγία Τριάδα – Ανεμόρραχη – Λαμπανίτσα
Η διαδρομή ξεκινάει από το ξωκλήσι της Αγ. Τριάδας. Η πρόσβαση στο σημείο γίνεται από τον δρόμο Σαλονίκη – Ελαταριά (Λαμπανίτσα) όπου κατευθυνόμενοι για την Λαμπανίτσα μετά την διασταύρωση για Βερενίκη υπάρχει μετά από 1 χλμ (Θέση Σταυρός) πινακίδα για την Αγ. Τριάδα.
Από την Αγ. Τριάδα και συγκεκριμένα από τον χώρο συνεστίασης, που υπάρχει πάνω από την εκκλησία, ξεκινάει μονοπάτι όπου μας οδηγεί σε ένα μικρό λιβάδι με «ίχνη» πέτρινης περίφραξης. Από το σημείο αυτό είναι εμφανές ο επόμενος προορισμός, το ύψωμα 1107. Ανεβαίνοντας για περίπου 40 λεπτά φτάνουμε στην κορυφή. Από το σημείο αυτό αποκτούμε ορατότητα προς την Ανεμόρραχη (1265μ.) αλλά και την Χιονίστρα (1643μ) που βρίσκεται πίσω αριστερά της. Να αναφέρουμε ότι ακριβώς στην κορυφή υπάρχουν υπολείμματα οχυρωματικών έργων (χαρακώματα) πιθανώς από την δεκαετία του 1940. Ξεκινώντας για την Ανεμόρραχη κατεβαίνουμε στο διάσελο με το έδαφος να μην μας δημιουργεί προβλήματα, αρκετά βατό με ίχνη από μονοπάτι, που μας οδηγεί μετά από 30 λεπτά στην Ανεμόρραχη.
Η κορυφή εάν και με λιγότερο υψόμετρο από τις γύρω βρίσκεται σε θέση όπου με καλή ορατότητα μας δίνει μια πανοραμική άποψη των περισσότερων βουνών της Ηπείρου. Έτσι στον Νότο βλέπουμε τον Γκορίλα (1658μ.), στα ΝΔ την Χιονίστρα, στα ΒΔ την Μουργκάνα (1805 μ.) να υψώνεται πίσω από το καμένο Τσάβαλο (1260μ) . Στα Βόρεια διακρίνεται η Νεμέρτσικα (2208 μ.) και να ακολουθεί προς Ανατολικά η Τύμφη (2499 μ.), το Μιτσικέλι (1810 μ.), το Περιστέρι (2294 μ.),τα Τζουμέρκα ( 2429 μ,) και πιο κοντά Ανατολικά η κορυφή του Ολύτσικα (Τόμαρος) (1971 μ.).
Αφήνοντας την Ανεμόρραχη με δυτική πορεία κατεβαίνουμε με προσοχή στον επόμενο αυχένα, προσπαθώντας να μην παρεκκλίνουμε νότια γιατί έχοντας μπει σε ελατοδάσος πολλοί πεσμένοι κορμοί θα μας εμποδίσουν να διατηρήσουμε την πορεία μας. Στην βάση του αυχένα θα συναντήσουμε ερείπια (πιθανώς) από μικρή στάνη. Σιγά – σιγά θα ανέβουμε στο επόμενο ύψωμα όπου από κει γίνεται ορατό μονοπάτι που θα μας οδηγήσει διασχίζοντας την βάση της Χιονίστρας στον χωματόδρομο πάνω από την θέση Κουτσούπι. Ο χωματόδρομος θα μας οδηγήσει στον αυχένα στην βάση από το Χασοβούνι. Ανεβαίνοντας λίγο (20 μ.) προς το Χασοβούνι υπάρχουν ερείπια από σπίτι κάτω από τα επιβλητικά έλατα.
Ακολουθώντας για λίγο τον δρόμο που κατεβήκαμε από το Κουτσούπι για 50 μ. περίπου, στρίβουμε αριστερά για να πάρουμε το μονοπάτι για το Χωριό της Λαμπανίτσας. Αρχικά το μονοπάτι είναι δυσδιάκριτο κατεβαίνοντας. Όμως, εάν και οι πεσμένοι κορμοί ελάτης φράζουν το μονοπάτι, αυτό σε πολλά σημεία είναι αρκετά καθαρό. Γενικά αυτό που προσέχουμε είναι κατεβαίνοντας να βρισκόμαστε για τα πρώτα 600 μ. με την κοίτη της ρέματος (Λακκιάς) στο αριστερό μας χέρι. Το μονοπάτι θα μας οδηγήσει στην κοίτη της Λιακκιάς και θα μας περάσει στην απέναντι “όχθη” . Από το σημείο αυτό το μονοπάτι είναι καλά διατηρημένο και μας προσφέρει μια ευχάριστη κατάβαση μέσα στα έλατα με το επιβλητικό γκρεμό του Γλιστερού στα δεξιά να μας “επιβλέπει”. Φτάνοντας χαμηλά στη Λακκιά στη θέση Χαλίκι το μονοπάτι παίρνει Δυτική πορεία και θα μας οδηγεί στην εκκλησία της Παναγιάς και αμέσως μετά στο άνω μέρος του χωριού, στην κεντρική βρύση.
Στο σημείο αυτό δίνεται η δυνατότητα εάν έχετε αρκετό χρόνο να κάνετε μια περιήγηση στα ερείπια του χωριού από τον “δρόμο” – μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν δεκαετίες πριν οι κάτοικοι του. Από την βρύση και περνώντας απέναντι στο ρυάκι θα βρεθούμε στην παλιά βρύση του χωριού (με επιγραφή κατασκευής το 1954) και κοιτώντας βόρεια προς την πλαγιά θα εντοπίσουμε το παλιό μονοπάτι. Ακολουθώντας το μετά από λίγα μέτρα στο δεξί μας χέρι θα βρούμε ένα εικόνισμα που πιθανώς σηματοδοτούσε την άνω είσοδο στο κυρίως χωριό. Η ημικυκλική πορεία που θα ακολουθήσουμε στην πλαγία θα μας φέρει μέσα από τα χαλάσματα των σπιτιών του χωρίου δίνοντας την δυνατότητα να παρατηρήσουμε την εσωτερική διαρρύθμιση τους και να περπατήσουμε στα καλντερίμια, στα σημεία όπου η δόμηση του χωριού ήταν πυκνή.
Αξίζει μια παρέκκλιση της πορεία μας για να κατεβούμε για λίγο και να επισκεφτούμε το σχολείο του χωριού (που δυστυχώς το εσωτερικό του βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση) και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Ανεβαίνοντας πάλι στην πλαγιά θα οδηγηθούμε στην έξοδο της Λαμπανίτσας όπου σηματοδοτείτε πάλι από εικόνισμα (Αγ. Νικολάου). Συνεχίζουμε να ακολουθούμε το παλιό μονοπάτι πού είναι χαραγμένο στην πλαγιά απέναντι από τον ασφαλτόδρομο. Στο ορατό τέλος του το μονοπάτι θα μας κατεβάσει στην κοίτη το Λάκκου της Λαμπανίτσας (περίπου στην θέση Καλαεράκι) και τελικά θα ανεβούμε να ακολουθήσουμε τον ασφαλτόδρομο που ελίσσεται ανάμεσα στα μεγάλα έλατα. Το τέλος της διαδρομής βρίσκεται στη θέση «Σταυρός» κάτω από τον δρόμο που οδηγεί στην Αγία Τριάδα.
5. Μονοπάτι Ελαταριάς-Σέλωμα Λιβαδιού-Κορυφή Χιονίστρας (1644μ)
Το μονοπάτι υπήρξε από τις κύριες οδός πρόσβασης των κατοίκων του χωριού μέσω της θέσης Σέλωμα Λιβαδιού στην τοποθεσία – περιοχή Λιβαδιού όπου βρισκόταν οι κύριες εκτάσεις καλλιέργειας του χωριού. Η αξιοποίηση του στοχεύει την χρήση σαν κύρια διαδρομή πρόσβασης στην κορυφή του όρους Χιονίστρα 1644 μ. Πλεονέκτημα της διαδρομής είναι ότι διέρχεται μέσα από δάσος ελάτης σε μήκος 2 χλμ. και προσφέρει την πιο σύντομη πρόσβαση στην κορυφή της Χιονίστρας.
Η αφετηρία του μονοπατιού βρίσκεται 120 μέτρα μετά την προσφάτως ανακατασκευασμένη κύρια βρύση του χωριού και κάτω από τον Ιερό Ναό της Παναγίας. Εισέρχεται στο ελατοδάσος στους πρόποδες του βουνού Ραϊδοβούνι. Στην θέση Διάσχιση Χαλικιού το μονοπάτι διέρχεται μέσα στο πυκνό δάσος ελάτης πια από την ανατολική όχθη του ρέματος Χαλίκι μέχρι την θέση Σέλωμα Λιβαδιού Αφού ακολουθήσει χωματόδρομο μήκους 300 μ μέχρι την θέση Αλογότρυπα αμέσως μετά ξεκινάει το τμήμα του μονοπατιού μέχρι το πρώτο μεγάλο πλάτωμα, πριν την συνέχιση της ανάβασης στην δυτική πλαγιά της κορυφής Κακούσι.
Η ανάβαση από το μικρό Λούκι οδηγεί στο δεύτερο το πλάτωμα στη θέση Γούρες. Από το σημείο ξεκινάει το μέρος της διαδρομής όπου ακολουθεί την ανατολική πλαγιά της Χιονίστρας μέχρι τη θέση Χιονότρυπα Πρόκειτε για οπή στην βραχώδη βορειοανατολική πλαγιά διαμέτρου περίπου 5μ και βάθους τουλάχιστον 8 μ. Βάση στοιχείων κυρίως ιστορικών στο πυθμένα της καταγραφόταν η ύπαρξη πάγου ακόμα και τους θερινούς μήνες και ορισμένοι κάτοικοι κατερχόταν για την συλλογή του και την χρήση ή πώληση του σαν μέσο ψύξης.
Το τελευταίο κομμάτι που συνεχίζει στην κόψη δυτικής και ανατολικής πλαγιάς μέχρι την ομώνυμη κορυφή σε υψόμετρο 1644 μ.
6. Μονοπάτι Καλαεράκι – Χιονίστρα
Το μονοπάτι στον παρελθόν προσέφερε πρόσβαση σε μικρές καλλιεργήσιμες εκτάσεις στην βόρεια πλαγιά του Όρους Ανεμόραχη (1265 μ.) καθώς σε μια από της πιο γνωστές πηγές της περιοχής την Πηγή Καλοεράκι.
Η αξιοποίηση του εν λόγω μονοπατιού έγκειται στην χρήση του σαν εναλλακτική διαδρομή ανάβασής στο όρος Χιονίστρας (1644 μ) καθώς μετά το Σέλωμα της Ανεμόραχης ακολουθώντας την κορυφογραμμή προς τα δυτικά συναντά το μονοπάτι Ελαταριάς – Χιονίστρας Η αρχή της διαδρομής βρίσκεται στην Θέση Μολοκοπιό σε απόσταση 1 Χλμ πριν το Χωριό της Ελαταριά. Στο σημείο υπάρχει βρύση με νερο που κατεβαίνει από την Πηγή Καλοεράκι.
Το μονοπάτι οδηγεί μέσα από ένα πυκνό ελατοδάσος σε μια από τις πιο γνωστές πηγές του Χωριού, το Καλοεράκι οπού η ονομασία της προκύπτει παραφράζοντας… το Καλό Νερό. Συνέχεια το μονοπάτι οδηγεί σε έναν αυχένα με την ονομασία Σέλωμα Ανεμόραχης. Στο σημείο αυτό ο επισκέπτης έχει την δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ: Της διαδρομής προς το Πάνω Ζώη με απώτερο στόχο την κορυφή της Χιονίστρας 1644 μ, ή να επισκεφτεί την κορυφή τις Ανεμόραχης 1265 μ. που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το Σέλωμα. Για τον επισκέπτη που θα συνεχίσει προς την Χιονίστρα θα φτάσει στη βάση του βουνού όπου εκεί θα ακολουθήσει το Μονοπάτι της Χιονίστρας (Κίτρινη Διαδρομή).
Join the Conversation