Το Εμπορευματικό Κέντρο Θεσπρωτίας ή Επιχειρηματικό Πάρκο όπως επίσης αναφέρεται, αίτημα τουλάχιστον δύο δεκαετιών, ήταν και είναι το σημαντικότερο έργο αναβάθμισης του λιμένα και όλου του νομού.
Θα έδινε την δυνατότητα στην περιοχή να αναδειχθεί όχι μόνο ως κόμβος συνδυασμένων μεταφορών, αλλά και να αξιοποιήσει πλήρως, προς όφελος της ανταγωνιστικότητας και της οικονομίας, τις δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που της παρέχουν η Εγνατία οδός και το λιμάνι.
Σύμφωνα με τον Ο.Λ.ΗΓ. : Το συνολικό κόστος κατασκευής του Εμπορευματικού Κέντρου εκτιμάται σε 7.616.167 ευρώ (με ΦΠΑ) και έχει ενταχθεί στο έργο Adri-Up(συνολικού προϋπολογισμού 8.882.000 ευρώ άνευ Φ.Π.Α. ως μη επιλέξιμος) και θαχρηματοδοτηθεί κατά 30% από την Ευρωπαϊκή Ένωση (C.E.F.), κατά 50% από τοΠρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) και κατά 20% με ίδια συμμετοχή.
Ανεπίσημες πληροφορίες, που διακινήθηκαν στα μέσα του 2020, ανέφεραν το έργο έχει απενταχθεί.
Δημιουργεί όμως απορία η σιωπή όλων και κυρίως των διοικούντων του ΟΛΗΓ , που μετά την πανηγυρική έγκριση χρηματοδότησης του έργου ( ως επικεφαλής εταίρος) και μετά από τους διθυραμβικούς λόγους και τις ανακοινώσεις, πλέον τηρούν σιγή ιχθύος.
Έχει οριστικοποιηθεί η απένταξη; Από ότι φαίνεται , ναι. Υπάρχουν ευθύνες για την απένταξη;
Αν δούμε λίγο το ιστορικό των γεγονότων προκύπτει ότι ίσως να υπάρχουν σημαντικές ευθύνες .
Το έργο ξεκίνησε το 2015 και μετά από παλινωδίες στο Δ.Σ. του ΟΛΗΓ σχετικά με την ανάθεση των μελετών ανακηρύχθηκε ανάδοχος το 2016 ο μοναδικός συμμετέχων με πολύ μικρή έκπτωση( σύνηθες στον ΟΛΗΓ την τελευταία πενταετία) .
Ακολούθως έπρεπε να περάσουν παραπάνω από 3 χρόνια, με ενδιάμεσο σταθμό μία συμπληρωματική σύμβαση ( με πολλές παρατυπίες) στον ίδιο ανάδοχο, για να «καταφέρουν» να υποβάλλουν τον φάκελο του έργου προς έγκριση τις 5-7-2019. (εδώ να θυμίσουμε ότι 7-7-2019 έγιναν οι βουλευτικές εκλογές).
Το πλέον δυσάρεστο όμως είναι ότι ο φάκελος φαίνεται ότι είχε, σύμφωνα με έγγραφο της αρμόδιας διεύθυνσης του Υπουργείου, σοβαρές ελλείψεις και προβλήματα.
Δηλαδή παρά τα 3 χρόνια που μεσολάβησαν και τα άνω των 300 χιλ. ευρώ που εκταμιεύθηκαν, οι μελέτες δεν ήταν πλήρεις προς έγκριση.
Διορθώθηκαν αυτά τα σφάλματα και οι ελλείψεις; Μάλλον όχι. Έχουμε Α.Ε.Π.Ο. για το Ε.Κ.; Έχουμε Κ.Υ.Α. για το Ε.Κ.;
Ο ανάδοχος όμως εξοφλήθηκε πλήρως και για τις δυο συμβάσεις, αρχική και συμπληρωματική.
Ποιος πολίτης θα εξοφλούσε π.χ. ένα μηχανικό για μία άδεια και δεν θα ζητούσε τα λεφτά του πίσω , εφόσον τελικά δεν εκδόθηκε;
Τι έχει γίνει εδώ με την συνολική διαχείριση του προγράμματος;
Αν το πρόβλημα τελικά ήταν η θέση (εντός του ΒΙΟΠΑΘΕ) γιατί οι μελετητές δεν το εντόπισαν εγκαίρως σε συνεννόηση με το Υπουργείο για να γίνει τροποποίηση και να προχωρήσει το έργο; Πως είναι δυνατόν 3 ολόκληρα χρόνια να μην επισκέφθηκαν το Υπουργείο ( στην έδρα τους στην Αθήνα) να συζητήσουν και να προετοιμάσουν αυτό το μεγάλο έργο ; Μια απλή άδεια βγάζεις και πας δέκα φορές στον αρμόδιο υπάλληλο!
Η διοίκηση ήξερε τα προβλήματα; Προφανώς! Τι έκανε για να τα αντιμετωπίσει; Η νέα διοίκηση τι έχει κάνει;
Αναπάντητα ερωτήματα που ο καθένας μας θέτει, όσον αφορά την διαφάνεια στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος και κυρίως τον τρόπο που ως λάφυρο και με καθεστωτικές νοοτροπίες αντιμετωπίζουν τους δημόσιους οργανισμούς οι κομματικά διορισμένες διοικήσεις.
Η κινέζικη παροιμία λέει « Όταν ο σοφός δείχνει το φεγγάρι, ο ανόητος κοιτάζει το δάχτυλο».
Θεμιτό είναι να «καμαρώνεις» επειδή έκανες 50 μέτρα πλακόστρωτο και 100 μέτρα ποδηλατόδρομο με κόστος 20 χιλ. ευρώ , αλλά όταν έχεις αποτύχει στα μεγάλα και σημαντικά τι απολογισμό έχεις να παρουσιάσεις τελικά; Όταν χάνονται 5 εκ. ευρώ από το Adri-Up;
Όταν ο πήχης είναι οι χειρότεροι προηγούμενοι και επόμενοι, πρέπει να επαίρεσαι εάν είσαι ο μονόφθαλμος στους τυφλούς;
Όμως η «ανίερη» σύμπραξη των αντίπαλων κομματικά διορισμένων για τη συκοφάντηση και την εξόντωση αυτών που εντοπίζουν και αναδεικνύουν τα προβλήματα, δημιουργεί εύλογες απορίες για το ποια είναι τα κοινά συμφέροντα που τους ενώνουν και για την ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Οι δε Μαυρογυαλουρικές επιλογές διανθισμένες με πολιτική υποκρισία, και η αλληλοεπικάλυψη για το «ξέπλυμα» των ευθυνών που επιχειρείται μέσα από αυτές , θυμίζουν άλλες εποχές, και δεν έχουν θέση σε μία σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία.
Οι πολίτες πλέον ζητούν ξεκάθαρες απαντήσεις για τις παταγώδεις αποτυχίες και απαιτούν όχι μόνο προνόμια αλλά και ανάληψη ευθυνών από αυτούς που διαχειρίζονται δημόσιους οργανισμούς.
Αναστάσιος Σπ. Ευστρατίου,
Πολιτικός Μηχανικός, Msc.
Join the Conversation