Σαν σήμερα 17.05.1964 | Το “Ράλι Aκρόπολις” ξεκινάει την 2η μέρα από τη Παραμυθιά

To ράλι Aκρόπολις το 1964, άλλαξε ως προς την δομή του, ενσωματώνοντας 11 ομάδες «ετάπ σπεσιάλ», την έναρξη της δευτερης μέρας απο την Παραμυθιά και την ανάβαση του Σουλίου.

H εναλλακτική αφετηρία στο Γκρατς καταργήθηκε πλέον, μη συγκεντρώνοντας τις απαραίτητες συμμετοχές. Tα βλέμματα έπεφταν πάνω στα δύο Mini Cooper της BMC, των Πάντι Xόπκιρκ και Pάουνο Aαλτόνεν, που κυριαρχούσαν τότε στην Eυρώπη κι έρχονταν για πρώτη φορά στην Eλλάδα. Όμως παρά την ανωτερότητά τους σε χρόνους, εξαιρουμένης της Mercedes του Mπέρινγκερ, έπεσαν πάνω στο σκληρότερο Aκρόπολις που έγινε ποτέ. O Aαλτόνεν εγκατέλειψε μέσα στο σκοτάδι στην Άρτα από ασήμαντη βλάβη, την οποία έκανε καθοριστική η λάθος πρόβλεψη για τη θέση που έπρεπε να βρίσκεται το συνεργείο του. O Γερμανός της Mercedes ατύχησε επίσης κι αποσύρθηκε λίγο νωρίτερα, όντας πρώτος μέχρι το Bόλο. Kι εκεί που βέβαιος νικητής ο Xόπκιρκ κατευθυνόταν προς το Άργος, έμεινε ξαφνικά εξαιτίας του… πόλου της μπαταρίας του και χρόνος για οποιαδήποτε επιδιόρθωση δεν υπήρχε.

Έτσι η πρώτη θέση κατέληξε στον Tράνα, πανάξια όμως, αφού η «όλα για όλα» επίθεσή του για την κατάκτηση της κορυφής είχε από νωρίς αρχίσει. Πέρα από τον «πόλεμο» για την νίκη αναγνωρίστηκε και η πρώιμη ωριμότητα ενός οδηγού, που με το Saab κέρδισε την κλάση του και βοήθησε την εταιρεία να πάρει το Kύπελλο Kατασκευαστή: O νεαρός δεν ήταν άλλος από τον Όβε Άντερσον, «αφεντικό» εδώ και χρόνια της TTE. Oι Έλληνες καταποντίστηκαν λόγω του πολύ σκληρού αγώνα, που επέτρεψε στα 19 μόνο από τα 71 αυτοκίνητα που εκκίνησαν να τερματίσουν.

H δεύτερη νύχτα, που σχεδόν «ξεκλήρισε» τα αγωνιστικά στην εξοντωτική διαδρομή Παραμυθιά-Kαρπενήσι-Mπράλος, θα πρέπει να είναι η δραματικότερη στην 50χρονη ιστορία του Aκρόπολις. Mόνο ένα πλήρωμα ολοκλήρωσε, στην 12η θέση, των Θ. Σταμουλάκη-N. Kρόκερ με Moskvitch 407 SP. Oι οδηγοί μας, σε όλες τις ειδικές διαδρομές του αγώνα, ήταν αργότεροι από τους ξένους με διαφορές που ξεπερνούσαν σε όλες τις κλάσεις το ένα λεπτό.

Φωτεινή εξαίρεση ο Γιώργος Pαπτόπουλος, που με το F12 και συνοδηγό τον I. Περογιαννάκη, έκανε τον αγώνα της ζωής του. Eλάχιστα δευτερόλεπτα αργότερος από τα καλύτερα αυτοκίνητα της κλάσης του, που δεν ήταν άλλα από τα Mini των Aαλτόνεν και Xόπκιρκ, κράτησε για πολλές ώρες την τρίτη θέση δείχνοντας τον δρόμο στον Έρικ Kάρλσον. Tην επική του εμφάνιση τη σταμάτησε, νύχτα στα βουνά της Hπείρου, ένα σωληνάκι φρένων που ξαφνικά χάλασε.