Ο Κωνσταντίνος Μικρούλης, διατέλεσε Μητροπολίτης Παραμυθιάς μόλις για έναν χρόνο και 7 μήνες από 13 Φεβρουαρίου 1896 μέχρι 27 Σεπτεμβρίου 1897 καθώς τα οργανωμένα συμφέροντα της εποχής, φρόντισαν για την μετάθεση του.
Είναι ο μοναδικός Μητροπολίτης Παραμυθιάς που είχε καταγωγή από την Θεσπρωτία και πιο συγκεκριμένα από το χωρίο Τσαμαντά.
Υπήρξε προστατευόμενος του Πατριάρχη Άνθιμου του Ζ’ και του Μητροπολίτη Προύσας Ναθαναήλ. Ήταν Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής της Κωνσταντινούπολης και υπηρέτησε καθηγητής των Θρησκευτικών στις Σέρρες, στην Προύσα, στην Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη. Εχρημάτισε Μέγας Αρχιδιάκονος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Μητροπολίτης Παραμυθιάς αναδείχτηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1896. Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Προύσας Ναθαναηλ και στις 18 Φεβρουαρίου 1896 Αρχιερέας από τον Πατριάρχης Άνθιμο τον Ζ’, ύστερα από μία επιβλητική Θεία Λειτουργία που έγινε στο Πατριαρχικό Ναό.
Στην Παραμυθιά η υποδοχή του νέου Μητροπολίτη, πραγματοποιήθηκε στην Μεγάλη Πέμπτη του 1896, με κάθε μεγαλοπρέπεια. Η διακονία του στην Μητρόπολη Παραμυθιάς υπήρξε γόνιμη και καθώς μεγάλωσε στην Θεσπρωτία, ζούσε έντονα το δράμα των κατοίκων της περιοχής εξαιτίας της τρομοκρατίας των Τούρκων φεουδαρχών στους οποίους ύψωσε το ανάστημα του.
Δεν δίστασε να καταγγείλει στο Διοικητή των Ιωαννίνων τις αυθαιρεσίες και καταπιέσεις του Καϊμακάμη της Παραμυθιάς Τσαπάρη, τις βιοπραγίες του Τούρκου φεουδάρχη της Παραμυθιάς Μουσταφά Πρόνιου του οποίου προκάλεσε το μεγάλο μίσος. Με ήθος ανώτερο, με εξαίρετη μόρφωση, με χαρακτήρα αδαμάντινο, δραστήριος, τολμηρός και γενναίος, προβάλλονταν για μίμηση σ’ όλους τους τότε Μητροπολίτες της Ηπείρου.
Τα οργανωμένα όμως συμφέροντα των τοπικών μπέηδων έφεραν την απομάκρυνση του απ’ την Παραμυθιὰ με τη μετάθεση του (27 Σεπτεμβρίου 1897) στην Ιερά Μητρόπολη Γάνου και Χώρας.
Οι εφημερίδες της εποχής είχαν γράψει για αυτόν:
Εφημερίδα Νεoλόγος, για την εκλογή του:
«… τεθέντων τριῶν ὑποψηφίων, τοῦ Πανοσ. Μ. Ἀρχιδιακόνου κ. Κωνσταντίνου Μικρούλη, τοῦ Πάν. Πρωτοσυγκέλλου τοῦ ἅγ. Προύσης κ. Κωνσταντίνου καὶ τοῦ Ἱερολ. Ἱεροδιακόνου κ. Μάσχα καὶ ψήφων κανονικῶς γενομένων, Μητροπολίτης Παραμυθίας ἀνεδείχθη ὁ μέγας Ἀρχιδιάκονος Παν. Κωνσταντῖνος, κληρικὸς νεαρὸς τὴν ἡλικίαν, τὸν χαρακτήρα ὅμως δραστήριος καὶ κάλλιστα πνευματικῶς μεμορφωμένος οὕτως ὥστε ὡς ἐκ τῶν προσόντων αὐτοῦ τούτων, ἄπερ πολλαχῶς τὴν θέσιν τῆς Μ. Ἀρχιδιακονίας κατέχων ἀπεδείξατο, οὐδεμία ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι πρεπόντως πάνυ τῆς προαγωγῆς ταύτης ἄξιος ἐθεωρήθη καὶ ὅτι πρὸ αὐτοῦ ἀνοιγομένω σταδίω τῆς Ἀρχιερωσύνης θέλει ἔτι μᾶλλον ἀναδειχθῆ».
Εφημερίδα Νεολόγος για την Χειροτονία του:
«Χθὲς ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῶ Ναῶ τὴν Θείαν καὶ Ἱερὰν Λειτουργίαν ἐτέλεσεν ἡ Α.Θ.Π ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης, συλλειτουργούντων αὐτῶ τῶν Σεβασμ. Συνοδικῶν ἁγίων Νικομήδειας κ. Φιλοθέου, Νικαίας κ. Ἱερωνύμου, Προύσης κ. Ναθαναήλ, Μηθύμνης κ. Στεφάνου, Λήμνου κ. Ἀθανασίου, Δυρραχίου κ. Βησσαρίωνος, Βελεγράδων κ. Δωροθέου, Ἑλλασῶνος κ. Νικόδημου, Καρπάθου καὶ Κάσσου κ. Σωφρονίου καὶ Ἐλευθερουπόλεως κ. Διόνυσου, πρὸς δὲ τοῦ Πανιερ. ἅγ. Φιλεδελφείας κ. Λεοντίου, τοῦ Πανιερ. ἅγ. Ρασκοπρεσρένης κ. Διόνυσο καὶ τοῦ Πανιερ. τοποτηρητοὺ τῆς Μ. Πρωτοσυγκελλίας ἅγ. Λιτίτσης κ. Βασιλείου, ὡς καὶ τοῦ Μ. Συγκέλλου τῶν Πατριαρχείων Πανοσ. κ. Γερμανοῦ, τοῦ Μ. Ἀρχιμανδρίτου Πανοσιολογιωτάτου κ. Ἱερόθεου ἀσθενοῦντος, μετὰ τοῦ ἐφημερίου τῆς σειρᾶς, διακονούντων δὲ τοῦ νέου Μεγάλου καρίου, καὶ τοῦ Διακόνου τῆς σειρᾶς κ. Ἀνθίμου. Κατὰ τὴν πατριαρχικὴν ταύτην λειτουργίαν, ἐν πάσῃ ἐπιβλητικότητα καὶ εὐπρέπεια τελεσθεῖσαν, πολυπληθεοτάτου παρισταμένου εὐσεβοῦς ἐκκλησιάσματος ἐχειροτονήθη εἰς Ἀρχιερέα ὁ ἐψηφισμένος ἅγιος Παραμυθίας Πανιερ. κ. Κώντ. Μικρούλης, τέως Μέγας Ἀρχιδιάκονος, ἐγένετο δὲ συνάμα καὶ ἡ χειροθεσία τοῦ νέου Μ. Ἀρχιδιακόνου Πανοσ. κ. Διοδώρου Μόσχα. Η Α. Πανιερ. μετὰ τὸ πέρας τῆς θείας μυσταγωγίας ἀπειράριθμα καὶ πάλιν ἐδέξατο τὰ συγχαρητήρια πάντων ἐκείνων, οἵτινες κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Ἀρχιδιακονίας ἔλαβον τὴν εὐκαιρίαν γνωρίσαντες αὐτὸν ἐκ τοῦ πλησίον δεόντως νὰ ἐκτιμήσωσιν».
Η εφημερίδα Νεoλόγος για την υποδοχή του στην Παραμυθιά:
«Ἐκ Παραμυθίας ἐπιστέλλονατι ἠμὶν ἀπὸ 24 Μαρτίου τὰ ἑξῆς περὶ τῆς ὑποδοχῆς τοῦ νέου Μητροπολίτου Παν. Κ. Κωνσταντίνου: «Οὐδέποτε ἄλλοτε τὸ χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς πόλεως Παραμυθίας ἐποιήσατο μεγαλοπρεπεστέραν ὑποδοχὴν εἰς ἐπίσημον αὐτῆς πρόσωπον ἀπὸ τὴν τῆς παρελθούσης Μεγάλης Πέμπτης, ὅποτε ἐδέχετο εἰς τᾶς ἀγκάλας τῆς τὸν προσφιλῆ καὶ λαοπόθητον Μητροπολίτην κ. Κωνσταντῖνο, ὂν ἅμα ἀφιχθέντα ἀκραιφνὴς ἀγάπη, ἄπειρος σεβασμός, δικαία ἐκτίμησις τῶν πολλῶν προτερημάτων τοῦ περιέβαλε. Καίτοι ἀργὰ διεδόθη ὅτι ἤρχετο τὴν ἡμέραν ἐκείνην εἰς τὴν ἕδραν τοῦ θρόνου της ἡ Α.Σ., καὶ ὁ καιρὸς ἢν ψυχρὸς ἐκ τῶν περὶ τὸν Κορίλαν χιόνων καὶ συννεφώδης, πλεῖστοι τῶν πολιτῶν ἐξῆπθον ἔφιπποι πρὸς προϋπάντησιν μακρὰν τῆς πόλεως, οἱ δὲ λοιποὶ μετὰ τῶν ἱερέων, διδασκάλων καὶ διδασκαλισσῶν συνήχθησαν περὶ τὸν Ἅγιον Νικόλαον τῶν Ριγγαίων, ἔνθα ἀφιχθεῖσαν προσεφώνησαν αὐτὴν ἐκ μέρους μὲν τῆς πόλεως καὶ τῆς ἐπαρχίας ὁ γραμματεὺς τῆς δημογεροντίας κ. Σ. Βαλασκάκης, ἐκ μέρος δὲ τῆς σπουδάζουσας νεότητος ὁ δημοδιδάσκαλος κ. Ι. Κατσιουλίδης, ἐν ὢ κατὰ τὰ διαλείμματα κατάλληλα ἔψαλλον ἄσματα οἱ μαθηταὶ καὶ αἳ μαθήτριαι. Η Α.Σ. ἀπαντήσασα εἰς ἕκαστον τῶν ἀγορητῶν καταλλήλως περιεβλήθη τὴν πολύτιμον Ἀρχιερατικὴν στολὴν αὐτῆς, εἰσῆλθεν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῶ, ἔνθα ἐψάλη ἡ δοξολογία κατανυκτικωτάτη, ἐν μέσῳ δὲ σιγῆς ἀπείρου τοῦ μέχρι ἀσφυξίας πληρώσαντος τὸν ναὸν πλήθους καταλληλοτάτην ἀπήγγειλε προσλαλιὰν χαιρετίσασα τὴν παροικίαν, ἢν θεόθεν ἐτάχθη ἴνα ποιμάνη, καὶ προσθέσασα ὅτι ὑπὸ τὴν ἀμφιλαφὴ σκιὰν τοῦ κραταιοτάτου ἠμῶν ἄνακτος Σουλτάνου Ἀβδοὺλ Χαμὴτ Χᾶν, ὑπὸ τὴν σοφὴν καὶ πεπειραμένην πηδαλιούχησιν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σκάφους ὑπὸ τῆς Α.Θ. Παναγιότητος καὶ τῆς περὶ αὐτὴν Ἱ. Συνόδου, ὑπὸ τὴν προστασίαν τῶν σεπτῶν λειτουργῶν τοῦ κράτους, θέλει ἐντείνει τᾶς δυνάμεις της ὅπως ἐπιτελέση τὸ καθῆκον ἐργαζομένη ὑπὲρ τῆς ἐπαρχίας της. Ληξάσης τῆς δοξολογίας μεθ’ ὁλοκλήρου του πλήθους διὰ τῆς συνοικίας τῶν Προνιάτων καὶ τῆς Ἀγορᾶς διηυθύνθη εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν μετὰ σεβασμοῦ χαιρετώμενος καθ’ ὁδὸν καὶ ὑπὸ τῶν ἀλλοθρήσκων συμπολιτῶν, μετὰ συμπαθειῶν δὲ καλυπτόμενος δι’ ἀνθέων ἐκ τῶν ἐξωστῶν καὶ παραθύρων τῶν οἰκιῶν, ὑφ’ ἂς διήρχετο ἡ συνοδία, ἢν καὶ ἐφωτογράφησεν ἐν στιγμῇ τινι ὁ φωτογράφος κ. Χριστόπουλος. Ἐν τῇ Ἱερᾷ Μητροπόλει ἐγένετο τέλος ἡ διάλυσις τοῦ πλήθους, ὅπερ ηὐλόγησεν αὔθις ἡ Α.Σ. ἀπὸ τοῦ ἐξώστου καὶ ὅπερ φεῦγον τᾶς ἀρίστας ἀπεκομίσατο ἐντυπώσεις καὶ ἠρύσθη τὴν βεβαιότητα ὅτι τοῦ καταλλήλου ἔτυχεν ἤδη ποιμενάρχου ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ πρώτου Μητροπολίτου αὐτῆς κ. Κωνσταντίνου Μικρούλη, διὸ καὶ ηὐχαρίστει τὸν Θεὸν καὶ τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν διὰ τοῦτο. Οὕτως ἀπὸ τῆς παρελθούσης Μεγάλης Πέμπτης νέα ἀνέτειλεν ἐποχὴ διὰ τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Παραμυθίας καὶ Φιλιατῶν, ἢς πλέον εὐοίωνον τὸ μέλλον προοιωνίζεται».
Εφημερίδα Φωνή της Ηπείρου, για την διακονία του στην Παραμυθιά:
« …Η Α. Σεβασμιώτης (Κωνσταντῖνος Μικρούλης) διὰ τὴν ἐπίμονον δραστηριότητα τῆς περὶ τῶν κακῶς ἐχόντων παρὰ τῷ πνευματικῷ ποιμνίω καὶ τὴν ἄοκνον ὑπὲρ τούτου ἐργασίαν του κατέστη προσφιλέστατος καὶ δημοτικώτατος καθ’ ἅπασαν τὴν ἐπαρχίαν πρὸς τοῖς ἄλλοις δ’ ἠμεῖς προτερήμασιν ἐπικροτοῦμεν Αὐτῆς καὶ διὰ τὸ κήρυγμα τοῦ Θείου Λόγου, ὅπερ τακτικῶς ποιεῖ μετ’ εὐφραδείας πλείστης καὶ μετὰ συναισθήσεως τῆς ὑψηλῆς ἀποστολῆς τοῦ μόνου ἐναπομείναντος τοῖς Χριστιανοῖς ἐλευθέρου καὶ ἱεροῦ τούτου βήματος»
Join the Conversation