Μια σημερινή ιστορία πολύ παλιά.. Καθισμένη στο κουλούρι της βρύσης ακούω ακούω και γυρίζω πίσω χρόνους πολλούς. Εδώ σε τούτη τη γειτονιά, σιγά μη σας τραγουδήσω η κακόφωνη…Εδώ σε ετούτη τη γειτονιά γριές μιλούν και νέες νομίζεις πως συναινούν..
Έτσι η μνήμη έξυσε την κεφαλή μου και θυμήθηκα η βάβω.. Από την Παραμυθιά έφυγα το 1958. Έζησα πολλά χρόνια στην Αθήνα, χρόνια σε έναν κόσμο λίγο διαφορετικό. Προλήψεις δεισιδαιμονίες δεν υπήρχαν τουλάχιστον στο άμεσο περιβάλλον μου…κι αν κάποιοι βασανίζονταν από τούτα,, κάποιοι γελούσαν κάποιοι ήταν σιωπηλοί βλέπεις δεν ήταν σίγουροι με τα της επιστήμης…Κρατούσαν αυτό που λέει ο λαός πισινή.
Αυτόν τον καιρό συναντώ ανθρώπους που ζουν στον αστερισμό των προλήψεων. Μεγάλες γυναίκες μεγαλύτερες από μένα που όμως τις ακούν και τις πιστεύουν και κάποιες νέες.
Αιτία για το σημερινό μου κείμενο μια κυρία ωραία, με παιδεία εκπαίδευση, εξυπνάδα με κούφανε… Περίεργο αλλά αληθινό… Ο ένας από την οικογένεια ματιάζεται καθημερινά… φυτά μαραίνονται γιατί τα μάτιασαν και η ίδια φοβισμένη αν της πουν τι όμορφη που είσαι σήμερα θα απαντήσει… Φτύσε με φτύσε με. Φτύνεις ούτως ή άλλως γνωρίζοντας την ζωή στο χωριό κρατάω πισινές… Πισινή αυτοί πισινές κι εγώ, Τώρα ούτε γαλανά μάτια έχω, ούτε ζηλεύω τίποτε και ποτέ…… Ναι ρε αλλά είμαι Σαββατογεννημένη και οι άνθρωποι οι σαββατογεννημένοι ματιάζουν. Άρα κι εγώ ματιάζω.
Πάνε 60 και χρόνια που τότε ήμουν στην Παραμυθιά στο σπίτι μας. Θυμάμαι,,, ουρά έξω από την πόρτα μας, να έρχονται να τους ξεματιάσει η μάνα μου με όποιο τρόπο αγαπάς… Με κάρβουνα με λάδι με σκέτη προσευχή τι να σας πω, έτσι και τσιτσίριζε το κάρβουνο και πήγαινε στον πάτο πω πω πω μάτι,, πω πω πω πως δεν έσκασες… Το ίδιο με το λάδι που έγινε νερό… Άντε βρε τώρα τι να πω η γυναίκα
Όταν οι άνθρωποι ζαλίζονται πονάει το κεφάλι τους, όταν έχεις υπνηλία κάτι συμβαίνει. Από το νου των ματιασμένων υπάρχει η λύση… Είμαι ματιασμένος /η .. Δεν τους περνάει από το νου πως μπορεί να έχουν πίεση, πως μπορεί να έπεσε το ζάχαρό τους, πως έχουν υπερκόπωση και το σπουδαιότερο πως κάτι συμβαίνει στα μάτια τους….
Για κείνους που συχνά ματιάζονται έχω μυστικό… Θα σας το πω το μυστικό από ξεματιάστρα που θα σας σώσει από το μάτιασμα.
Θα χρειαστείτε λιβάνι καλό, λίγο χώμα έξω από το ιερό εκκλησιάς ένα κομμάτι βρώμικο από το βρακί κάποιου που ματιάζει και αυτό το φυλαχτό αν έχει και τρίχες από ουρά αλόγου είναι το παν… Μάτιασμα τέλος… Το έψαξα η γριά σε γιατρούς φίλους μου.. Πες μου γιατρέ μου να σώσω τα χωριά μας την πόλη μου,,,παιδιά γυναίκες άνδρες που ματιάζονταν να μην ματιάζονται.. Δώσε τους το φυλαχτό βρε Αλεξάνδρα μου… Και θα είναι σωστό,,,, και δεν θα ματιάζονται;
– Αχ βρε κορίτσι μου … κορίτσι με λένε όλοι οι συνομήλικοι, χα χα λοιπόν Αλεξάνδρα αν το πιστεύουν επειδή το μάτι είναι υποβολή, την οποία υποβάλουν στον εαυτό τους, με το φυλαχτό θα αυθυποβάλουν τον εαυτό τους ότι δεν ματιάζονται..Αυτό που φαίνεται πιο λογικό από το μάτιασμα… Ακούω για ηλεκτρισμούς κλπ κλπ ναι υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι παθαίνουν προβλήματα λόγω αυθυποβολής..Ωραία εσείς τι λέτε τι χρειάζεστε… τον γιατρό ή την ξεματιάστρα. Το γιατρό για ένα έλεγχο της υγείας μας και λίγη χαρά. Άνθρωποι που βρήσκονται σε καυγάδες συνεχώς που τρέχουν συνεχώς τι λέτε που ζαλίζονται που νοιώθουν κουρασμένοι… Λέτε να είναι ματιασμένοι…
Στην πόλη μου την Παραμυθιά ακόμα και επιστήμονες κρατούν πισινή λες και ματιάζονται και έχουν στα χέρια τους, στο λαιμό τους, στα πόδια τους, ματόχανδρα…Άσε και κείνα τα πέταλα που τα βάζουν μαζί με τον Σταυρό…
Άσε ρε φίλε ακόμη δεν βγήκαμε από τη σπηλιά. Ακόμη έχουμε δρόμο. Διηγείται η γιαγιά τόσες ιστορίες που τρομάζεις. Δένδρα πέφτουν με μιας αν το δει ο άνθρωπος που ματιάζει…..
Αγαπημένη μου Παραμυθιά πόσα παραμύθια δεν βλέπω και δεν ακούω στις αυλές σου.. Πολλά.Καλά σου διηγούνται πως πριν 65 χρόνια ματιάστηκε το βόδι του Θανάση κι έσκασε το βόδι..
– Κτηνίατρος το είδε..
– Που θες κι εσύ να το δεί τότε το βόδι ο κτηνίατρος, ούτε τον άνθρωπο δεν έβλεπε ο γιατρός στα χωριά μας.
– Όποιος αρρώσταινε τι έκανε;;;
–Τον έκανε καλά η μαμή με τον μασιά.
– Η μαμή;;; Πώς….
– Θα σου πω
– Άρρωστος βαριά, που γιατρός και γιατί γιατρός..Ε!
– Θέρμη έχει, ρίγη έχει,τη μαμή…Έρχεται η μαμή …
Ακούει ο ασθενής μασιά ιδρώνει..θέλει να τρέξει.. δεν μπορεί. Έρχεται η μαμή με τρεις λεβέντες… Βάζει η μαμή τη μασιά στη φωτιά γίνεται κόκκινη η μασιά της ρίχνει η μαμή νερό λίγο να ατμίσει. Ο άρρωστος προσπαθεί να φύγει. Τον κρατάν οι τρεις άνδρες και ο ασθενής θέλει να τους δαγκώσει.
Εκείνη την ώρα έτοιμη η μασιά, έτοιμη η μαμή… και μμμπζζζζ στην πατούσα του άρρωστου, μύρισε ψημένο κρέας… Και ουρλιαχτά ο κατάκοιτος,, ,Δαγκώνει τον ένα ουρλιάζει και τα καταφέρνει,, σηκώνεται τρέχει κούτσα κούτσα να φύγει.. Και όλοι κάνουν τον Σταυρό τους,,, που μόνο με ένα κάψιμο έγινε καλά ο ασθενής… Τι τον ήθελαν τον γιατρό… να πλερώνουν και να κάτσει μέρες στο κρεββάτι.. Και το κάψιμο… χα εδώ υπάρχει μια αλοιφή σωστή που γίνεται με βότανα και που έχει όλα για την ανάπλαση του δέρματος.
Κάθεται άρρωστος στο κρεββάτι… Ποτέ ξανά…και στην πόλη μας ακόμη υπάρχουν και οι πιστεύοντες. Στα μάτια, φρύδια και μαλλιά…. Όλα στη δούλεψη της μαγείας γιατί το ξεμάτιασμα τι είναι.!
*H Αλεξάνδρα Παυλίδου Θωμά, είναι συγγραφέας, ποιήτρια, βραβευμένο μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος της Διεθνoύς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
 
Join the Conversation