ΠΡΟΣ: Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ Μιχάλη (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)
ΚΟΙΝ.: 1) Υπουργό Υγείας
κ. ΚΙΚΙΛΙΑ Βασίλειο (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)
2) Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ Ελευθέριο (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)
3) Αρχηγό Ελληνικής Αστυνομίας
Αντιστράτηγο κ. ΚΑΡΑΜΑΛΑΚΗ Μιχαήλ (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)
4) Γενικό Γραμματέα Δημοσίας Τάξης
κ. ΤΣΟΥΒΑΛΑ Κωνσταντίνο (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)
5) Προϊστάμενο Επιτελείου Α.Ε.Α.
Αντιστράτηγο κ. ΝΤΖΙΟΒΑΡΑ Παναγιώτη (μέσω Π.Ο.ΑΣ.Υ.)
6) Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Ηπείρου
Ταξίαρχο κ. ΔΟΥΒΑΛΗ Κωνσταντίνο
7) Συνήγορο του Πολίτη
8) Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (Ε.Ο.Δ.Υ.)
9) Π.Ο.ΑΣ.Υ.
10) βουλευτές Ν. Θεσπρωτίας
11) Μ.Μ.Ε.
12) Αστυνομικές Υπηρεσίες Θεσπρωτίας.
ΘΕΜΑ: «Καταγγελίες αναφορικά με την πανδημία (covid-19)»
Κύριε Υπουργέ,
Είναι γνωστό τοις πάσι ο επαγγελματισμός, το φιλότιμο και οι κοινωνικές ευαισθησίες του Έλληνα Αστυνομικού. Διαχρονικά ο Έλληνας Αστυνομικός έχει αποδείξει ότι πέραν των καθηκόντων του, συμπληρώνει πολλά από τα κενά που υπάρχουν από τις ελλείψεις του κοινωνικού κρατικού μηχανισμού, δίχως ωστόσο ποτέ να επιβραβεύεται γι’ αυτό.
Οι συνάδελφοι του νομού μου ευρισκόμενοι σε ένα νευραλγικό σημείο του Ελλαδικού χάρτη, έχουν επιβαρυμένα καθήκοντα καθημερινά. Αυτό της μετανάστευσης, του διασυνοριακού εγκλήματος, της γενικής αστυνόμευσης, της τήρησης των μέτρων τάξης, της εφαρμογής της νομοθεσίας περί covid, καθώς και των συχνών αποσπάσεων – μετακινήσεων προσωπικού σε άλλες περιοχές.
Εδώ και μερικές όμως ημέρες, μετά την ανεύρεση από συναδέλφους τεσσάρων (4) ασυνόδευτων ανηλίκων Ιρακινής υπηκοότητας στην περιοχή μας, έχουν επιβαρυνθεί με την φύλαξή τους σε τοπικό ξενοδοχείο της πόλης.
Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι καμία κρατική ή άλλη υπηρεσία δεν ανάλαβε την φιλοξενία τους σε κατάλληλα διαμορφωμένες δομές, όπως θα όφειλαν. Έτσι, οι συνάδελφοί μας εκτός από την φύλαξη ανέλαβαν και την φροντίδα τους καθώς το μικρότερο εξ αυτών είναι στην τρυφερή ηλικία των τεσσάρων (4) ετών, με αποτέλεσμα να χρειάζεται διαρκή φροντίδα.
Σαν να μην έφτανε αυτό, από εχθές το βράδυ μετά από εξέταση, δύο από τα τέσσερα ανήλικα διαγνώστηκαν θετικά στον ιό covid – 19 με αποτέλεσμα έντεκα (11) συνάδελφοί μας να τεθούν σε καραντίνα και ήδη παρά τις ενέργειές μας, καμία από τις υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού δεν ενεργοποιήθηκε, αλλά η εύκολη λύση πάντα είναι η Αστυνομία, λες και οι συνάδελφοί μου ανήκουν στο εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό και προσφέρουν υπηρεσίες περίθαλψης ή λες και είναι κοινωνικοί λειτουργοί και προσφέρουν υπηρεσίες σε ανήλικα παιδιά.
Nα τονίσουμε, ότι το ξενοδοχείο το οποίο συνεχίζουν να φυλάττουν οι συνάδελφοί μου δεν αποτελεί ξενοδοχείο καραντίνας στο οποίο μπορούν να διαμένουν άτομα τα οποία έχουν διαγνωστεί θετικά στον ιό covid 19.
Καταστάσεις για κλάματα με λίγα λόγια…
Ξέρουμε λοιπόν, ότι θα πρέπει τα αντανακλαστικά του κρατικού μηχανισμού να ενεργοποιηθούν ΑΜΕΣΑ και να λάβουν πρωτοβουλίες ώστε αυτά τα τέσσερα (4) παιδιά να φιλοξενηθούν όπως αρμόζει σε μία χώρα του Δυτικού Κόσμου που πρεσβεύει πολιτισμό, αξίες και ιδανικά!!!
Κύριε Υπουργέ,
Είμαστε στην δυσάρεστη θέση να καταγγείλουμε ότι η αυτονόητη διασφάλιση ενός υγιούς και ασφαλούς περιβάλλοντος για τους συναδέλφους μας με αποκλειστικό σκοπό την αποτροπή μετάδοσης του ιού δεν έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Οι συνάδελφοί μας μετά από αυτό το περιστατικό εύλογα αναρωτιούνται:
Υπάρχει ασυνεννοησία μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών?
Θεωρούν κάποιοι ότι οι αστυνομικοί έχουν ανοσία στον κορονοιό?
Υπάρχει πρωτόκολλο ενεργειών για την συγκεκριμένη περίπτωση και αν ναι, εφαρμόστηκε?
Πως αισθάνεται ο Έλληνας Αστυνομικός που καθημερινά δίνει μάχη όταν λαμβάνει ως επιβράβευση ένα ευχαριστήριο SMS και ένα «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»?
Είναι μέσα στα καθήκοντα του αστυνομικού προσωπικού να παρέχει τις ανωτέρω αναφερόμενες υπηρεσίες;
Τελικά τα όσα προβλέπει η νομοθεσία και η επιστήμη για την πρόληψη της διασποράς του κορονοϊού ισχύουν για όλους ή μόνο για κάποιους;
Κύριε Υπουργέ,
Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσπρωτίας αναμένει να αφουγκραστείτε την αγωνία μας και να δώσετε λύσεις ώστε να διασφαλιστεί η υγεία και η εργασιακή αρμονία των μελών μας.
Join the Conversation