Την περασμένη Πέμπτη δημοσιεύθηκε η πρόσκληση υποβολής εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την απόκτηση πλειοψηφικού μεριδίου συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο του ΟΛΗΓ ΑΕ. Πρόκειται για την υλοποίηση της πρόθεσης για την ιδιωτικοποίηση του λιμένα Ηγουμενίτσας, κάτι το οποίο συνιστά στρατηγικό σφάλμα ύψιστης σημασίας, γιατί πρόκειται για την εκχώρηση κερδοφόρας δημόσιας υποδομής και επιχείρησης.
Η πλέον συμφέρουσα για το κράτος εναλλακτική θα ήταν η παραχώρηση μικρού μειοψηφικού μετοχικού κεφαλαίου σε ιδιώτες και της αντίστοιχης εκπροσώπησης στο ΔΣ και συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, ώστε να αυξηθούν τα κεφάλαια του οργανισμού και να εμπλουτιστεί ο τρόπος λειτουργίας του, με ορισμένες σύγχρονες διοικητικές και διαχειριστικές εφαρμογές. Στην εναλλακτική αυτή, η διοίκηση του οργανισμού θα παρέμενε υπό τον δημόσιο έλεγχο, τα μονομελή όργανα διοίκησης θα προέκυπταν από αντικειμενικές και αξιοκρατικές διαδικασίες (και δεν θα ήταν κομματικές επιλογές), στο ΔΣ θα συμμετείχαν εκπρόσωποι της ΤΑ, των εργαζομένων και κοινωνικών φορέων και φυσικά η πλειονότητα των κερδών θα αποτελούσαν κρατικά έσοδα.
Όλα τα προαναφερόμενα θα μπορούσαν να ισχύσουν, αφού πρόκειται για ένα λιμάνι με μεγάλα δημόσια έργα υποδομής (εκτελεσμένα ή υπό κατασκευή) και με κερδοφόρα λειτουργία, οπότε θα προσέλκυε το ιδιωτικό ενδιαφέρον, ακόμη και χωρίς μετοχική πλειοψηφία. Θα μπορούσαν επίσης να ισχύσουν, καθώς υπάρχουν ικανά στελέχη, τα οποία έπρεπε να αναδειχθούν μέσα από αξιοκρατική επιλογή, ώστε να αναλάβουν τη διοίκηση του οργανισμού.
Δυστυχώς, υλοποιούνται σήμερα αποφάσεις που ελήφθησαν στο παρελθόν μέσα σε ένα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον. Και αν κατακρίνουμε δίκαια όσους έλαβαν αυτές τις αποφάσεις, η ίδια κριτική πρέπει να ασκηθεί και σε όσους στη συνέχεια δεν τροποποίησαν τις αποφάσεις αυτές, σε ευνοϊκότερο μάλιστα δημοσιονομικό πλαίσιο.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η πρόσκληση που δημοσιεύτηκε προσδιορίζει και το γεωγραφικό χώρο που θα εκχωρηθεί στον ιδιώτη. Πρόκειται για το λιμάνι Ηγουμενίτσας (διεθνή και εσωτερικό), το χώρο που προορίζεται για την κατασκευή της Μαρίνας Ηγουμενίτσας, των αλιευτικών καταφυγίων Σαγιάδας και Πλαταριάς και του καταφυγίου σκαφών αναψυχής Συβότων.
Οι ανωτέρω περιοχές περιλαμβάνονται στη Σύμβαση Παραχώρησης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ΤΑΙΠΕΔ, η οποία – όπως αναφέρεται ρητά στην πρόσκληση – θα τροποποιηθεί κατά τη διάρκεια των διαγωνιστικών διαδικασιών για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού.Αυτή ακριβώς η δυνατότητα τροποποίησης είναι η μεγάλη ευκαιρία για την περιοχή μας, ώστε να διεκδικήσουμε την αφαίρεση των τμημάτων που αφορούν στην Μαρίνα Ηγουμενίτσας, στα αλιευτικά καταφύγια Πλαταριάς και Σαγιάδας και στο τουριστικό καταφύγιο Συβότων.
Υπάρχουν επιχειρήματα για τη διεκδίκηση, τα πιο σημαντικά εκ των οποίων είναι:
1.Ο Οργανισμός που ιδιωτικοποιείται (ΟΛΗΓ) έχει ως κύρια και βασική δραστηριότητα τη λειτουργία επιβατικού και εμπορικού λιμανιού και περιθωριακά ασχολείται με αλιευτικά ή τουριστικά καταφύγια, πέραν των δράσεων ανάπτυξης και συντήρησης υποδομών.
2.Το προφίλ των εταιρειών που καλούνται να υποβάλλουν πρόταση παραπέμπει σαφώς σε εταιρείες που ασχολούνται αποκλειστικά με τη διαχείριση – λειτουργία τερματικών σταθμών, με την εφοδιαστική αλυσίδα, σε ναυτιλιακές εταιρείες και εταιρείες λιμένα. Καμία από αυτές τις κατηγορίες εταιρειών δεν ενδιαφέρεται να διαχειριστεί μαρίνες και καταφύγια σκαφών η κερδοφόρα λειτουργία των οποίων δεν είναι σίγουρη και απαιτεί κεφάλαια και τεχνογνωσία που οι εταιρείες αυτές ίσως δεν διαθέτουν σε επάρκεια.
3.Η τουριστική και αλιευτική ανάπτυξη, αποτελούν σαφώς υποθέσεις τοπικού ενδιαφέροντος και η άσκηση των σχετικών πολιτικών ανήκει στην τοπική αυτοδιοίκηση αι όχι σε ιδιώτες.
Είναι σίγουρο ότι στην πορεία των συζητήσεων και του διαλόγου θα βρεθούν και άλλα εξίσου ισχυρά επιχειρήματα. Αρκεί ο τοπικοί φορείς να αναλάβουν πρωτοβουλία και να απαιτήσουν από τα συναρμόδια Υπουργεία Οικονομικών, Ανάπτυξης και Εμπορικής Ναυτιλίας, να τροποποιηθεί η Σύμβαση Παραχώρησης προς τις προαναφερόμενες κατευθύνσεις.
Το ΤΑΙΠΕΔ δεν μπορεί να αρνηθεί να συζητήσει, αφού η τροποποίηση προβλέπεται στην πρόσκληση, χωρίς μάλιστα οι γνώμες των ιδιωτών που θα συμμετάσχουν στις διαγωνιστικές διαδικασίες να είναι δεσμευτικές. Και επιτέλους πρέπει να καταρριφθεί ο μύθος ότι το ΤΑΙΠΕΔ είναι «κράτος εν κράτει», ο οποίος κυκλοφορεί μόνο από όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να διαπραγματευτούν.
Για όσους γνωρίζουμε (και τυγχάνει να είμαι ένας εξ αυτών) από κοντά τα πράγματα, αυτό δεν ισχύει. Το ΤΑΙΠΕΔ διέπεται από συγκεκριμένη νομοθεσία και λειτουργεί βάσει αυτής, στελεχώνεται δε από αξιόλογο προσωπικό με γνώσεις, ικανότητες και χωρίς καμία εξουσιαστική συμπεριφορά.
Αν απέναντι τους έχουν αξιόπιστους συνομιλητές με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, είναι υποχρεωμένοι να τα συζητήσουν σοβαρά και να τα λάβουν υπόψη τους. Το ερώτημα είναι όμως: θα βρουν στην συγκεκριμένη περίπτωση κάτι τέτοιο;
Παναγιώτης Β. Νταής
Join the Conversation