Συνάδελφε Οικοδόμε, η Διοίκηση του Συνδικάτου κάνοντας εκτίμηση της κατάστασης των ζητημάτων που απασχολούν τον κλάδο μας, διαπίστωσε πως τα προβλήματα που τόσα χρόνια μας ταλαιπωρούσαν συνεχίζουν να μας βασανίζουν με αμείωτη ένταση. Η μικρή οικοδομική δραστηριότητα μαζί με τα έργα οδοποιίας, λιμάνι, αποχέτευση κ.λ. σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να καλύψουν την ανάγκη για δουλειά όλων των συναδέλφων.
Για όσους είναι τυχεροί και δουλεύουν το μεροκάματο που παίρνουν σε καμιά περίπτωση δεν φτάνει να καλύψει τις βασικές μας ανάγκες. Το ωράριο σε πολλές περιπτώσεις καταστρατηγείται, τα ένσημα, ακόμη και αυτά που ορίζει η ογκομέτρηση σπάνια καταλήγουν σε αυτούς που τα εργάστηκαν. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον εμπαιγμό που γίνεται στους συναδέλφους που εργάζονται κατά καιρούς στα προγράμματα των Δήμων κ.λ. , όπου αμείβονται με το εξευτελιστικό ποσό των 545 ευρώ τον μήνα, χωρίς άδειες, επιδόματα κ.λ., όπου και τα ένσημα που μπαίνουν χρειάστηκε παρέμβαση των Συνδικάτων του κλάδου και της Ομοσπονδίας για να χαρακτηριστούν οικοδομικά.
Συνάδελφοι, όλοι καταλαβαίνουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Απαιτείται τώρα να αντιστρέψουμε τα πράγματα. Κάτι που δεν είναι τόσο εύκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Πρέπει να πούμε πως βρισκόμαστε σε μία καμπή του οικοδομικού κινήματος, ο κλάδος μας με την οικονομική κρίση αποδεκατίστηκε. Πολλοί συνάδελφοι άλλαξαν επάγγελμα, άλλοι πήραν τον δρόμο της ξενιτειάς, αρκετοί έχουν βγει στην σύνταξη. Οι νέοι που μπαίνουν στον κλάδο έχουν πολύ μικρή επαφή με το Συνδικάτο.
Έχει σημασία λοιπόν οι παλιοί συνάδελφοι να θυμηθούν και να το πούμε στους νεότερους, πως τις σοβαρές κατακτήσεις που είχε ο κλάδος που τώρα τις πετσοκόβουν μία μία, τις κερδίσαμε με σκληρούς αγώνες. Δεν μας χάρισε κανείς το 7ωρο, την σύνταξη στα 58, τις αξιοπρεπείς Συλλογικές Συμβάσεις, το βοήθημα, την ογκομέτρηση και τόσα άλλα. Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η καθοριστική στάση της Ομοσπονδίας μας και των Συνδικάτων του κλάδου, για την καταβολή των 800 ευρώ στους συναδέλφους, την στιγμή που η κυβέρνηση ούτε καν το συζητούσε.
Αυτό λοιπόν που πρέπει να γίνει κατανοητό -κι ας αφήσουν ορισμένοι τα κλάματα πως δεν γίνεται τίποτα- αν δεν θέλουμε να πεθάνουμε πάνω στο μαδέρι δουλεύοντας μέχρι τα εβδομήντα, αν σαν άνθρωποι έχουμε δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή με δουλειά και δικαιώματα, πρέπει να απαιτήσουμε τώρα την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, προστασία των ανέργων, να δοθούν τώρα τα υπέρ αγνώστων ένσημα, να παρθούν πίσω όλοι οι αντεργατικοί και ασφαλιστικοί νόμοι, που ψήφισαν η σημερινή και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις.
ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ
ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕΛΗ ΤΟΥ
ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΔΡΑΣΗ
Συνάδελφοι πρέπει να πούμε πως η τελευταία απεργία που έγινε ήτανε ενάντια στο ασφαλιστικό έκτρωμα που ψήφισε η Κυβέρνηση που οδηγεί την κουτσουρεμένη Κοινωνική Ασφάλιση στα χέρια των αρπακτικών ιδιωτικών εταιρειών. Ήταν αυτή η Δημόσια Υγειονομική περίθαλψη που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται όλο το βάρος της πανδημίας. Ήταν αυτή η κατάσταση στο υγειονομικό σύστημα της χώρας που ανάγκασε την Κυβέρνηση να πάρει έγκαιρα περιοριστικά μέτρα για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Διαλαλεί πως πήρε το μήνυμα και πως τώρα έχει πάρει όλα τα μέτρα για την προστασία μας. Λέει ψέματα. Αυτό που έκανε είναι αξιοποιώντας την πανδημία μοίρασε ζεστό χρήμα στους κλινικάρχες και άλλου και παράλληλα πήρε μια σειρά αντεργατικά μέτρα σε βάρος μας. Τώρα φέρνει για ψήφιση ακόμη και την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Τονίζουμε κατηγορηματικά πως θα φέρει ακέραιη την ευθύνη για ότι προκύψει σε ένα δεύτερο κύμα πανδημίας.
Εμείς σε κάθε περίπτωση πρέπει να μείνουμε δυνατοί, προστατεύοντας τον εαυτό μας , την οικογένεια μας και τους συναδέλφους που εργαζόμαστε δίπλα δίπλα. Με ανοιχτά τα στόματα να απαιτήσουμε εδώ και τώρα ένα αποκλειστικά Δημόσιο σύστημα Υγείας, ικανό να καλύπτει όλες τις ανάγκες του λαού μας όποτε αυτό χρειάζεται. Τέλος συνάδελφοι σας ενημερώνουμε πως υπάρχει σοβαρή έλλειψη αίματος. Το Συνδικάτο μαζί με το Εργατικό Κέντρο και με τα Σωματεία της δύναμης του, πραγματοποίησαν γι αυτόν τον σκοπό εθελοντική αιμοδοσία. Όσοι από μας δεν κατάφεραν να έρθουν και μπορούν να δώσουν αίμα μπορούν να το κάνουν οποιαδήποτε μέρα σε οποιοδήποτε νοσοκομείο.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ – Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ.
Η Διοίκηση του Συνδικάτου
Join the Conversation