Ο Θόδωρος Κλήμης, γιος του Δημήτριου που εκτελέστηκε με τους 49 προκρίτους και η μεγάλη ιστορία του

Φτωχότερο έγινε το ποδόσφαιρο της Ηπείρου, καθώς έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών ο παλιός ποδοσφαιριστής και εκπαιδευτικός Θόδωρος Κλήμης, γιος του Δημήτριου Κλήμη από τους 49 προκρίτους που εκτελέστηκαν στην Παραμυθιά

Η οικογένειά του, σε πολύ στενό κύκλο λόγω των καταστάσεων της πανδημίας, τον αποχαιρέτησε στο ταξίδι της αιωνιότητας. Πηγαίνοντας πλέον σε άλλα γήπεδα, σε άλλα σχολεία, για να βρει παλιούς φίλους, συμπαίκτες και γνωστούς.

Φεύγοντας από τον μάταιο τούτο κόσμο, ο Θοδωράκης Κλήμης πήρε μαζί του και ένα κομμάτι ιστορίας, καθώς ήταν από τους πρωταγωνιστές του γιαννιώτικου ποδοσφαίρου, κυρίως στη δεκαετία του ’50 και τις αρχές της επόμενης. Έμεινε πιστός για πολλά χρόνια στην ομάδα του «Αβέρωφ», ενώ ξεχώρισε και με τη Μικτή Ιωαννίνων. Έπαιξε ποδόσφαιρο σε δύσκολες εποχές. Σε μια Ελλάδα γεμάτη πληγές από τους πολέμους και τον αδελφοκτόνο εμφύλιο. Και ο ίδιος είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς ο πατέρας του ήταν ένα από τους 49 προκρίτους που εκτελέστηκαν στην Παραμυθιά. Σε εκείνη τη μεταπολεμική δεκαετία, το γήπεδο ήταν κοινωνική διέξοδος. Ειδικά για τον απλό κόσμο που έδινε αγώνα επιβίωσης. Από τα ινδάλματα της εποχής, ήταν και ο Κλήμης. Δεν είναι τυχαίο που τον αποκαλούσαν οι συμπαίκτες και οι φίλαθλοι Θοδωράκη, ως ένα δικό τους άνθρωπο.

Με το τέλος του πολέμου ξεκίνησε στα Γιάννινα και η αθλητική δραστηριότητα. Στα πρώτα παιχνίδια του «Αβέρωφ» με ομάδες της περιοχής, ήταν στη βασική ενδεκάδα και συνέχισε έτσι για πολλά χρόνια. Ήταν βασικός και στη Μικτή Ιωαννίνων. Το ματς με τη Μικτή Αθηνών το 1951, την οποία συνόδευσε στα Γιάννινα ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ Ανδρέας Βγενόπουλος, ο Κλήμης ήταν στην ενδεκάδα με άλλους σπουδαίους παίκτες, όπως οι Κωνσταντίνος Κόκκας, Αλέξανδρος Ζώης, Βασίλειος Λέντζος, Δημήτριος Λάμαρης, Κώστας Κρικώνης, Σπύρος Παπλιάκος, Σωτήριος Μπίζιος, Αλέκος Σιδηρόπουλος, Χρήστος Ευαγγέλου, Στάθης Τσανακτσής. Οι συμμετοχές του με την ομάδα του «Αβέρωφ» είναι αμέτρητες. Έζησε στα γήπεδα, τη μεγάλη πορεία της τοπικής ομάδας στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος, την αγωνιστική σεζόν 1962-63. Απέκλεισε Απόλλωνα Αθηνών, Ολυμπιακό Κοζάνης, ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης. Όμως η χρυσή ευκαιρία για συμμετοχή στον τελικό χάθηκε στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον μεγάλο τότε Πιερικό, στο γήπεδο Κατερίνης. Σε όλα αυτά τα ματς ο Θοδωράκης Κλήμης ήταν από τους πρωταγτωνιστές, όπως και στα μπαράζ παραμονής στη Β’ Εθνική, που έγιναν στην Αθήνα και στην Πάτρα, κόντρα σε Παλλαμιακή και Αναγέννηση Άρτας. Μετά τον Αβέρωφ μεταγράφηκε στον Θεσπρωτό Ηγουμενίτσας, όπου έκλεισε την μεγάλη καριέρα του. Υπήρξε από τους μεγαλύτερους άσσους των γιαννιώτικων γηπέδων.

Επίσης, ήταν από τους λίγους ποδοσφαιριστές της εποχής, που μορφώθηκαν και ασχολήθηκαν με τα γράμματα. Ο Κλήμης σπούδασε δάσκαλος, δίδαξε σε πολλά σχολεία μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Μπορεί να ταλαιπωρήθηκε από κάποια προβλήματα υγείας, αλλά μέχρι το τέλος είχε διαύγεια πνεύματος. Διάβαζε ανελλιπώς και με ενδιαφέρον τις ρετρό ιστορίες του «Η.Α». Θυμόταν τα πάντα και μας μεταβίβαζε τους χαιρετισμούς αλλά και τις δικές του ενθυμήσεις μέσω του γιού του Δημήτρη. Ήταν σημαντική προσωπικότητα, με σεβασμό και από τους αντιπάλους, εντός και εκτός γηπέδων.

Ο Θόδωρος ή Θοδωράκης Κλήμης από χθες αναπαύεται στα επουράνια. Κλείνοντας το σημείωμα, θα πούμε απλά ότι έφυγε ένας μεγάλος ποδοσφαιριστής και άνθρωπος, από αυτούς που σηματοδότησαν μια ολόκληρη εποχή που έμεινε στην ιστορία. Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Από την εφημερίδα “Ηπειρώτικος Αγών”