Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη της αμαρτωλής γυναίκας, που μετανόησε, πίστεψε στο Χριστό και άλειψε τα πόδια του με μύρο.
Kαθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι του λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η αγοραστική αξία του μύρου αυτού υπολογιζόταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, υπέρογκο ποσό για την εποχή, και γι’ αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ’ όλους ο Ιούδας.
Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί από τον καλό της σκοπό. Αναφέρθηκε, μάλιστα, προφητικά και στον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια.
Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη. Επίσης, κατ’ αυτήν την ημέρα, φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκληση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προκειμένου να λάβουν καταδικαστική απόφαση εναντίον του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του. Την ημέρα αυτή, «της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιείσθαι οι θειότατοι πατέρες εθέσπισαν, ότι προ του σωτηρίου πάθους μικρόν τούτο γέγονε».
Καλείται κάθε ζωντανό πλάσμα να αινέσει τον Κύριο, η κτίση, οι άνθρωποι, οι άγγελοι, στην ψαλμωδία των αίνων της Μεγάλης Τετάρτης. «Την ίδια στιγμή που η αμαρτωλή γυναίκα πρόσφερε στα πόδια του Χριστού το μύρο, ο μαθητής συμφωνούσε την προδοσία • η μεν έχαιρε που θυσίαζε το πανάκριβο μυρωδικό, ο δε έτρεχε και βιαζόταν να πουλήσει τον ατίμητο Σωτήρα του • αυτή γνώριζε τον Κύριο και εκείνος χωριζόταν από την αγάπη του• αυτή ελευθερωνόταν και ο Ιούδας καταντούσε δούλος του εχθρού διαβόλου. Μεγάλο κακό η ραθυμία! Άπειρο καλό και μεγάλο η μετάνοια!».
Οι επόμενες τρεις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος «είναι οι ιερότερες του εκκλησιαστικού έτους», κατά τον μακαριστό καθηγητή της Λειτουργικής, Ιωάννη Φουντούλη. «Αυτές αποτελούν τον πυρήνα όλης της προ του Πάσχα περιόδου.
Πρώτες αυτές διεμορφώθησαν σε παμπάλαια εποχή και γύρω από αυτές με βαθμιαίες προσαυξήσεις έχει οικοδομηθεί από τους Πατέρας η προ και η μετά το Πάσχα λειτουργική περίοδος.
Του ιερού αυτού τριημέρου οι ακολουθίες είναι απαράμιλλες. Δεν θα ήτο ανθρωπίνως δυνατόν να ευρεθεί καταλληλότερο λειτουργικό ένδυμα για τα κεφαλαιώδη θέματα, τα οποία εορτάζομε».
Join the Conversation