Πέρασαν ήδη έξι μήνες από τη διεξαγωγή των Δημοτικών εκλογών και τώρα που όλα πήραν το δρόμο τους και όλοι έχουν πια τους ρόλους τους, τώρα μπορώ κι εγώ να εκφράσω ελεύθερα τις σκέψεις μου και τα συμπεράσματά μου, αφού όλο αυτό το διάστημα συλλογίστηκα πολύ και έκρινα με περισσή και λογική σκέψη.
Πίστευα ότι η αγάπη γι΄ αυτό το τόπο θα κυριαρχούσε και θα ήταν χειραφετημένη από κόμματα, πολιτικές, παράγοντες, ιδεοληψίες και προσωπικά συμφέροντα.
Πίστευα ότι όλοι θα΄ ριχναν νερό στο κρασί τους και όλοι μαζί θα αναζητούσαν τα λάθη του χθες, θα σχεδίαζαν το σήμερα, θα προγραμμάτιζαν το αύριο και θα οραματίζονταν το μεθαύριο.
Πίστευα ότι η συλλογικότητα, οι Δημοκρατικές διαδικασίες, η ισοτιμία, η αξιοκρατία και το κοινωνικό συμφέρον θα είχε μπολιάσει κάθε υποψήφιο, κάθε ψηφοφόρο.
Πίστευα ότι οι πανανθρώπινες ηθικές αρχές και αξίες θα κυριαρχούσαν στην άγρα της ψήφου και όχι ο θάνατός σου είναι η ζωή μου, που δυστυχώς επικράτησε τελικά.
Πίστευα πράγματι ότι όλα – όσα ζήσαμε ως λαός και ως χώρα σε όλα τα επίπεδα της δομημένης κοινωνίας μας θα μας είχαν γίνει μάθημα και θα ήταν η αρχή της συλλογικής προσπάθειας, της δημιουργικής και αναπτυξιακής πορείας.
Πίστευα αγαπητοί μου συμπολίτες ότι μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις του στέρεου Δημοτικού οικοδομήματος με όραμα, σχεδιασμό, δράση, ποιοτική και δημιουργική δουλειά, με τη συμμετοχή όλων και την αναγέννηση της χαμένης ελπίδας.
Δυστυχώς όσα έγιναν με απογοήτευσαν και με λύπησαν παράφορα, αφού όλα κινούνται στη σφαίρα του εγώ, στα θέλω των κομμάτων, πολιτικών, παραγόντων, μικροσυμφερόντων και μωροφιλοδοξιών.
Η διεκδίκηση της ψήφου που είναι κορυφαία διαδικασία πρέπει να γίνεται με δημοκρατικές διαδικασίες, με διαφανείς σκοπούς και στόχους, με ποιότητα ηθικής, με σεβασμό όχι μόνο του συνυποψηφίου αλλά και του ανθυποψηφίου, με ειλικρίνεια, με αποδοχή της ισότιμης προσπάθειας και με γνώση καθηκόντων και υποχρεώσεων.
Με λύπη μου διαπίστωσα ότι η άγρα ψήφου αλλοίωσε χαρακτήρες, καταρράκωσεσυνειδήσεις, ισοπέδωσε σχέσεις και ευτέλισε αρχές και αξίες μόνο και μόνο για να επικρατήσει το εγώ, να μεθύσει με το ποτό της μικροφιλοδοξίας, να νοιώσει ότι είναι ο μοναδικός και να κρυφτεί εν τέλει στο υποκριτικό του ύφος.
Σίγουρα πολλοί θα πούνε ότι όλα αυτά αποτελούν πικρία από τη μη εκλογή μου και ίσως εν μέρει να έχει κάποια βάση, αλλά για μένα πάντα πρώτο και κυρίαρχο λόγο και ρόλο έχει ο παράγοντας άνθρωπος, ο σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου, το δικαίωμα της ισότιμης συμμετοχής, το συλλογικό και κοινωνικό συμφέρον και πάνω από όλα το καλλίτερο αύριο αυτού του λαού και αυτού του τόπου.
Ο καθένας μας έχει τη διαδρομή του, τη ταυτότητά του, τη προσωπικότητά του.
Κάποιοι λένε ότι είμαι βαθιά ονειροπόλος, ότι επιζητώ τα ανέφικτα σ΄ αυτή τη κοινωνία και νοιώθω υποχρεωμένος να τους απαντήσω με την απάντηση που έδωσε ο αείμνηστος επαναστάτης Τσε Γκεβάρα , σε ανάλογη ερώτηση “κάλλιο να ζω σ΄ ένα όνειρο κι ας ξέρω πως είναι φωτιά να με κάψει”.
Συνδημότισσες και συνδημότες θέλω ειλικρινά να σας ευχαριστήσω που με στηρίξατε, που με ακούσατε, που μου δώσατε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλλίτερα, που αναπτύξαμε μια ειλικρινή και ανθρώπινη σχέση και που λέμε μια καλημέρα ανιδιοτελή. Ευχαριστώ ιδιαίτερα όσες και όσους με τίμησαν με τη ψήφο τους , αλλά και όσες και όσους εκφράστηκαν κολακευτικά για τη προσωπικότητά μου.
Μακάρι για το καλό του τόπου να υπάρξει συναίνεση, συλλογικότητα, δημοκρατικές διαδικασίες, δικαιοσύνη, αξιοκρατία και δημιουργικό έργο στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο, γιατί νομίζω ότι όλοι κάτι μπορούν να προσφέρουν, γιατί όλοι χρειάζονται και όλοι αγαπούν πιστεύω αυτό το τόπο.
Με εκτίμηση
Τάσος Μαρτίνης
Join the Conversation