Για “κωλοτούμπα” κανει λόγο ο Γιογιακας για την επαναφορά της προσωπικής διαφοράς σε συντάξεις +ΒΙΝΤΕΟ

Απο την ομιλία του βουλευτή Θεσπρωτίας Βασίλη Γιογιακα, στην συζήτηση για την επαναφορά της προσωπικής διαφοράς σε συντάξεις

Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση με το πρώτο άρθρο του νομοσχεδίου έκανε μια διπλή κωλοτούμπα. Είναι μια λέξη άλλωστε που η ίδια καθιέρωσε στο διεθνές πολιτικό λεξιλόγιο. Η πρώτη είναι φυσικά η ακύρωση περικοπών τις οποίες η ίδια είχε ψηφίσει.

Συνάδελφοι της κυβερνητικής πλειοψηφίας είπαν στις επιτροπές ούτε λίγο ούτε πολύ ότι «το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μάς εξανάγκασε να κάνουμε τις περικοπές για να κλείσει η αξιολόγηση κι ότι τώρα που μπορούμε τις καταργούμε».

Ανάλογο επιχείρημα είχε χρησιμοποιήσει και ο Πρωθυπουργός όταν σε αυτή εδώ την Αίθουσα συζητούσαμε τα μέτρα του πολυνομοσχεδίου τον Μάιο του 2017. «Τα μέτρα που έχουμε συμφωνήσει τα απαιτούσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Είναι προφανές ότι δεν αποτελούσε επιλογή μας αυτό το μείγμα πολιτικής» είχε πει τότε ο κ. Τσίπρας.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα οι εκπρόσωποι της Συγκυβέρνησης λένε τα πράγματα όπως τους βολεύουν. Γιατί η αλήθεια είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι όταν ξεκίνησε εκείνη η αξιολόγηση κάπου στα μέσα του 2016 και κατέληξε σε νέα σκληρά μέτρα δεν υπήρχαν στο τραπέζι ούτε η μείωση του αφορολογήτου ούτε η μείωση των συντάξεων. Όσο η Κυβέρνηση συζητούσε για μήνες, αντί να κυβερνά, η οικονομία πήγαινε πολύ χειρότερα. Έτσι οι Θεσμοί πήραν όχι μόνο ό,τι προβλεπόταν στο αρχικό πακέτο αλλά και πρόσθετα μέτρα. Μεταξύ αυτών και την πρόσθετη περικοπή των συντάξεων. Εσείς προκαλέσατε τις περικοπές αυτές. Γιατί εσείς επιλέξατε να τρενάρετε μια διαπραγμάτευση για να κλείσετε τον Μάιο του 2017 μια συμφωνία χειρότερη από εκείνη που μπορούσατε να έχετε κλείσει ως το Φθινόπωρο του 2016.

Αυτά για να θυμόμαστε τι συνέβη.

Όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η κατάργηση των περικοπών έχει δημοσιονομικό κόστος. Και εδώ έρχεται η δεύτερη κωλοτούμπα, γιατί το κόστος αυτό, όπως θα συζητήσουμε τις επόμενες μέρες για τον Προϋπολογισμό, έχει επίπτωση και σε διάφορα μέτρα που έχει με τόσο καμάρι ανακοινώσει η Κυβέρνηση:

Ψαλιδίζεται η μείωση της συμμετοχής στα φάρμακα για τους ασφαλισμένους, το Πρόγραμμα Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για τριάντα χιλιάδες ανέργους, η δημιουργία θέσεων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς για γονείς με παιδιά έως τεσσάρων ετών.

Όπως ψαλιδίζονται και τα δωρεάν σχολικά γεύματα, αλλά και η επιδότηση εισφορών για τους νέους ασφαλισμένους μέχρι 25 ετών που ο Πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι θα ήταν για το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών.

Όμως ακόμα και αυτή η ακύρωση των περικοπών των διαφόρων προσωπικών διαφορών ή αυτών της οικογενειακής παροχής και του επιδόματος της συζύγου δεν αλλάζει τη μεγάλη εικόνα, που είναι μία:

Ότι από το 2019 οι ασφαλισμένοι που θα αποχωρήσουν από την εργασία τους θα δουν μειώσεις που θα είναι κατά μέσο όρο από 12% έως 16% και θα φτάνουν και το 30%, με θύματα κυρίως όσους θα έχουν πάνω από τριάντα χρόνια ασφάλισης και θα έχουν καταβάλει υψηλές ασφαλιστικές εισφορές σύμφωνα με τις αποδοχές ή την ασφαλιστική κατηγορία που ανήκουν.

Δεν αλλάζει το «κούρεμα» στις νέες επικουρικές συντάξεις για αιτήσεις από το 2015 και μετά, δεν αλλάζει τις μειώσεις στο εφάπαξ λόγω της νέας βάσης υπολογισμού ούτε το «πάγωμα» των συντάξεων έως και το 2021 το λιγότερο, όλα αυτά δηλαδή που ψηφίστηκαν μαζί με τις περικοπές στις προσωπικές διαφορές, αυτές που σήμερα η Κυβέρνηση ακυρώνει.

Ούτε φυσικά αλλάζει όλες τις άλλες μειώσεις και όλα τα βάρη που έφερε η Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα τρία τελευταία χρόνια, από την επιβολή και την αύξηση των εισφορών υπέρ υγείας και την κατάργηση του ορίου της κατώτατης σύνταξης μέχρι τον νέο υπολογισμό των επικουρικών συντάξεων και των περικοπών σε συνταξιούχους με κύρια και επικουρική σύνταξη στα 1.300 ευρώ μεικτά, από τη μείωση κατά 44% μεσοσταθμικά των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ μέχρι το 2013 κατά τουλάχιστον 20% μέχρι την κατάργηση του ΕΚΑΣ το 2020 και από τις αντικοινωνικές αλλαγές στις συντάξεις χηρείας μέχρι τη μείωση της εθνικής σύνταξης για τις συντάξεις αναπηρίας.

Αυτή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι η μεγάλη εικόνα και αυτή δεν αλλάζει. Αυτό που σίγουρα αλλάζει είναι ένας νόμος, ο «νόμος Κατρούγκαλου», που εσείς τον έχετε καταντήσει σε ένα μόρφωμα με πολλές αδικίες, σε λαιμητόμο των ασφαλισμένων και σε δημοσιονομική βόμβα για τη χώρα.