Κλείνοντας σχεδόν μια δεκαετία οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης στην χώρα μας με την είσοδο στην οικονομική και δημοσιονομική προσαρμογή της (μνημόνια) , βλέπουμε έντονα τα σημάδια της στην τοπική μας κοινωνία ,στον Δήμο μας και στο Νομό μας.
Μήπως όμως την κρίση αυτή να την πάρουμε ως αφορμή για νέες προσεγγίσεις για το μέλλον του τόπου μας!!! Μήπως πρέπει να ξεκινήσει άμεσα ένας συντονισμένος διάλογος των φορέων του δήμου μας για την έξοδο από την κρίση και των επιπτώσεων της!!!
Κάνοντας μια επιφανειακή προσέγγιση των επιπτώσεων που είχε αυτή στην περιοχή μας έχω να επισημάνω τα εξής:
– εμπορικά κέντρα Παραμυθιάς, Γαρδικίου : κλείσιμο καταστημάτων, μείωση αγοραστικής δύναμης πολιτών
– εκπαίδευση: μείωση αριθμού μαθητών σε νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, υποβάθμιση σχολικών μονάδων
– ανθρώπινο δυναμικό: μείωση του πληθυσμού, μετανάστευση πάλι (μνήμες παρελθόντος), ερήμωση των χωριών, γήρανση του πληθυσμού, υπογεννητικότητα
– Παραμυθιά- διοικητικό κέντρο :με την αλλαγή του μοντέλου διοίκησης της χώρας ,παρατηρούμε μια συγκέντρωση υπηρεσιών στις πρωτεύουσες των νομών και της περιφέρειας, με αποτέλεσμα να κλείσουν στην πόλη μας το ΙΚΑ, η εφορεία, το ειρηνοδικείο, μείωση προσωπικού ΚΥ Παραμυθιάς κλπ
Όλα αυτά έχουν φέρει απογοήτευση στην τοπική κοινωνία ,τάσεις φυγής για ένα καλύτερο μέλλον , είναι η κακή πλευρά ,ο εφιάλτης όλων αυτών που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει ελπίδα σ΄ αυτό το μικρό τόπο που ζούμε και αν ναι πια είναι !!!!!!!!!!!
Η ερώτηση που θα σου θέσει αμέσως ένας νέος που θέλει να μείνει εδώ στον τόπο του ή σπούδασε και θέλει να γυρίσει πίσω , να εργαστεί ,να κάνει οικογένεια, να κτίσει το μέλλον του και των παιδιών του.
Στο Δήμο μας παρόλα τα έντονα σημάδια της κρίσης παρατηρούνται κάποιες αντοχές ακόμα, που οφείλονται άραγε αυτές.
Κατά την ατομική μου προσέγγιση στους εξής παράγοντες:
– υπάρχει πρωτογενής τομέας ακόμη σε κάμποσα χωριά (νέοι αγρότες, παραγωγοί)
– υπάρχουν μικρές μεταποιητικές μονάδες –τυροκομεία με παραγωγή άριστης ποιότητας τυριών
– τουρισμός (Γλυκή –Αχέροντας, Παραμυθιά, Σούλι κλπ)
– συνταξιούχοι από το παλαιό κύμα μετανάστευσης που έχουν επιστρέψει στα χωριά τους
– τοπικές πρωτοβουλίες στα χωριά (Πολύδροσο-μανιτάρια κλπ)
– βιοτεχνικό πάρκο, προοπτική κατασκευής εμπορευματικού κέντρου
– κατασκευή Εγνατίας και Ιόνιας οδού-Λιμάνι Ηγουμενίτσας που δημιούργησε εύκολη πρόσβαση από τα αστικά κέντρα Θεσσαλονίκης-Αθηνών στον ξεχασμένο νομό μας και στον δήμο μας, κπλ
Μπορούν αυτά ή και άλλα τα οποία κάποιος μπορεί να προσθέσει, να κρατήσουν την συνοχή της κοινωνίας και να παράγουν εισοδήματα και θέσεις εργασίας στην περιοχή, όχι από μόνα τους θα ήταν η απάντηση, αν δεν υπάρξει ένα σχέδιο ανάπτυξης και εκμετάλλευσης των πλεονεκτημάτων και του ανθρώπινου δυναμικού που έχει η περιοχή.
Για την ατζέντα αυτού του διάλογου που ανέπτυξα , καταθέτω κάποιες αρχικές σκέψεις – προβληματισμούς όπως:
Α. στήριξη και προβολή των ντόπιων επιχειρήσεων και μονάδων
Β. στήριξη των επιχειρήσεων να συμμετέχουν σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό
Γ . τουριστική προβολή της περιοχής (έντονη συμμετοχή στο σχεδιασμό της τουριστικής προβολής της περιφέρειας Ηπείρου για την επόμενη περίοδο –υπάρχει χρηματοδότηση) αλλά και ξεχωριστή προβολή από τους τοπικούς φορείς δήμο , επιμελητήριο, σύλλογοι ,αδελφότητες κλπ Γ. εκπαίδευση των επιχειρήσεων για όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών
Δ. έργα που μπορούν να γίνουν ώστε να αλλάζουν την εικόνα του δήμου μας (δρόμοι, μουσείο, εμπορευματικό κέντρο ,πυροσβεστικός σταθμός εξυπηρέτησης της Εγνατίας οδού, ΣΕΑ Ελευθεροχωρίου κλπ
Το κείμενό μου αυτό ελπίζω να γίνει αφορμή να αρχίσει ένας παραγωγικός διάλογος στην τοπική μας κοινωνία μεταξύ των κομμάτων ,των φορέων ,αλλά κυρίως των πολιτών για ένα καλύτερο αύριο για τον μικρό ,όμορφο, ιστορικό, μαρτυρικό τόπο που ζούμε.
O Νίκος Σπυρόπουλος ειναι:
Δημότης του δήμου Σουλίου
Join the Conversation