Στον βίο του Αγίου Αναστασίου του εκ Παραμυθίας υπάρχουν πολλά σημεία αναφοράς, ωστόσο σήμερα θα μείνουμε σε μια άγνωστη πτυχή.
Είναι από τις περιπτώσεις που ο Χριστιανισμός νίκησε εν μέσω τουρκοκρατίας και κέρδισε Οθωμανούς. Στην περίπτωσή μας, ο Οθωμανός δεν ήταν τυχαίος. Ήταν ο γιός του Πασά της Παραμυθιάς, του Αχμέτ Πασά
Κόντρα στο ρεύμα της εποχής, όπου πολλοί χριστιανοί, μετά από 100άδες χρόνια σκλαβιάς, γινόταν Οθωμανοί, ο νεαρός τότε Αναστάσιος και μετέπειτα Άγιος Αναστάσιος ο εκ Παραμυθιάς, κατάφερε να αλλαξοπιστήσει τον επίσης νεαρό Μουσά, γιό του Αχμέτ Πασά.
Η ιστορία εξελίσσεται στα μέσα του 18ου αιώνα στην Παραμυθιά. Ο Αναστάσιος συλλαμβάνεται από τον Αχμέτ Πασά, φυλακίζεται και πεθαίνει μαρτυρικά στο Μοναστήρι της Παναγίας της Παραμυθίας
Είναι το μοναστήρι, όπου φυλάχθηκαν επί σειρά ετών τα ιερά σκηνώματα του Αγίου Σπυρίδωνα και της Αγίας Θεοδώρας, μετα την μεταφορά τους από την Κωνσταντινούπολη και πριν αυτά μεταφερθούν στην Κέρκυρα.
Μερικές μέρες πριν την θανάτωση ο γιός του Αχμέτ Πασά επισκέπτεται τον Αναστάσιο και τον βρίσκει σύμφωνα με τις γραφές, μέσα σε ένα υπέρλαμπρο φως με 2 φιγούρες να τον συντροφεύουν. <
Αυτή ήταν η αρχή του τέλους της Οθωμανικής του πορείας. Ο Μουσάς μυείται στον Χριστιανισμό από τον Αναστάσιο. Ο Αναστάσιος όμως δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του, αφού λίγες μέρες μετά πεθαίνει μαρτυρικά απο τον πατέρα του ίδιου του Μουσά.
Επί τρεις μέρες ο Αναστάσιος κείτονταν νεκρός στην Μονή της Παναγίας της Παραμυθιάς. Τα βράδια οι κάτοικοι της Παραμυθιάς έβλεπαν ένα δυνατό φως να πλημμυρίζει την μονή και με το λείψανο του Αναστασίου να μην παρουσιάζει αλλοίωση.
Τόσο ο Μουσάς όσο και ο Αχμέτ Πασάς το βράδυ της τρίτης μέρας είδαν στον ύπνο τους το Άγιο Αναστάσιο να τους προστάζει να θάψουν το λείψανό του. Έτσι και έγινε…
Ο Μουσάς συγκλονισμένος από την ιστορία του Αγίου Αναστασίου και από τα διδάγματά του, αλλαξοπίστησε και αρχικά ονομάστηκε Δημήτριος. Βρέθηκε στην Βενετία όπου Παραμυθιώτες, εύποροι έμποροι, του δίδαξαν την Ελληνική γλώσσα, και τα χριστιανικά ιδεώδη. Εκεί βαφτίζεται Χριστιανός στη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των Ρωμαίων.
Γνωρίζουμε πως ήταν 26 Οκτωβρίου, ωστόσο δεν υπάρχουν στοιχεία για την ακριβή χρονολογία.
Μετά την παρέλευση αρκετών ετών ο Δημήτριος γίνεται μοναχός με το όνομα Δανιήλ και βρίσκεται στην Κέρκυρα.
Βρίσκει την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας μετά από όραμα, και ιδρύει την γνωστή μονή της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας, στα δυτικά της Κέρκυρας ανάμεσα από τα από τα χωριά Πέλεκας και Βάτος.
Σήμερα στο μοναστήρι υπηρετεί ένας νέος στην ηλικία αλλά και στις ιδέες μοναχός, που κατα σύμπτωση ονομάζεται και αυτος Δανιήλ, του οποίου όνειρο αλλά και καθημερινός αγώνας είναι να σβήσει τα σημάδια που άφησε ο χρόνος στην Μονή.
Ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια απο το καλοκαίρι του 2006, που έχει ήδη αποφέρει αξιοθαύμαστη βελτίωση στα λειτουργικά προβλήματα που υπήρχαν στα κτίρια αλλά και τους υπόλοιπους χώρους της Μονής.
Με ελάχιστους οικονομικούς πόρους ελπίζει, με την βοήθεια του Θεού και την συμπαράσταση των ανθρώπων, να βρει την δύναμη να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο του.
Εκτός από τις επισκευές και τις βελτιώσεις που έχει καταφέρει μέχρι σήμερα ένα άλλο έργο του μοναχού Δανιήλ είναι η προσπάθειά του να εμπλουτίσει την πανίδα της περιοχής, εκτρέφοντας ζώα που παλαιότερα αφθονούσαν στην περιοχή (λαγούς, κουνέλια, κατσίκες κ.α.) και αφήνοντας τα ελεύθερα στο χώρο του δάσους της Μονής αλλά και του βουνού τουΑγίου Γεωργίου γενικότερα.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν γνωρίζει την ακριβή ημερομηνία θεμελίωσης της Μονής. Τα μόνα στοιχεία που μπορούμε να βρούμε είναι τα χειρόγραφα του Μοναχού Αμβροσίου Πακτίτη, ο οποίος υπηρέτησε την Μονή από τα 1892 ως τα 1956, αρχικά ως μοναχός και στην συνέχεια ως ηγούμενος της Μονής. Ο μοναχός Αμβρόσιος συνήθιζε να γράφει τις εντυπώσεις του, τις σκέψεις και τις μνήμες του σε χειρόγραφα.
Join the Conversation